Hoe kan mijn partner helpen bij mijn bevalling?

Tijdens de partnerles in de zwangerschapscursus heeft je partner een uur lang heel bevlogen meegeademd. Zijn jullie nu klaar voor de bevalling? Mwah. Wat kan je partner echt doen als het zover is?

Geen medelijden

Annemieke van doulapraktijk Tamelijk briljant: ‘Het eerste en belangrijkste wat ik partners vertel: heb geen, ik herhaal géén medelijden met je vrouw. Ze is knetterhard aan het werk, topsport aan het bedrijven, iets ongelooflijks aan het doen, heeft je steun zekersteweten nodig, maar ze is níet zielig. Tegen een marathonloper zeg je ook niet: Ach schatje, wat heb je het zwaar. Nee, die moedig je aan, steun je op elke mogelijke manier, daar ben je trots op, die bewonder je, enzovoorts. Je bént er gewoon. 

Tegen een marathonloper zeg je ook niet: Ach schatje, wat heb je het zwaar

Je hoeft haar niet te redden

Geen medelijden hebben met iemand die pijn heeft en het zwaar heeft, en niet zomaar iemand, maar je liefste nog wel, oef. Zo simpel als dit klinkt, in de praktijk valt het niet mee. Niet alleen kun je overvallen worden door de aanblik van je vrouw die door intense dingen heengaat, daarbovenop wordt ook onbedoeld het ridder-en-prinsessenarchetype weleens wakker. Dame in nood! Redding in aantocht! 

Zo geeft Annemieke ook aan: ’Je bent er niet om iets op te lossen. Niet om te redden. Niet om advies te geven of te sturen. Er gewoon zijn, dus. Dat klinkt eenvoudig, maar is misschien wel een van de meest moeilijke dingen die er zijn. Als we iemand zien worstelen, een vrouw met ongemak of pijn tijdens de bevalling, dan zijn we snel geneigd in de ‘doe-stand’ te gaan.’

Niet alleen partners overkomt dit. Ook de andere aanwezigen en zorgverleners schieten al snel in deze stand, ziet Annemieke. ‘Een zin die ik heel vaak hoor tijdens een bevalling, is: ‘Ik ga je even helpen.’ Die hulp gaat vaak niet over écht kijken wat de vrouw nodig heeft, maar vooral over het gevoel van ongemak of haast dat je als zorgverlener of partner kunt hebben. Vaak is die hulp niet bekrachtigend, maar neemt het de regie juist weg bij de vrouw. Alle goede bedoelingen ten spijt, kan je een vrouw tijdens haar bevalling vaak het beste steunen door er gewoon te zijn. Zeg haar: ‘Ik houd van je, dwars door dit alles heen’. Daarmee geef je haar een diep ondersteunende boodschap.’

Ja maar ik wil echt iets DOEN

Niet getreurd, er is wel degelijk werk aan de winkel. Als partner kun je een wereld van verschil maken doordat jij je vrouw zo goed kent. Je voelt haar aan, je weet het beste wanneer je iedereen even de kamer uit moet bonjouren om rust te vinden. Tegen jou mag ze schreeuwen en in jou mag ze knijpen, zo hard als ze kan. Toch? Bovendien kun jij de bewaker zijn van jullie bevalplan (lees wat je in je bevalplan zet). Wordt er rekening gehouden met de wensen die daarin staan?

Lees ook Bewaak het fort en brul als het moet: kraamtijd voor vaders

Ook Annemieke heeft een lijstje met uiterst nuttige taken. ’Er zijn gelukkig heel praktische dingen die je kunt doen. Je kunt ervoor zorgen dat ze genoeg te eten en te drinken heeft (tip: drinken met een rietje is makkelijker!), haar steunen als ze naar de wc moet. Ook een belangrijke: tegendruk geven (spierballen kweken!) op haar onderrug tijdens een wee, en tussen de weeën een zachte strelende massage geven (laat die oxytocine maar stromen, woei!), aanmoedigende lieve dingen zeggen (of juist niks zeggen als je partner geen prikkels van buitenaf meer kan verwerken).’ 

Pak mee: Cursus ‘Wat baby’s nodig hebben’ en het gelijknamige boek

‘Dit zijn allemaal dingen die ik tijdens een doulabegeleiding of cursus met de partners van de zwangeren oefen, en ik merk dat ze dolblij zijn dat ze wat tools in handen krijgen. Dat hele idee dat partners er maar wat bijstaan, is echt onzin – een bevalling kan prachtig teamwerk zijn en een versteviging en verdieping voor je relatie betekenen. Mán, wat heb ik stellen verliefd zien zijn tijdens de bevalling. Dat het bijna ongemakkelijk was dat er pottenkijkers bij waren.’