Op een lichtvoetige, maar ook onvoorwaardelijke en natuurlijke manier verbinden met je kind, hoe doe je dat? Nele Flamang weet het. Ze schreef er een boek over en sprak met journalist Drees Koren over het belang én het genot van verbindend spelen. 

Hoe ben jij zo gek op spelen geraakt?

‘Ik ben er ingerold. Mijn oudste dochter, Lotte, huilde veel. Ik probeerde haar te ondersteunen om die tranen los te laten. Toen ze wat ouder werd ging ik er meer en meer op vertrouwen dat zij zou laten zien wat zij echt nodig had. Ze ging automatisch spelen.’

Hoe kun je verbindend spelen? 

‘Ik zie het vooral als onze taak om ruimte te maken. Als die er is, geven kinderen vanzelf aan waar ze behoefte aan hebben. We kunnen leren om die informatie op te pikken. Dat is echt een weg naar vertrouwen, zowel in onszelf als in onze kinderen.’

Nieuw: Het Kleine Speelgoedboek

Bestel de online special over spelen

In essentie gaat het om samen genieten en plezier maken

Wanneer merkte je dat het werkte?

Ik las het boek Attachment Play van Aletha Solter en ervaarde hoe krachtig spel kon zijn om bijvoorbeeld tanden te poetsen, kleren aan te trekken of met de auto te vertrekken. Maar ik besefte toen vooral hoe vaak we (bijvoorbeeld met een kiekeboespelletje) spontaan tot verbindend spel kwamen. Ik herinner mij nog het moment dat ik voor het eerst begreep: zij laat me zien wat haar bezig houdt. Ik was buiten druk bezig met opruimen toen Lotte ineens voor me ging zitten met een schuurpapiertje, dubbelgevouwen als een boekje. Ze deed net alsof ze mij was en druk aan het lezen was en zogenaamd geen tijd had. Haar onderliggende boodschap: maak alsjeblieft tijd voor mij. Ze vond het heerlijk als ik dan smeekte om met me mee te spelen.’

Jij maakt dan meteen ruimte voor spel. Ik zou waarschijnlijk zeggen: ‘Ben je lekker aan het lezen? Fijn zeg.’ En vooral gauw verder gaan met opruimen.

‘Ik probeer in te voelen wat mijn kind nodig heeft. Dat vraagt afstemming. Als ik de bal mis sla dan laat ze me dat wel zien.’

Daar moet je creatief voor zijn.

‘Die opmerking hoor ik vaker. Maar ik zie mijzelf niet als een super-creatief persoon. Ik geloof wel dat iedere ouder zijn eigen speelsheid kan herontdekken. Een kind kan veel in je wakker maken. Door je kind te volgen en alle oordelen los te laten word je vanzelf creatiever. In essentie gaat het om samen genieten en plezier maken.’

Lees het hele interview met Nele Flamang in de knisperend nieuwe Kiind Magazine editie Spelen.

Fotografie: Nina Olivari

Your content goes here. Edit or remove this text inline or in the module Content settings. You can also style every aspect of this content in the module Design settings and even apply custom CSS to this text in the module Advanced settings.

Gratis Kiind tijdschrift

Download voor nop editie THUIS

Boekentips

Word lid van Kiind!

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Op pad met je vader: de inwijding van jongen naar man

Op pad met je vader: de inwijding van jongen naar man

Opeens zijn we er. Een plek midden in het bos, een stuk weg van het pad. De bomen staan op de goede afstand van elkaar, de zon schijnt tussen de takken door. Hier zal geen argeloze wandelaar of strenge boswachter voorbij komen. Thijn laat de rugzak van zijn schouders...

Leren als ontdekkingsreis of als verplichte afvinklijst?

Leren als ontdekkingsreis of als verplichte afvinklijst?

Leren doen we aan de lopende band. Groot en klein. Kinderen hebben een heleboel te leren. Ze zijn immers pas kortgeleden begonnen aan het leven. Wij weten al veel meer. In elk geval als het kennis en levenservaring betreft. Om kinderen het nodige bij te brengen, gaan...

Brief aan een moeder van ruziënde kinderen

Brief aan een moeder van ruziënde kinderen

Lieve vrouw,  Dus je hebt meer dan één kind? Gefeliciteerd, wat een rijkdom. Of niet?  Oh? Maken ze ruzie? Dat is shit. Dan voel je je helemaal niet rijk waarschijnlijk. Hooguit geïrriteerd, wanhopig, of gewoon kwaad. Misschien zelfs bezorgd, falend, bang?  De...

Veranderkracht in coronatijd

Veranderkracht in coronatijd

Een mens gaat eigenlijk vrij slecht op verandering. Groot en klein. Zo hadden wij een poos de deur van de inbouwkoelkast niet vastzitten aan het buitendeurtje. We moesten steeds twee deuren openen voor een simpele handeling. Op een goede dag klaarden we deze klus....

Stuiterende kinderen: samen in beweging

Stuiterende kinderen: samen in beweging

Kinderen barsten van de energie. De een wat meer dan de ander, maar allemaal hebben ze de behoefte om te bewegen. Door te bewegen ontwikkelen kinderen zich motorisch, kunnen ze energie kwijtraken en worden emoties gereguleerd. Op zo'n stuiterend kind zit je niet...

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Mijn dochter is soms boos, heel erg boos. Dat is helemaal niet zo erg. Boos zijn is ook wel eens lekker. Tenminste, dat vind ík. Ik weet van mezelf vaak wel wat er aan de hand is, waarom ik boos word (en soms ook niet). Voor mijn dochter is dat veel lastiger. Ik zie...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0