Column: Home sweet home

door Anita Borst

Of: ‘Een heel normale dinsdagochtend uit het leven van een thuisblijfmoeder met een eigenzinnige peuter en een rustige baby’.

 

Want meestal hebben dat slimme, eigenwijze kereltje en ik de grootste lol samen. En soms kan ik hem wel achter het behang plakken. En dat ligt dan meestal aan mij, want hij is gewoon zoals hij is. Altijd.

 

07:30 uur

“Mama, mag ik een spelletje doen op jouw telefoon?” 

“Tuurlijk jongen. Dan kleed ik je zusje ondertussen even aan.”

“Ik wil geen kleren aan.”

“Dat weet ik. Maar als we straks boodschappen gaan doen is het wel fijn als je kleren aan hebt. Het is best fris vandaag.” 

“Het is niet fris.”

“Ga straks maar even in de tuin, dan kun je zelf voelen hoe fris het is.”

“Ik wil niet in de tuin.”

“Maar hoe weet je dan of je wel of geen kleren aan moet?”

“Ik wil geen kleren aan.”

“Wil je wel een boterham en een sapje?”

“Ik wil geen boterham.”

“Een banaan dan?”

“Oh ja!” 

 

08:30 uur

“Mama, ik wil een boterham.”

“Wat wil je erop?”

“Zeg jij het maar.”

“Appel-perenstroop?”

“Nee.”

“Pindakaas?” 

“Nee.”

“Humus?”

“Nee.”

“Kaas?”

“Ik lust toch geen kaas!”

“Nou, dan weet ik het niet hoor. Wat wil je op je boterham?”

“Rosbief!”

“Ah, dat is lekker! Maar we hebben geen rosbief. Dan zullen we eerst even naar de slager moeten.”

“Oh ja!” 

“Zeg, eet je ondertussen je banaan nog even op?”

“Ik wil geen banaan!” 


Mama, ik wil geen kleren aan

 09:30 uur

“Mama, ik wil een boterham met rosbief!”

“Dan zul je je even moeten aankleden, zodat we naar de slager kunnen.”

“Mama, ik wil geen kleren aan.”

“Dan kunnen we niet naar de slager.”

“Maar ik wil wel naar de slager.”

“Trek je dan even kleren aan?”

“Het is niet fris!”

“Heb je al gevoeld in de tuin?”

“Ik wil niet in de tuin!”

“Weet je wat ik denk, jongen? Ik denk dat jij een beetje honger hebt, en dat je daarom misschien nergens meer zin in hebt. Eet je banaan eens op, dan voel je je vast beter.”

“Ik wil geen banaan!”

 

10:30 uur

“Deze sokken zijn niet goed!”

“Hoezo niet?”

“Ik wil niet met sterren, ik wil met strepen!”

“Je strepensokken zitten in de wasmachine, lieverd. Die kun je morgen weer aan.”

“Maar ik wil geen sterrensokken!”

“Dan ga je maar met blote voeten in je schoenen.”

“Oh ja.” 

“En neem je banaan maar mee naar de schuur. Dan kan je die straks in de bakfiets eten.” 

“Ik wil geen banaan!”

“Dan laten we hem thuis. Voor later.”

“En ik wil niet met de bakfiets. Ik wil lopen!”

“Daar hebben we geen tijd meer voor, jongen.” 

 

11:00 uur

“Zijn we al aan de beurt?”

“We zijn na die mevrouw met die groene jas.”

“Zijn we al aan de beurt?”

“Nog niet. Het is druk.”

“Ik wil een plakje worst.”

“We komen vanzelf aan de beurt, lieverd.”

“Ik wil een plakje worst.”

“Even geduld nog.”

“Ik wil een plakje worst.”

 

11:30 uur

“Hier is je boterham met rosbief.”

“Maar ik wil geen boterham! Ik wil alleen de rosbief eten.” 

“En je boterham dan?”

“Die eet jij toch?”

“Nou, dat denk ik niet.”

“Maar je moet mijn boterham opeten!”

“En wat eet jij dan? Je banaan?”

“Ik wil geen banaan!”

“Wat wil je dan?”

“Ik wil Buurman en Buurman kijken. Aaaaaah, mag het? Mag het? Mag het?”

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Gids over emoties bij kids: een recensie

Gids over emoties bij kids: een recensie

De gids over emoties bij kids van Susan van Asten is een ideaal altijd-in-je-broekzak-naslagwerkje om bij de hand te hebben wanneer je het even niet meer weet. Waarom? Het bevat natuurlijk niet alle antwoorden, maar bij lastige opvoedkwesties komen altijd gevoelens om...

Waarom hoogbegaafden vaak een vaste mindset hebben

Waarom hoogbegaafden vaak een vaste mindset hebben

Hoogbegaafdheid is een beetje onzichtbaar. Veel hoogbegaafden laten niet zien wat ze kunnen en presteren gemiddeld of zelfs ondermaats. Hoe komt het dat hoogbegaafde kinderen vaak een fixed (vaste) mindset hebben en niet tot bloei komen? En wat kunnen we daar aan...

Recensie: heerlijke nieuwe bundel van Lentezoet

Recensie: heerlijke nieuwe bundel van Lentezoet

Jaaa, echt goed nieuws: een nieuwe bundel van Lentezoet. We kennen Tirza van haar 'Versjes van een moeder', haar karakteristieke gedichten, en haar gevoelige columns. Zelden wordt er zo vurig en liefdevol over het moederschap geschreven. Wat ze ook doet, het is altijd...

Column: Peuterpuberteit. ‘KAK!’

Column: Peuterpuberteit. ‘KAK!’

'Alles is een fase' hoor ik sommige ouders wel eens troostend of ietwat wanhopig zeggen. Nou, wij zijn overduidelijk in een volgende fase in ons ouderlijk leven beland met een jongen van tweeënhalf. Het is, al vind ik het een stom woord: peuterpuberteit! Meer dan het...

Column: Knutselkind

Column: Knutselkind

Ik had gehoopt op een knutselkind. Zo’n joch dat met permanente verfvlekken onder zijn nagels en eeuwige restjes lijm in zijn haren een spoor van aandoenlijke kunstwerken achter zou laten. Hele dagen aan de keukentafel, hij met een doos vol waskrijt en honderd...

Kleine racistjes: wat is ons eigen aandeel?

Kleine racistjes: wat is ons eigen aandeel?

Onze kinderen zijn geen kleine racistjes. We willen onze kinderen immers opvoeden tot respectvolle wijze volwassenen, die hun medemensen gelijkwaardig behandelen, of ze nu wit, zwart of iets daar tussenin zijn. Maar is dat wel reëel? Zonder dat we er erg in hebben,...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0