Column: Een Duitse kaaskop

door Anita Borst

Op de pleegzorgcursus hebben we het heus wel gehad over kinderen met een andere achtergrond. We zijn pleegouders in de regio Amsterdam, de hele wereld woont hier. We hebben geleerd over dieetvoorschriften voor moslims, over het opvoeden van vegetariërs, over zwarte kinderen in witte wijken, witte kinderen op zwarte scholen. En jawel, ook wij mochten uiteindelijk pleegouders worden van een buitenlands kind. Onze kleine meid is Duits.

 

Nee, daar merk je niets van. Ze was acht weken oud toen ze bij ons kwam wonen, dus ze leert gewoon Nederlands. En ze houdt van kaas, en van Nijntje, en op Koningsdag kreeg ze een oranje kroontje op. Ze heeft blond haar en blauwe ogen, en zo van een afstandje zou ze makkelijk voor een kind van onszelf kunnen doorgaan. Eigenlijk merk je alleen aan haar paspoort dat ze niet Nederlands is. 

 

We voeden haar dus net zo op als ons vierjarige kaaskopje. Maar dat betekent dat ze niet kan praten met haar Duitse opa’s en oma’s. En dat gunnen we haar en haar Duitse familie toch eigenlijk wel. Ze mag dan bij ons opgroeien, naar een Nederlandse school gaan en hier haar sociale leven opbouwen, maar ze heeft ook familie in Duitsland. 

 

Gelukkig denken haar moeder en haar opa mee. Met kerst kregen we twee cd’s met Duitse kinderliedjes. Léuke Duitse kinderliedjes zelfs, over voetballen, buitenspelen en picknicken. Die draaien we zo vaak dat ik ze inmiddels uit mijn hoofd ken. Het is niet hetzelfde als een tweetalige opvoeding, maar zo went ze in elk geval aan de klanken van haar taal. We hebben ook mooie voorleesboekjes, maar mijn Duits is slechts marginaal beter dan mijn Chinees, dus ik zal flink moeten oefenen voor ik daar vlekkeloos uit kan voorlezen. 


Ze zal geen echte Duitse worden 

Daarmee is ze natuurlijk nog geen echte Duitse. En dat zal ze ook niet worden. Ze groeit immers op in een dorpje in de Randstad, onder premier Rutte en koning Willem-Alexander. Ze zal op school heus wel leren waar Berlijn ligt, maar dat is niet hetzelfde als opgroeien in het land waar je paspoort vandaan komt. Ze groeit op in ons veilige, warme gezin, ze heeft een superlieve pleegbroer, pleeggrootouders, pleegooms en –tantes en iedereen houdt van haar. Ze is het leukste meisje ter wereld, natuurlijk houdt iedereen van haar. Oók haar familie in Duitsland.

 

Misschien gaat ze er helemaal geen last van krijgen. Maar het is iets wat me wel bezighoudt. Dat verrukkelijke kind met die helblauwe ogen. Ik heb haar gedragen vanaf het moment dat ze nét 2,5 kilo woog, ze slaapt naast ons, ze eet van ons bord, ze wordt platgeknuffeld en liefdevol mishandeld door haar Nederlandse pleegbroer. Ze is onze kleine meid. Maar ze is ook de dochter van die lieve mama in Duitsland. En ik vind het belangrijk dat ze dat weet. Dat ze weet waar ze vandaan komt, dat ze haar eigen taal kan spreken. En dan mag ze later helemaal zelf kiezen wie ze wil zijn. Een Duitse kaaskop of een Hollandse zuurkoolkop. Of gewoon een wereldburger. Net zoals wij allemaal.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Gedeeld geheim

Column: Gedeeld geheim

Terwijl ik dit schrijf zit ik tot over mijn oren in de geheimen. Ik ben namelijk ceremoniemeester voor de bruiloft van mijn zusje en daarmee ben je niet alleen de persoon die helpt bij de voorbereidingen maar ook de persoon die alles mag weten. Uiteraard overlappen...

Adult supremacy: de invloed van volwassen macht op kindwelzijn

Adult supremacy: de invloed van volwassen macht op kindwelzijn

Mensenkinderen komen heel onrijp ter wereld en hun ontwikkelingsstadium bij de geboorte maakt dat ze volledig van de zorg van anderen afhankelijk zijn. De kwaliteit van de zorg waarmee ze worden omringd, is van invloed op hoe hun lichamelijke, sociale en emotionele...

Column: Ooit speelden mijn kinderen zelf

Column: Ooit speelden mijn kinderen zelf

'Zullen we tekenen? Ja, mama moet voor mij een huis tekenen. Hebben jullie zin om met de duplo te spelen? Ja, dan maakt mama een kasteel voor mij. Hup de tuin in! Ja mama moet mijn fiets vasthouden en kijken hoe ik spring op de trampoline.' Zucht. Het is weekend en ik...

Recept voor een succesvol smartphone-dieet

Recept voor een succesvol smartphone-dieet

‘Mam, luister nou eens! Ik zei iets tegen je, maar je hoorde mij niet. Je zit alweer op je telefoon te kijken.’ Verschrikt kijk ik op van mijn smartphone. Ik merk dat onze vijftienjarige zoon mij iets verwijt. Langzaam dringt het tot mij door. Of ik naar hem wil...

Nooit te weinig tijd voor een liedje

Nooit te weinig tijd voor een liedje

Tamar Lewis, moeder van drie kinderen en getrouwd met haar peuterliefde Jaïr, zingt over het moederschap. 'Nooit te weinig tijd voor een liedje' is ons recht uit het hart gegrepen. Tijd voor een inimininterview!...

Het meeste bleef hetzelfde in 50 jaar moederschap

Het meeste bleef hetzelfde in 50 jaar moederschap

Moederschap is een bijzondere taak. Hoezeer we ook bezig zijn met wat we wel en niet willen in de opvoeding; in de basis willen we allemaal hetzelfde. Als je terugdenkt aan hoe jij opgevoed bent, zul je waarschijnlijk eerst aan de verschillen denken. Maar als je in de...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0