Je peuter aankleden zonder stress

door Nelleke Bos

We staan op. Mijn peuter trekt zijn trui aan. Ik help hem met zijn broek. Sokken probeert hij zelf. Tadaah, aangekleed! Zo gepiept, toch?

Ha. ha. ha. Elke ouder met een peuter weet het: aankleden is een bottleneck in het ochtendritueel. Drama! Kan het ook leuker?

Lees vooral: Luisteren naar kinderen

Neem de tijd

In de eerste plaats heeft je kind tijd nodig. Veel meer tijd dan wij, ervaren grote mensen die geleerd hebben om op de klok te handelen. Kindertijd is vol kairos, grotemensentijd heeft meer chronos. We schreven hier uitgebreid over in Wortels. Wij werken volgens een lineair patroon; we calculeren een aantal minuten om te douchen, aan te kleden, het ontbijt binnen te krijgen en hoppa, de deur uit te stuiven. Het is overigens de vraag of het ons werkelijk dient, maar onze kinderen gedijen er in elk geval niet op. Zij leven in het moment, en dat houdt in dat hun aandacht meandert van het een naar het ander. Een gerichte taak als aankleden van begin tot eind zit niet in hun systeem. Om de taak toch gedaan te krijgen, zullen wij de kinderen dus veel meer tijd moeten geven.

Integreer het aankleden in spel

De scheiding van spel en functionaliteit zit diep bij ons, de grote mensen. Voor kinderen bestaat er geen grens tussen praktisch en leuk. Alles is spel, en alles is leermateriaal. Aan ons de taak om functionele handelingen te integreren in het kinderspel. Maaltijden, zindelijkheid, bedtijd en ja, ook aankleden hoort bij het continue spel in de kinderwereld.

Je bent ongetwijfeld zelf creatief genoeg om passende spelletjes te verzinnen voor je kind. Wat bij ons in elk geval geweldig werkt, zijn de volgende spelletjes:

  • Aankleedwedstrijd (waarbij de ouder extra hindernissen krijgt, zodat de peuter natúúrlijk wint)
  • Blind aankleden (oh jee, heb ik weer een rokje op mijn hoofd en een onderbroek aan mijn pols!)
  • De andere ouder verrassen (kom, we kleden stiekem HEEL snel aan, dat gelooft ze nooit dat jij dat kan!)
  • De peuter kiest kleding voor de ouder (dit is eigenlijk een Powergame– heel belangrijk op die leeftijd om te spelen met de eigen autonomie)

Autonomie

Autonomie, zelfbeschikking, speelt een grote rol in de peuterleeftijd. Er is al zoveel dat niet mag, verboden terrein is, of simpelweg nog niet lukt als je 2, 3 jaar bent. Mag je kind zelf de eigen kleding kiezen, ook al heb jij andere ideeën? Is er te onderhandelen over het moment van aankleden (eerst ontbijten, of eerst een paar minuten spelen, en dan pas aankleden bijvoorbeeld)? Het spelen van powergames is ook een aanrader, niet alleen rond het aankleden, maar op alle terreinen. Met powergames geef je je kind de kans om macht uit te oefenen op een speelse manier. Het kan enorm helpen om te gaan met zijn frustratie en bereidheid om op andere momenten wél met je mee te werken.

Kleding in de avond klaarleggen

Een superpraktische tip blijft toch wel: leg de kleren voor de volgende dag alvast klaar op de voorgaande avond. Kies de outfit samen bij het naar bed gaan. Geen garantie dat je kind het de volgende dag nog eens is met de eigengemaakt keuze; immers niets zo veranderlijk als een peuter. Een nog handigere aanpak kan zijn: ga slapen in de outfit van de volgende dag. Zorg dan wel voor soepele kleding. De volgende ochtend springt je kind kant-en-klaar uit bed. Geen pyjama meer nodig!

Begrip hebben voor de complexe fase van je kind

De laatste maar minstens zo belangrijke tip blijft toch: begrijp waar je kind is op zijn routekaart naar volwassenheid. Innerlijk voltrekken zich in de peuterleeftijd zoveel processen. De wereld is ingewikkeld, en je kind heeft het allemaal maar te leren snappen. Staat ‘aankleden’ ook hoog op zijn prioriteitenlijstje? Neem af en toe wat afstand, en relativeer het belang van de taak. Als het voor jou minder dringend is, kan er ook ruimte ontstaan bij je kind om er zelf meer interesse in te krijgen.

Lees vooral: Luisteren naar kinderen

Waarom de nee-fase onzin is

Waarom peuters zo schattig zijn

Fotografie: Tjitske Agricola

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Leren als ontdekkingsreis of als verplichte afvinklijst?

Leren als ontdekkingsreis of als verplichte afvinklijst?

Leren doen we aan de lopende band. Groot en klein. Kinderen hebben een heleboel te leren. Ze zijn immers pas kortgeleden begonnen aan het leven. Wij weten al veel meer. In elk geval als het kennis en levenservaring betreft. Om kinderen het nodige bij te brengen, gaan...

Kinderen blijven creatief door te proeven, voelen en ruiken

Kinderen blijven creatief door te proeven, voelen en ruiken

Zo leuk dat Jannie van Kiind mij uitnodigde voor een insta-life over sensomotorische ontwikkeling en creativiteit. De tijd vloog voorbij en we hadden eigenlijk nog zoveel om over door te kletsen! Vanuit die gedachten schrijf ik deze blog. Eerst zet ik nog even op een...

Supermarkten vol spaaracties: geen fratsen, doe mee!

Supermarkten vol spaaracties: geen fratsen, doe mee!

Beans, wuppies, smurfen, welpies, troetels, beesies, voetbalplaatjes en disco’s. Iedereen die kinderen, kleinkinderen of buurkinderen heeft weet precies wat dit zijn. Het zijn de bekende supermarktcadeautjes die je krijgt wanneer je een bepaald bedrag uitgeeft. Veel...

Alles is spel: Stimuleren van de fantasie

Alles is spel: Stimuleren van de fantasie

Het belang van spel wordt onderschat. De huidige trend op scholen is om kinderen al in de kleuterklas te leren lezen en tellen. Een artikel in de Volkskrant van ontwikkelingspsycholoog Ewald Vervaet vond ik verhelderend: “Kleuters hebben 360 uur nodig om 16 letters te...

Waarom jouw kind thuis dwars is (en dat klopt)

Waarom jouw kind thuis dwars is (en dat klopt)

Op school of de opvang wordt je kind geroemd om zijn stoerheid, of om hoe gemakkelijk hij meedraait. Thuis heb je een weerbarstige dwarsligger of is jouw troost aan de orde van de dag. Het lijkt thuis een heel ander kind. Raar? Niet raar! Pedagoog Eva Bronsveld aan...

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Mijn dochter is soms boos, heel erg boos. Dat is helemaal niet zo erg. Boos zijn is ook wel eens lekker. Tenminste, dat vind ík. Ik weet van mezelf vaak wel wat er aan de hand is, waarom ik boos word (en soms ook niet). Voor mijn dochter is dat veel lastiger. Ik zie...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0