Column: Een Duitse kaaskop

door Anita Borst

Op de pleegzorgcursus hebben we het heus wel gehad over kinderen met een andere achtergrond. We zijn pleegouders in de regio Amsterdam, de hele wereld woont hier. We hebben geleerd over dieetvoorschriften voor moslims, over het opvoeden van vegetariërs, over zwarte kinderen in witte wijken, witte kinderen op zwarte scholen. En jawel, ook wij mochten uiteindelijk pleegouders worden van een buitenlands kind. Onze kleine meid is Duits.

 

Nee, daar merk je niets van. Ze was acht weken oud toen ze bij ons kwam wonen, dus ze leert gewoon Nederlands. En ze houdt van kaas, en van Nijntje, en op Koningsdag kreeg ze een oranje kroontje op. Ze heeft blond haar en blauwe ogen, en zo van een afstandje zou ze makkelijk voor een kind van onszelf kunnen doorgaan. Eigenlijk merk je alleen aan haar paspoort dat ze niet Nederlands is. 

 

We voeden haar dus net zo op als ons vierjarige kaaskopje. Maar dat betekent dat ze niet kan praten met haar Duitse opa’s en oma’s. En dat gunnen we haar en haar Duitse familie toch eigenlijk wel. Ze mag dan bij ons opgroeien, naar een Nederlandse school gaan en hier haar sociale leven opbouwen, maar ze heeft ook familie in Duitsland. 

 

Gelukkig denken haar moeder en haar opa mee. Met kerst kregen we twee cd’s met Duitse kinderliedjes. Léuke Duitse kinderliedjes zelfs, over voetballen, buitenspelen en picknicken. Die draaien we zo vaak dat ik ze inmiddels uit mijn hoofd ken. Het is niet hetzelfde als een tweetalige opvoeding, maar zo went ze in elk geval aan de klanken van haar taal. We hebben ook mooie voorleesboekjes, maar mijn Duits is slechts marginaal beter dan mijn Chinees, dus ik zal flink moeten oefenen voor ik daar vlekkeloos uit kan voorlezen. 


Ze zal geen echte Duitse worden 

Daarmee is ze natuurlijk nog geen echte Duitse. En dat zal ze ook niet worden. Ze groeit immers op in een dorpje in de Randstad, onder premier Rutte en koning Willem-Alexander. Ze zal op school heus wel leren waar Berlijn ligt, maar dat is niet hetzelfde als opgroeien in het land waar je paspoort vandaan komt. Ze groeit op in ons veilige, warme gezin, ze heeft een superlieve pleegbroer, pleeggrootouders, pleegooms en –tantes en iedereen houdt van haar. Ze is het leukste meisje ter wereld, natuurlijk houdt iedereen van haar. Oók haar familie in Duitsland.

 

Misschien gaat ze er helemaal geen last van krijgen. Maar het is iets wat me wel bezighoudt. Dat verrukkelijke kind met die helblauwe ogen. Ik heb haar gedragen vanaf het moment dat ze nét 2,5 kilo woog, ze slaapt naast ons, ze eet van ons bord, ze wordt platgeknuffeld en liefdevol mishandeld door haar Nederlandse pleegbroer. Ze is onze kleine meid. Maar ze is ook de dochter van die lieve mama in Duitsland. En ik vind het belangrijk dat ze dat weet. Dat ze weet waar ze vandaan komt, dat ze haar eigen taal kan spreken. En dan mag ze later helemaal zelf kiezen wie ze wil zijn. Een Duitse kaaskop of een Hollandse zuurkoolkop. Of gewoon een wereldburger. Net zoals wij allemaal.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Feestbeesten

Column: Feestbeesten

Onze kinderen zijn geen feestbeesten. Wanneer we in een situatie zijn waarin meerdere mensen in een ruimte aanwezig zijn en zich met elkaar bemoeien (doorgaans 'Partijtje' of 'Feestje' genoemd), dan zijn de reacties als volgt:De Zevenjarige trekt zich terug in zijn...

Column: Mijn kind lijkt op mij. Toch?

Column: Mijn kind lijkt op mij. Toch?

'Hij lijkt sprekend op jou.' Dat heb ik jaren gehoord als het over Thijn ging. En ik zag het zelf ook. Vanaf het moment dat ik hem voor het eerst in mijn handen had. Ik herkende hem meteen. En al mijn onzekerheid over of ik wel wist hoe ik zo'n kleintje vast moest...

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd - daar moet je niet aan denken. Een beginnend en een eindigend leven in dezelfde periode, dat doet iets met je. Het overkwam Joos Hooimeijer en haar vriend. Midden in de zomer werd er bij mijn vader longkanker met uitzaaiingen geconstateerd. Van...

Column: Dagen zonder hondenpoep

Column: Dagen zonder hondenpoep

“Thuis met de kinderen? Ik zou dat nooit kunnen! Verveel je je niet?”Het politiek correcte antwoord is natuurlijk dat je met twee jonge kinderen geen tijd hebt om je te vervelen. Dat je je gek geniet met die twee verrukkelijke wezens in je leven. Dat je...

Column: Ziekenhuis in Laos

Column: Ziekenhuis in Laos

'Broem broem. Stop, hier is het ziekenhuis. Is hier een dokter? Nee, kom kind. Deze dokter weet het niet, we gaan naar een ander ziekenhuis. Broem.' Zo speelt mijn dochter doktertje. En dat is helaas niet zo gek. Het is vrijdagavond zes uur, en we zijn moe maar...

4 tips voor minder boze peuterbuien

4 tips voor minder boze peuterbuien

Boze peuterbuien. Irritant! En reuze nuttig en leerzaam ook, volgens Janet Lansbury bijvoorbeeld. Eva Bronsveld heeft 4 heerlijke tips om de boze peuterbuien minder vaak tegen te komen. Hoe lastig het soms kan zijn, eigenlijk is het juist heel goed dat je peuter de...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0