Pauline van Berkel gaf haar kinderen jarenlang borstvoeding. Later zette ze als draagmoeder nog twee kinderen op de wereld. En ook zíj kregen borstvoeding. Pauline vertelt.
Nog 2 liter.
Toen ik 4,5 jaar geleden als draagmoeder beviel van Emma, viel het fulltime kolven me tegen. Uiteindelijk heb ik het met veel pijn en moeite 3 maanden volgehouden, waarvan ze 4 maanden heeft gedronken. Toch een mooie start, waar ik zeker ook trots op ben! Maar ik had ook een enorme les geleerd. Meerdere. Hoe het voelt om op te geven en te stoppen bijvoorbeeld. Maar ook wat er mis was gegaan vanaf het begin.
Toen Liv geboren werd, heb ik wat zaken anders aangepakt. Ik heb de apparaten vrij snel links laten liggen toen die weer pijn gingen doen. Alles met de hand. En een streng regime van veel drinken en vaak kolven. Ik dronk met gemak 4,5 liter op een dag. Wat ook wel nodig was, want op het toppunt produceerde ik 2,2 liter moedermelk per dag! Ik leefde met standaard twee Doppers in de buurt.
Het strenge regime had dus succes en de vriezer liep snel vol, maar toen liep ik ineens tegen een andere vraag aan: hoe lang blijf je kolven? Doel 1: zo lang als bij Emma. Doel 2: tot er voor zes maanden melk is in de vriezer. Doel 2 was eerder behaald dan doel 1. Doel 3: zes maanden. Doel 4…?
Je verlegt je doel steeds. En doordat ik zoveel melk had, raakten de vriezers vol. In overleg met de vaders van Liv ben ik daarom melk gaan doneren. Ondertussen ging de moedermelk bij Liv steeds minder goed erin. Ze spuugde veel terug, wat met poedermelk niet gebeurde. Ik heb nog een poos cafeïne laten staan, wat wel leek te helpen, maar het spugen ging niet over. Vanwege de antistoffen krijgt ze nu nog wel moedermelk, maar gemengd. De vriesvoorraad bij de vaders gaat dus nog minder snel op. En dus doneerde ik nog meer. Uiteindelijk heb ik maar liefst 8 andere mensen kunnen helpen met melk! Waaronder een heel ziek kindje (die moeder moest huilen omdat ik 20 liter had waarvoor ze maar een kwartiertje hoefde te rijden, terwijl ze in het verleden ook wel 3 uur had gereden voor 2 liter) en een volwassene met Crohn die dankzij moedermelk veel minder klachten heeft. En ik bouwde ondertussen af. 4x per dag, 3x per dag, 2x per dag…
Maar stoppen vond ik nog steeds moeilijk en eng. Psychologisch speelde ook mee dat dit de allerlaatste keer zou zijn. Als ik nu stop, zal mijn lijf nooit meer melk produceren. Ik heb 3 kinderen lang gevoed (jaren), ik heb jarenlang cursussen borstvoeding geven, ik heb gepionierd als draagmoeder door te kolven… Moedermelk is groot in mijn leven. Het werd een enorme mijlpaal in mijn hoofd. Wanneer zou ik er klaar voor zijn!?
Ik hield mezelf voor dat dat moment vanzelf zou komen. Meerdere keren zei ik tegen mezelf: nu ben ik het beu! Ik stop! Maar als ik dan één kolfmoment op een dag liet vallen, was het leven meteen weer zoveel makkelijker. En dus was het zonde om te stoppen. Zonde van die prachtige productie! Inmiddels kolf ik nog 2x op een dag. Ochtend en avond. Daarmee heb ik nog steeds 600ml per dag. En nu is het moment daar. Ik ben er klaar voor om te stoppen.
Ik heb vanaf het begin mijn kolfbeurten bijgehouden in de app van Medela. Die heeft het voor mij opgeteld. 298.110ml. Nog 2 liter en dan heb ik 300 liter gekolfd. Dat vond ik een mooie gelegenheid. 160 is naar Liv gegaan. Het laatste beetje heb ik beloofd aan het zieke kindje (dat al heel goed herstelt!), dan is er 140 liter gedoneerd. Op de foto een volle vriezer met zo’n 60 liter een paar weken geleden. Nog 2 liter, da’s nog 3 dagen kolven. Plus wat uitloop, want cold turkey zal wel niet lukken. En dan kan ik opruimen. Het flessenrekje in de keuken. Mijn kolftas. De tissues door het hele huis heen. De laatste melk laten ophalen en dan de extra vriezer uitzetten. Het is een afscheid dat wellicht alleen andere fulltime kolvers zullen kunnen begrijpen…
Nog 2 liter tot de 300.
Oh enneh… Pauline maakt ook geboortefoto’s met haar bedrijf Lukk!
