Column: Een Duitse kaaskop

door Anita Borst

Op de pleegzorgcursus hebben we het heus wel gehad over kinderen met een andere achtergrond. We zijn pleegouders in de regio Amsterdam, de hele wereld woont hier. We hebben geleerd over dieetvoorschriften voor moslims, over het opvoeden van vegetariërs, over zwarte kinderen in witte wijken, witte kinderen op zwarte scholen. En jawel, ook wij mochten uiteindelijk pleegouders worden van een buitenlands kind. Onze kleine meid is Duits.

 

Nee, daar merk je niets van. Ze was acht weken oud toen ze bij ons kwam wonen, dus ze leert gewoon Nederlands. En ze houdt van kaas, en van Nijntje, en op Koningsdag kreeg ze een oranje kroontje op. Ze heeft blond haar en blauwe ogen, en zo van een afstandje zou ze makkelijk voor een kind van onszelf kunnen doorgaan. Eigenlijk merk je alleen aan haar paspoort dat ze niet Nederlands is. 

 

We voeden haar dus net zo op als ons vierjarige kaaskopje. Maar dat betekent dat ze niet kan praten met haar Duitse opa’s en oma’s. En dat gunnen we haar en haar Duitse familie toch eigenlijk wel. Ze mag dan bij ons opgroeien, naar een Nederlandse school gaan en hier haar sociale leven opbouwen, maar ze heeft ook familie in Duitsland. 

 

Gelukkig denken haar moeder en haar opa mee. Met kerst kregen we twee cd’s met Duitse kinderliedjes. Léuke Duitse kinderliedjes zelfs, over voetballen, buitenspelen en picknicken. Die draaien we zo vaak dat ik ze inmiddels uit mijn hoofd ken. Het is niet hetzelfde als een tweetalige opvoeding, maar zo went ze in elk geval aan de klanken van haar taal. We hebben ook mooie voorleesboekjes, maar mijn Duits is slechts marginaal beter dan mijn Chinees, dus ik zal flink moeten oefenen voor ik daar vlekkeloos uit kan voorlezen. 


Ze zal geen echte Duitse worden 

Daarmee is ze natuurlijk nog geen echte Duitse. En dat zal ze ook niet worden. Ze groeit immers op in een dorpje in de Randstad, onder premier Rutte en koning Willem-Alexander. Ze zal op school heus wel leren waar Berlijn ligt, maar dat is niet hetzelfde als opgroeien in het land waar je paspoort vandaan komt. Ze groeit op in ons veilige, warme gezin, ze heeft een superlieve pleegbroer, pleeggrootouders, pleegooms en –tantes en iedereen houdt van haar. Ze is het leukste meisje ter wereld, natuurlijk houdt iedereen van haar. Oók haar familie in Duitsland.

 

Misschien gaat ze er helemaal geen last van krijgen. Maar het is iets wat me wel bezighoudt. Dat verrukkelijke kind met die helblauwe ogen. Ik heb haar gedragen vanaf het moment dat ze nét 2,5 kilo woog, ze slaapt naast ons, ze eet van ons bord, ze wordt platgeknuffeld en liefdevol mishandeld door haar Nederlandse pleegbroer. Ze is onze kleine meid. Maar ze is ook de dochter van die lieve mama in Duitsland. En ik vind het belangrijk dat ze dat weet. Dat ze weet waar ze vandaan komt, dat ze haar eigen taal kan spreken. En dan mag ze later helemaal zelf kiezen wie ze wil zijn. Een Duitse kaaskop of een Hollandse zuurkoolkop. Of gewoon een wereldburger. Net zoals wij allemaal.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Mama hamemout? Ja?

Column: Mama hamemout? Ja?

“Mama, ik denk dat ik koorts heb. Wil je me even thermometeren?”Ik kijk op de klok. Het is kwart over zes. Waarom is mijn zoon al wakker?“Mama, mag ik op de tablet? Mag ik een spelletje doen op je telefoon? Ik wil naar beneden, ik wil televisie...

Petitie: Kies voor vrije keus rondom bevallen

Petitie: Kies voor vrije keus rondom bevallen

Als vrouw moet je kunnen kiezen waar en hoe je je kind ter wereld brengt, níet de zorgverlener. Dat zou eng zijn. Zoals Nienke-Tode Gottenbos zegt: 'Op 23 juni wil Minister Schippers nieuwe plannen voor de geboortezorg doordrukken in de Kamer. Die vormen een serieuze...

Column: Taalbarrière

Column: Taalbarrière

Toen het onderwerp crèche ter sprake kwam hebben we bewust niet gekeken naar een internationaal kinderdagverblijf of een van de vele privé-speelzalen waar ze vanaf 1 jaar al beginnen met Engels en Duits. In plaats daarvan kozen we voor een crèche...

Preview: Binnenspieken bij het grote gezin van Anne Cornut

Preview: Binnenspieken bij het grote gezin van Anne Cornut

Deze lente mogen we binnenspieken bij de Vlaamse Anne Cornut. Met haar man en vijf kinderen bewoont zij een herenhuis uit de jaren ’30 in Vilvoorde, tegen Brussel aan: smal, hoog, klassiek en met meerdere verdiepingen. Dankzij een verbouwing valt er nu veel licht...

Column: Anders opvoeden dan mijn vader deed

Column: Anders opvoeden dan mijn vader deed

Ik loop met mijn vader door het glooiende Zuid-Limburgse landschap. Terwijl we de hellingen van de Sint Pietersberg opklimmen hebben we het over de baby die over zo'n vijf maanden geboren zal worden en die van mij een vader en van hem een opa gaat maken. Dat gesprek...

Je kinderen als spiegel

Je kinderen als spiegel

Dat je kinderen je spiegelen, heb je vast al eens ervaren. Ze praten je na, ze doen je na en als ze onrustig zijn of boos, heb je vast al regelmatig de link gelegd met je eigen onrust of emoties. Maar ook op een veel dieper niveau houden ze je een spiegel voor. Ze...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0