Column: Mama hamemout? Ja?

door Anita Borst

“Mama, ik denk dat ik koorts heb. Wil je me even thermometeren?”

Ik kijk op de klok. Het is kwart over zes. Waarom is mijn zoon al wakker?

“Mama, mag ik op de tablet? Mag ik een spelletje doen op je telefoon? Ik wil naar beneden, ik wil televisie kijken. Mama, heb ik koorts? Kun je even kijken of ik koorts heb?”

“Doe maar even een spelletje op mijn telefoon. Maar zonder geluid hè, anders maak je je zusje wakker.”

Ik draai me om en kijk recht in de stralende, klaarwakkere ogen van mijn pleegdochter. 

“Mama! Mama kom mee! Mama hamemout? Ja?”

Ik doe mijn ogen dicht. 

“Wakkerworden!” schreeuwt het peutermeisje. Mijn dag is begonnen, of ik nou wil of niet.

 

Ik gooi een plens koud water in mijn gezicht, kam mijn haar in een knot, pomp een pufje deo onder mijn oksels en hoop dat de kinderen ondertussen niet de hele slaapkamer afbreken. 

“Mama, ik wil mijn schoolbus-t-shirt aan, niet mijn tractor-t-shirt.”

“Even geduld jongen. Ik moet eerst je zusje een schone luier geven, anders lekt ze door.”

De schone luier wordt onmiddellijk volgepoept.

“Mama, ik heb honger. Mag ik havermout?”

“Mama hamemout? Ja?” echoot de kleine dame. 

 

De havermout moet vier minuten in de magnetron. In die vier minuten vraagt de kleuter zeventien keer of hij mag eten. Ondertussen klimt de peuter op de eettafel. Ze vindt een schilmesje. Ik ontfutsel het haar. Ze zet het op een gillen. 

“De havermout is heet, lieverd. Je zult even moeten wachten.”

“Ik moet poepen.”

“Je weet hoe het werkt.”

“Je moet met me mee!”

“Nee hoor, je kunt het helemaal zelf.”

“Maar ik vind het eng!”

 

De peuter heeft intussen de boekenkast vakkundig leeggetrokken. Terwijl ik de boeken in veiligheid breng, klimt ze op de vensterbank. Ik zie dat ze op weg is naar een halfvolle kop koude koffie die mijn man daar per ongeluk heeft laten staan. Ik pak het voor haar neus weg. Ze zet het op een gillen. 

“Mama, ik hoef toch niet te poepen.”

“Da’s ook goed, jongen. Ga maar eten. Ik denk dat je havermout nu wel is afgekoeld.”

“Mama hamemout? Ja?”

 

Om de één of andere reden zit mijn zoon met een tablet aan de ontbijttafel. Hij speelt een spelletje. Hij eet niet. Ik wil er iets van zeggen, maar moet eerst mijn pleegdochter uit de koelkast halen. Ze heeft een pot mosterd in haar handen. Ik leg uit dat de mosterd in de koelkast hoort en neem de pot voorzichtig van haar over. Ze zet het op een gillen. 

 

“Lieverd, het is bijna tijd om naar school te gaan, en je hebt nog geen hap gegeten. Geef mij de tablet eens, want die leidt je af.”

“Maar mama, ik heb koorts. Koorts is ziekte, en dan hoef ik niet naar school. Dan kan ik thuisblijven en met de tablet spelen.”

“Lieve jongen, je hebt geen koorts. Je bent niet ziek, dus je mag wél naar school.”

 

Pas op school realiseer ik me dat ik nog geen tijd heb gehad voor een kop koffie. Zou ik daarom zo moe zijn?

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: De middagdut in Laos

Column: De middagdut in Laos

Mijn collega verschijnt op het werk met wallen onder haar ogen.  Zo moe is ze,  ze was graag vroeg naar bed gegaan gister. Maar ja, haar kinderen waren weer eens niet voor half 11 in bed te krijgen. Ze hebben zoveel energie die kleuters,  ze rennen maar rond. ...

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Je werkdag zit erop. Tijd voor deel drie van de dag: het avondritueel. Vermoeide kinderen ophalen, eten koken terwijl je tussendoor stinkende poepluiers verschoont, en te midden van dat alles ook nog even probeert contact te hebben met je lief. Zit je eindelijk aan...

Column: Leg je je kind je eigen principes op?

Column: Leg je je kind je eigen principes op?

Als mens en als moeder heb ik allerlei toffe ideeën over wat belangrijk en goed is in het leven. Je ontwikkelt in de loop van de tijd een visie die je steeds verder aanscherpt en indien nodig hier en daar herziet. Daar vloeien weer principes en overtuigingen uit voort...

Column: Veters strikken

Column: Veters strikken

Al een aantal decennia kan ik mijn veters strikken. In het begin was het wel moeilijk. Het was veel oefenen waardoor ik soms geen tijd meer had om een mooie puzzel te maken. Ik heb een vrij gevoelige huid, het schuren van de veters over mijn...

Sam dopt haar eigen boontjes

Sam dopt haar eigen boontjes

Hieronder vind je een verhaal over Sam. Sam is 5 jaar en zit in groep 2. Alhoewel ze oogt als een zelfstandig meisje, maakt de juf zich zorgen over een aantal dingen. De juffrouw heeft vanochtend in de klas een verhaal voorgelezen over hoe mensen vroeger in hutten en...

Column: Eindeloos vaderschapsverlof regel je zo

Column: Eindeloos vaderschapsverlof regel je zo

De afgelopen weken was er weer veel aandacht voor het al dan niet verlengen van het vaderschapsverlof. Het is duidelijk dat Nederland - waar de meeste mannen 2 dagen betaald vaderschapsverlof krijgen - er in vergelijking met andere landen slecht vanaf komt. De...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0