De serieuze wetenschap achter huttenbouwen

door Christel Rengers

‘Huttenbouwen is ook opvoeden’ is hét motto waar we bij Kiind naar leven. Want huttenbouwen is spelen, knus en avontuurlijk. En er zit zelfs een heel verhaal achter. Het blijkt supergoed voor de ontwikkeling te zijn. Dit zegt essayist en onderwijzer David Sobel in ‘Childrens special places‘. Sobel wordt ook wel gezien als dé expert op het gebied van huttenbouwen.

Huttenbouwen is van alle tijden

In zijn onderzoek naar het fenomeen huttenbouwen ontdekte hij dat huttenbouwen altijd al en wereldwijd door kinderen wordt gedaan. Hij vond hutten in bossen, parken, heggen, sneeuwhopen, woestijnen en achtertuinen. Huttenbouwen is zelfs terug te voeren naar onze jager-verzamelaartijd, waar het bouwen van een hut een belangrijke vaardigheid was. Kinderen oefenden dit door vanaf jonge leeftijd eigen hutten te bouwen en zo het bouwen in de vingers te krijgen. Het kunnen en willen bouwen van een hut kun je misschien zelfs zien als onderdeel van een set overlevingsvaardigheden die diep in ons verankerd zitten.

De behoefte om hutten te bouwen ontstaat bij kinderen volgens Sobel rond het vijfde, zesde levensjaar. Het begint met forten in huis en breidt zich verder uit naar buiten naarmate kinderen ouder worden.

Huttenbouwen is een overlevingsvaardigheid

Huttenbouwen en de ontwikkeling

Het bouwen van een hut stimuleert kinderen om langzaam maar zeker de wereld om hen heen ontdekken, steeds zelfstandiger te worden en een eigen wereld los van het gezin te creëren. Huttenbouwen heeft invloed op het zelfvertrouwen, de onafhankelijkheid, het probleemoplossend vermogen en de ontwikkeling van de fantasie. Maar ook samenwerken en onderhandelen komen aan bod wanneer kinderen samen een hut bouwen. En wat dacht je van het ruimtelijk inzicht dat je nodig hebt om een hut stabiel en ruim genoeg te maken? Het bouwen van hutten is soms hogere wiskunde! Daarnaast zijn je kinderen buiten, in beweging én, met een beetje geluk, middenin de natuur.

Sobel stelt ook dat een hut letterlijk en figuurlijk kinderen afschermt van de buitenwereld. Het is een veilige plek waar zij de dienst uitmaken, vrijelijk dromen, fantaseren en mijmeren. Wat weer erg belangrijk is voor de autonomie   en het werkt als mindfulness.

Huttenbouwen stimuleren

Laat je kinderen bouwen en zorg voor de juiste materialen zoals knijpers, lakens, stokken, dozen of wat je ook maar kunt vinden. Introduceer het bouwen van hutten al vroeg door een kleed over de tafel te leggen voor de allerkleinsten. Zo leren ze al jong de broodnodige huttenbouwvaardigheden. En misschien wel het allerbelangrijkste: geef ze de ruimte om zelf een hut te bouwen en te proberen wat wel en niet werkt. Laat ze buiten in de buurt zelf een hut maken of ontdekken. Het kan beginnen in de bosjes met een paar stokken en eindigen in de meest waanzinnige boomhut ooit!

Meer lezen?
‘Het laatste kind in het bos: Hoe we onze kinderen weer in contact brengen met de natuur’ van Richard Louv

‘Children’s Special Places:  Exploring the Role of Forts, Dens and Bushhouses in Middle Childhood’ van David Sobel

Tutorial op Kiind: Spelen en huttenbouwen met kranten

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Samen slapen – Nynke in Laos

Column: Samen slapen – Nynke in Laos

'Kijk, hier slapen we allemaal!' roept mijn oudste dochter trots als ze via Skype een rondleiding door het huis geeft. Het is waar. Daar slapen we. Allemaal. Het is een ruime slaapkamer, dat wel. Er ligt een groot mamabed op de grond en een net zo groot bed voor de...

Column: Voorbillen

Column: Voorbillen

Toen ik een dochter kreeg, werd ik opgezadeld met het 'hoenoemenwedatdaar'-dilemma. Jongens hebben een piemel. Niets mis mee. Als ze klein zijn heet het een piemel en wanneer ze volwassen zijn heet het een piemel. Het is goed woord. Keurig en niet kinderachtig....

Column: Je ouders zijn je wortels

Column: Je ouders zijn je wortels

Vandaag is een vierdagje voor mij. Dit is de negende verjaardag van mijn vader die ik zonder hem meemaak. Hij is in het rijtje voorouders gaan staan, in plaats van een levend mens te zijn. De herinneringen blijven, cliché als het is. De vrienden die al zijn verhalen...

Column: Geen gejuich voor de luizenvader

Column: Geen gejuich voor de luizenvader

Niets dan lof voor de nieuwe zorgende man. Was vader vroeger een man die vermoeid van de zaak thuis kwam om in de leunstoel te zakken met een pijp en de krant, dat is nu wel anders! De vader van nu draait zijn hand er niet voor om om na een werkdag met de hippe...

Column: Het territorium van mijn kinderen

Column: Het territorium van mijn kinderen

Ik stap in het donker mijn bed uit. Schuifelend beweeg ik me richting de deur. Ik schop tegen een schoentje, glijd bijna uit over een memorykaartje, en in de badkamer moet ik eerst het opstapje opzij schuiven voor ik op de wc kan gaan zitten. ’s Ochtends...

De nieuwe Schijf van Vijf borduurt voort op oude inzichten

De nieuwe Schijf van Vijf borduurt voort op oude inzichten

De nieuwe Schijf van Vijf van het Voedingscentrum is uit. En niemand is er echt blij mee, maar we zullen het er de komende jaren weer mee moeten doen. Zelf heb ik nooit zo de neiging om me bezig te houden met wat het Voedingscentrum nu weer heeft bedacht (ik heb wel...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0