Column: Een Duitse kaaskop

door Anita Borst

Op de pleegzorgcursus hebben we het heus wel gehad over kinderen met een andere achtergrond. We zijn pleegouders in de regio Amsterdam, de hele wereld woont hier. We hebben geleerd over dieetvoorschriften voor moslims, over het opvoeden van vegetariërs, over zwarte kinderen in witte wijken, witte kinderen op zwarte scholen. En jawel, ook wij mochten uiteindelijk pleegouders worden van een buitenlands kind. Onze kleine meid is Duits.

 

Nee, daar merk je niets van. Ze was acht weken oud toen ze bij ons kwam wonen, dus ze leert gewoon Nederlands. En ze houdt van kaas, en van Nijntje, en op Koningsdag kreeg ze een oranje kroontje op. Ze heeft blond haar en blauwe ogen, en zo van een afstandje zou ze makkelijk voor een kind van onszelf kunnen doorgaan. Eigenlijk merk je alleen aan haar paspoort dat ze niet Nederlands is. 

 

We voeden haar dus net zo op als ons vierjarige kaaskopje. Maar dat betekent dat ze niet kan praten met haar Duitse opa’s en oma’s. En dat gunnen we haar en haar Duitse familie toch eigenlijk wel. Ze mag dan bij ons opgroeien, naar een Nederlandse school gaan en hier haar sociale leven opbouwen, maar ze heeft ook familie in Duitsland. 

 

Gelukkig denken haar moeder en haar opa mee. Met kerst kregen we twee cd’s met Duitse kinderliedjes. Léuke Duitse kinderliedjes zelfs, over voetballen, buitenspelen en picknicken. Die draaien we zo vaak dat ik ze inmiddels uit mijn hoofd ken. Het is niet hetzelfde als een tweetalige opvoeding, maar zo went ze in elk geval aan de klanken van haar taal. We hebben ook mooie voorleesboekjes, maar mijn Duits is slechts marginaal beter dan mijn Chinees, dus ik zal flink moeten oefenen voor ik daar vlekkeloos uit kan voorlezen. 


Ze zal geen echte Duitse worden 

Daarmee is ze natuurlijk nog geen echte Duitse. En dat zal ze ook niet worden. Ze groeit immers op in een dorpje in de Randstad, onder premier Rutte en koning Willem-Alexander. Ze zal op school heus wel leren waar Berlijn ligt, maar dat is niet hetzelfde als opgroeien in het land waar je paspoort vandaan komt. Ze groeit op in ons veilige, warme gezin, ze heeft een superlieve pleegbroer, pleeggrootouders, pleegooms en –tantes en iedereen houdt van haar. Ze is het leukste meisje ter wereld, natuurlijk houdt iedereen van haar. Oók haar familie in Duitsland.

 

Misschien gaat ze er helemaal geen last van krijgen. Maar het is iets wat me wel bezighoudt. Dat verrukkelijke kind met die helblauwe ogen. Ik heb haar gedragen vanaf het moment dat ze nét 2,5 kilo woog, ze slaapt naast ons, ze eet van ons bord, ze wordt platgeknuffeld en liefdevol mishandeld door haar Nederlandse pleegbroer. Ze is onze kleine meid. Maar ze is ook de dochter van die lieve mama in Duitsland. En ik vind het belangrijk dat ze dat weet. Dat ze weet waar ze vandaan komt, dat ze haar eigen taal kan spreken. En dan mag ze later helemaal zelf kiezen wie ze wil zijn. Een Duitse kaaskop of een Hollandse zuurkoolkop. Of gewoon een wereldburger. Net zoals wij allemaal.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Geen papa en mama meer

Column: Geen papa en mama meer

Het fulltime werken vergt zijn tol. Kindlief heeft een nieuwe manier gevonden om op het schuldgevoel van vader en moeder in te spelen. Als we hem alvast vooruit naar de woonkamer sturen om hem kort daarna, na bijvoorbeeld het uitruimen van de vaatwasser, te volgen,...

Column: May the force be with you

Column: May the force be with you

‘Ik ben wel een beetje klaar met al die ruimte- en fantasy-dingen. Ik hoef echt niet mee.’ Thijns interesses hebben zich verlegd. Harry Potter is nog wel leuk, maar met Star Wars hoeven we blijkbaar niet meer aan te komen. Dus blijven alleen Noek en ik over. Want ook...

6 spelletjes die je kind helpen bij gevoeligheid

6 spelletjes die je kind helpen bij gevoeligheid

Kinderen zijn heel gevoelig. Alle kinderen dus. Van nature vervloeien ze gemakkelijk met hun omgeving. En die omgeving kan nogal intens zijn. Omdat kinderen niet altijd gezien worden in hun gevoeligheid, leren ze het vaak af om deze te benutten. En er zijn spelletjes...

Column: Op zoek naar groei in hectiek

Column: Op zoek naar groei in hectiek

Iedereen met kinderen weet: alles is anders dan ervoor. En als je net zoals ik bent, probeer je ook de eerste jaren je ‘oude’ leven in stand te houden. Terwijl je tegelijkertijd van baan wisselt, een eigen bedrijf start, een huis koopt en een poging doet om uit te...

Column: Je ouders zijn je wortels

Column: Je ouders zijn je wortels

Vandaag is een vierdagje voor mij. Dit is de negende verjaardag van mijn vader die ik zonder hem meemaak. Hij is in het rijtje voorouders gaan staan, in plaats van een levend mens te zijn. De herinneringen blijven, cliché als het is. De vrienden die al zijn verhalen...

Thuiszitters: pak het systeem aan, niet het kind

Thuiszitters: pak het systeem aan, niet het kind

"Het aantal thuiszitters moet met een kwart per jaar omlaag door kinderen betere psychische zorg te bieden en op te houden met bureaucratisch geneuzel." Thuiszitterspact Ferme uitspraken die in het nieuwe Thuiszitterspact staan dat de vier grote steden (G4) en acht...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0