De serieuze wetenschap achter huttenbouwen

door Christel Rengers

‘Huttenbouwen is ook opvoeden’ is hét motto waar we bij Kiind naar leven. Want huttenbouwen is spelen, knus en avontuurlijk. En er zit zelfs een heel verhaal achter. Het blijkt supergoed voor de ontwikkeling te zijn. Dit zegt essayist en onderwijzer David Sobel in ‘Childrens special places‘. Sobel wordt ook wel gezien als dé expert op het gebied van huttenbouwen.

Huttenbouwen is van alle tijden

In zijn onderzoek naar het fenomeen huttenbouwen ontdekte hij dat huttenbouwen altijd al en wereldwijd door kinderen wordt gedaan. Hij vond hutten in bossen, parken, heggen, sneeuwhopen, woestijnen en achtertuinen. Huttenbouwen is zelfs terug te voeren naar onze jager-verzamelaartijd, waar het bouwen van een hut een belangrijke vaardigheid was. Kinderen oefenden dit door vanaf jonge leeftijd eigen hutten te bouwen en zo het bouwen in de vingers te krijgen. Het kunnen en willen bouwen van een hut kun je misschien zelfs zien als onderdeel van een set overlevingsvaardigheden die diep in ons verankerd zitten.

De behoefte om hutten te bouwen ontstaat bij kinderen volgens Sobel rond het vijfde, zesde levensjaar. Het begint met forten in huis en breidt zich verder uit naar buiten naarmate kinderen ouder worden.

Huttenbouwen is een overlevingsvaardigheid

Huttenbouwen en de ontwikkeling

Het bouwen van een hut stimuleert kinderen om langzaam maar zeker de wereld om hen heen ontdekken, steeds zelfstandiger te worden en een eigen wereld los van het gezin te creëren. Huttenbouwen heeft invloed op het zelfvertrouwen, de onafhankelijkheid, het probleemoplossend vermogen en de ontwikkeling van de fantasie. Maar ook samenwerken en onderhandelen komen aan bod wanneer kinderen samen een hut bouwen. En wat dacht je van het ruimtelijk inzicht dat je nodig hebt om een hut stabiel en ruim genoeg te maken? Het bouwen van hutten is soms hogere wiskunde! Daarnaast zijn je kinderen buiten, in beweging én, met een beetje geluk, middenin de natuur.

Sobel stelt ook dat een hut letterlijk en figuurlijk kinderen afschermt van de buitenwereld. Het is een veilige plek waar zij de dienst uitmaken, vrijelijk dromen, fantaseren en mijmeren. Wat weer erg belangrijk is voor de autonomie   en het werkt als mindfulness.

Huttenbouwen stimuleren

Laat je kinderen bouwen en zorg voor de juiste materialen zoals knijpers, lakens, stokken, dozen of wat je ook maar kunt vinden. Introduceer het bouwen van hutten al vroeg door een kleed over de tafel te leggen voor de allerkleinsten. Zo leren ze al jong de broodnodige huttenbouwvaardigheden. En misschien wel het allerbelangrijkste: geef ze de ruimte om zelf een hut te bouwen en te proberen wat wel en niet werkt. Laat ze buiten in de buurt zelf een hut maken of ontdekken. Het kan beginnen in de bosjes met een paar stokken en eindigen in de meest waanzinnige boomhut ooit!

Meer lezen?
‘Het laatste kind in het bos: Hoe we onze kinderen weer in contact brengen met de natuur’ van Richard Louv

‘Children’s Special Places:  Exploring the Role of Forts, Dens and Bushhouses in Middle Childhood’ van David Sobel

Tutorial op Kiind: Spelen en huttenbouwen met kranten

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

3 tips tegen huilen en overprikkeling bij je baby

3 tips tegen huilen en overprikkeling bij je baby

Je hebt voor het eerst je baby in handen. Hij is zó klein, zó kwetsbaar. Je neemt jezelf voor om als een leeuw over hem te waken. Maar dan word je onzeker: kun je je baby verwennen? Komt hij wel aan z'n rust toe? Deze 3 tips helpen je baby rust te krijgen, zodat je...

Column: Kika komt weer thuis

Column: Kika komt weer thuis

Vrolijk komt ze mijn kamer binnen gesjouwd. Zoals altijd, zeult ze minstens drie volle boodschappentassen mee met kleding en papier. Veel papier. Alles wat uitgegeven wordt, kan verzameld en geordend. Folders. Wat er in de bonus is. Visitekaartjes en allerlei...

Column: May the force be with you

Column: May the force be with you

‘Ik ben wel een beetje klaar met al die ruimte- en fantasy-dingen. Ik hoef echt niet mee.’ Thijns interesses hebben zich verlegd. Harry Potter is nog wel leuk, maar met Star Wars hoeven we blijkbaar niet meer aan te komen. Dus blijven alleen Noek en ik over. Want ook...

Goed onderwijs: een sterke school met een eigen cultuur

Mijn kinderen zitten net als de meeste kinderen op school. Daar hebben we bewust voor gekozen. Ik zou mijn kinderen niet de hele dag, week in, week uit, zelf bezig kunnen houden. Daarbij geloof ik dat we in de samenleving het participeren in een grotere groep...

Column: Veters strikken

Al een aantal decennia kan ik mijn veters strikken. In het begin was het wel moeilijk. Het was veel oefenen waardoor ik soms geen tijd meer had om een mooie puzzel te maken. Ik heb een vrij gevoelige huid, het schuren van de veters over mijn...

Column: Nog één keer samen slapen

Column: Nog één keer samen slapen

'Papa, mag ik vanavond bij jou in bed slapen?' Roos kijkt me vragend aan. Wendy is een nachtje weg en dat betekent dat er een plek vrij is in ons tweepersoonsbed. En die moet opgevuld worden natuurlijk. Anderhalf jaar geleden stond ik op nieuwjaarsdag niet alleen de...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0