Column: Geld moet rollen

door Jeroen de Jong
jeroen de jong

Noek zit aan de tafel zijn geld te tellen. ‘Nog 5 euro,’ zegt hij, ‘dan heb ik 60 euro. En dan kan ik die speciale Pokémondoos uit Engeland bestellen.’ Ik bijt op mijn tong. Klaar om ‘Maar je zou toch sparen voor een nieuwe telefoon?’ te zeggen. Of, nog erger: ‘Dat is toch veel te veel geld voor een doos met kaarten?’

Geld is verdacht. En vies. En als je er te veel van hebt, met andere woorden: een stuk meer dan wij, dan ben je niet te vertrouwen. Een rijtjeshuis met een tuin, een auto voor de deur, ieder jaar op vakantie kunnen en sparen voor later. Dat zijn de overtuigingen over geld die ik heb meegekregen over geld van mijn eigen ouders. Ze werden niet altijd hardop uitgesproken, maar ze waren er wel.

Noek kan ontzettend genieten van mooie spullen. En van geld uitgeven. En hij leeft echt in het nu. Ergens weet hij wel dat hij nooit zo’n mooie telefoon als zijn broer kan kopen zolang hij niet spaart. Maar tegelijkertijd vindt hij dat niet belangrijk genoeg en dat vind ik lastig. Want wat als hij straks wel die telefoon wil en erachter komt dat het wel heel lang duurt voor je 150 euro bij elkaar hebt gespaard? Hoe ga ik dan met die teleurstelling om?

‘Geld komt naar me toe’, zegt hij

Noek maalt er niet om. ‘Geld komt naar me toe’, zegt hij. ‘Als ik het uitgeef, komt het sneller weer terug.’ En dat lijkt ook waar te zijn. Want hij heeft zijn Pokémondoos nog niet binnen, of er komt een nieuwe wens. Deze keer is het een nieuw zakmes. En ook de 15 euro die daarvoor nodig is, heeft hij zo binnen, want op de koningsdagmarkt ontpopt hij zich als een rasverkoper. Compleet met een gemeend ‘veel plezier met uw aankoop’ als afscheidsgroet.

En dan vliegt Roos om mijn nek. ‘Wil je die schoenen voor me bestellen? Ik heb het geld nu bij elkaar gespaard.’ Al sputter ik van binnen nog een beetje, toch klap ik de laptop open en laat haar me de weg wijzen in de geniale wereld van schoenen met wieltjes. Wat heerlijk dat mijn kinderen zorgeloos en mateloos kunnen genieten. Dat wil ik ook. En met een knoop in mijn maag, omdat ik voor mijn gevoel iets doe wat niet mag van mijn moeder, mail ik de camping in Frankrijk. Of we in plaats van twee weken, niet víer weken mogen komen deze zomer.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

De rijkdom van opa’s en oma’s om je heen

De rijkdom van opa’s en oma’s om je heen

Tijdens de Kinderboekenweek van 5 t/m 16 oktober 2016 staan opa’s en oma’s centraal, onder het motto Voor altijd jong. Dat is een mooi moment om eens te bekijken hoe we omgaan met verschillende generaties. Hoe belangrijk zijn opa’s en oma’s zijn in het leven van...

Column: Borstvoeding in Laos

Column: Borstvoeding in Laos

Overal waar we komen worden ons dezelfde vragen gesteld: 'Welk kind komt uit welke buik? Keizersnee gehad? Is het een jongen of een meisje? Hoeveel maanden is die dikke baby? En waar is de vader toch?' Ik houd er een bijzondere Lao woordenschat aan over. Nog een...

Column: Vier

Column: Vier

Drie zijn is peuteren, vier zijn is kleuteren.Drie zijn is naar de crèche, vier zijn is naar school.Drie zijn is luisteren, vier zijn is zelfstandigheid.Drie zijn is plassen in je broek, vier zijn is natuurlijk nooit een ongelukje meer.Drie zijn is relaxen op...

Column: Vaderen doe je samen

Column: Vaderen doe je samen

'Zo-hee, vette actie!. Ja, coole skills! Kom op, ga er op af!' Als ware voetbalsupporters stuiteren Noek en zijn logeer-vriendje op de bank. Maar we kijken niet naar Ajax-Feijenoord vanmiddag. Op de meest regenachtige dag van de zomervakantie hebben we de beamer te...

Column: Ooit speelden mijn kinderen zelf

Column: Ooit speelden mijn kinderen zelf

'Zullen we tekenen? Ja, mama moet voor mij een huis tekenen. Hebben jullie zin om met de duplo te spelen? Ja, dan maakt mama een kasteel voor mij. Hup de tuin in! Ja mama moet mijn fiets vasthouden en kijken hoe ik spring op de trampoline.' Zucht. Het is weekend en ik...

Column: Niet perfect, des te beter!

Column: Niet perfect, des te beter!

Niet perfect kan soms perfect zijn, ontdekte ik laatst. We stonden op het jaarlijkse schoolfeest en meestal was dit het moment om een praatje te maken met de leerkracht van het volgende jaar, maar nu was de nieuwe indeling nog niet bekend. Dus kletste ik met zijn...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0