Een echte feminist pakt haar vrijheid

door Chantala Blinker

Ik ben feminist, altijd geweest. Ik ben ook een moeder. Ik heb ambities en inmiddels een fulltime baan. Ook ben ik langvoedster geweest en stay-at-home-mom tot mijn kinderen naar school gingen en ik een andere invulling aan mijn dagen wilde geven. Allemaal bewuste keuzes waar ik meer dan eens door mijn mede-feministen op ben aangesproken.

Feminisme, van recht naar plicht?

Het feminisme is een stroming die streeft naar gelijke rechten en mogelijkheden voor vrouwen zoals deze gelden voor mannen. Dacht ik. Blijkbaar is het nastreven van gelijke rechten tussen mannen en vrouwen ergens onderweg omgeslagen. Van recht naar plicht om als feminist continu praktiserend te voldoen aan ongeschreven randvoorwaarden. Fascinerend hoe het werkt wanneer een grote groep strijd voor rechten. Het lijkt erop dat wanneer dat recht eenmaal behaald is je alle keuzevrijheid verliest en het recht een plicht wordt.

Lees ook: We moeten allemaal feminist zijn, De ontembare vrouw.

Vrijheid als vrouw en moeder

In de loop der tijd heeft mijn kernwaarde van feminist zijn een totaal andere waarde gekregen, namelijk de vrijheid om te kiezen hoe ik als vrouw en moeder mijn plek in neem, zonder randvoorwaarden. Soms jaren thuis als moeder, twee kindjes aan de borst. Een wereld van veiligheid en liefde waarborgend voor hen die mij lief zijn. Een feminist mocht ik mezelf van velen niet meer noemen.

Het gekke is misschien wel dat ik me meer dan ooit realiseerde dat ik feminist ben in hart en nieren, maar wel een die ook daadwerkelijk in charge is en de touwtjes in handen heeft. Met mijn kindjes met zijden strikmutsjes en gehuld in wolletjes, samen slapend, kindjes dragend, niet werkend.

Mijn feminisme: samen slapend, kindjes dragend, niet werkend

Tegelijkertijd nog steeds vervuld van ambities om op een later tijdstip te realiseren nam ik de ruimte om te mijn moederschap in te vullen op een wijze die mijn hart blij maakt. Toen heb ik mijn tribe van feministen gemist en had niemand mijn rug. De keerzijde van feminisme. Het uitsluiten van vrouwen die gebruik maken van de vrijheid hun recht niet als een verplichting te zien.

Voor alle vrouwen

Vandaag maak ik een dansje. Voor alle vrouwen. Voor al onze verschillen, laat onze diversiteit de gemeenschappelijke deler zijn! Dat we invulling kunnen geven aan ons vrouw zijn, ons moederschap, onze carrieres op een wijze die ons draagt en laat groeien.

Zonder randvoorwaarden, nou ja eentje dan, dat we elkaar mogen bekrachtigen en steunen in het realiseren van alles wat wij in potentie zijn. Ik ben fan van jou:, de thuisblijfmoeder, de langvoedster, de carrieretijger, de zoekende moeder, de moeder met of zonder dromen. Feminisme gaat over zoveel meer dan gelijke rechten voor zowel mannen als vrouwen bewerkstelligen. Feminisme gaat over een collectief van mensen die vanuit behaalde rechten mogen genieten van de keuzevrijheid, een tribe die zonder oordeel je rug heeft. Liefdevol en dragend.

Lees ook: We moeten allemaal feminist zijn, De ontembare vrouw.

Ubuntu: samen ben je heel

Column: Seksuele voorlichting? Vertel je kind dat vrijen heerlijk is!

Je geniet meer van je kraamtijd als je het samen doet

BewarenBewaren

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Deze rolmodellen wil jouw kind

Deze rolmodellen wil jouw kind

Rolmodellen zijn superbelangrijk. Waarom? in de woorden van Ellen Brudet: ‘Het eerste dat een kind nodig heeft in het leven, is herkenning.’ Herkenning legt de basis voor je gevoel van eigenwaarde. Zie je jezelf in de wereld, dan voel je je in die wereld thuis. Jij...

Voel je vrij met een groeimindset

Voel je vrij met een groeimindset

'Als je een vaste (fixed) mindset hebt, dan denk je dat je iets wel of niet kunt. Je vertelt jezelf dat je dingen niet kunt, dat de stof saai is en dat je er niet eens aan hoeft te beginnen. Herken je het? Het kan ook zijn dat je dit alleen op een bepaald gebied hebt....

Samen spelen: het begint bij volgen

Samen spelen: het begint bij volgen

Spelen met mijn tweejarige vind ik moeilijk. Je moet om met een jong kind te kunnen spelen volgens mij behoorlijk in het hier-en-nu zijn. Dat heb ik niet zo in me. Mijn gedachten voeren me namelijk, voor ik het weet, mee naar allerlei andere plaatsen en tijden. En ik...

Ik ben twee en ik zeg nee: de peuterpuberteit

Ik ben twee en ik zeg nee: de peuterpuberteit

Rond zijn tweede verjaardag maakt je peuter een grote verandering door. Langzamerhand maakt hij zich los van jou, hij gaat beseffen dat hij een eigen persoon is en noemt zichzelf dan niet meer bij zijn naam, maar 'ik'. Bij het ontdekken van dat eigen persoon hoort ook...

Column: Vijf capibara’s in een groen t-shirt

Column: Vijf capibara’s in een groen t-shirt

We waren de stad in geweest en stonden op de metro te wachten toen ik aangesproken werd door een Schotse man. Of hij op het goede perron stond voor de metro naar het centraal station. Dat stond hij. Mijn zoon hoorde ons Engels praten en besloot ook een duit in het...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0