Column: Een jurk om in te dansen

door Anita Borst

“Mama, mag ik ook een jurk?”
“Tuurlijk jongen. Welke kleur moet-ie worden?”
“Geel! Want geel is mijn lievelingskleur!”

Zelf was ik zo’n kind dat tot en met de brugklas gewoon aantrok wat moeder meebracht uit de stad, maar mijn zoon is uit heel ander hout gesneden. Hij weet wat hij wil. Die avond bestellen we drie grote bollen kanariegeel garen. De jurk die ik op dat moment aan het haken ben, wordt even in de wacht gezet, en na een week heeft mijn jongen zijn felbegeerde jurk. Hij is er zielsgelukkig mee. “Nu kan ik dansen!”

“Hey, heb je een ridderpak aan?” vraagt zijn tante.
“Je lijkt wel een Jedi Master,” beweert een buurman.
Maar mijn zoon helpt ze snel uit de droom. “Ik heb een jurk aan, net als mama. Een jurk om in te dansen.” En hij draait een prachtige peuterpirouette om zijn woorden kracht bij te zetten.

“Maar ik vind déze mooi!” zegt mijn zoon stellig

“Daar achterin hangen de winterschoenen. Welke vind je het mooist?”
Zonder aarzelen trekt hij een paar frambozenroze Crocs uit het rek.
De verkoper, een hippe gozer van begin twintig, legt er een paar donkerblauwe naast.
“Denk je niet dat die blauwe handiger zijn?”
“Maar ik vind déze mooi!” zegt mijn zoon stellig.
In stilte juich ik voor de eigenzinnige standvastigheid van mijn driejarige. Hij laat zich niet zomaar van de wijs brengen door de eerste de beste volwassene. Wil hij roze winterschoenen? Dan krijgt hij roze winterschoenen. Wat kan ons dat nou schelen?Mijn zoon is niet met opzet rebels. Hij volgt gewoon zijn hart. Dat hij daarmee allerlei sociale conventies aan zijn laars lapt, is hooguit te wijten aan het feit dat ik, zijn moeder, niet bijster veel op heb met sociale conventies.
Van mij zal hij niet horen dat hij geen jurk kan dragen of dat roze schoenen enkel voor meisjes zijn. De buitenwereld zal hem dat snel genoeg duidelijk maken, dus geniet ik nog maar even van de onschuldige vrijheid waarmee hij nu zijn kleding uitkiest.
En ondertussen mijd ik de grote kledingwinkels als de pest. Want als er ergens strakke normen worden gehanteerd voor het onderscheid tussen jongens en meisjes dan is het wel bij de grote ketens. Links de donkerblauw-met-grijze jongenswereld, vol auto’s, tekenfilmfiguurtjes en het incidentele stoere bandshirtje, rechts het suikerzoete imperium van prinsessen en knuffelkatjes. En niets voor een kind dat graag een geel shirt met een giraf erop zou willen, of een roze broek zónder glittertjes en fluff. Het is alles of niets, roze of blauw, jongen of meisje, lief of stoer.
Ik gun mijn kinderen zoveel meer dan het binaire onderscheid tussen meisjes-roze-glitter-lief-prinses en jongens-blauwe-stoere-tractors. Mijn zoon mag als hij dat echt graag wil best met Barbies spelen, en ik zal mijn kleine meid niet weghouden bij de treinbaan van haar grote broer.
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die het een beetje raar vinden om een jongenspeuter in een gele jurk te zien dansen. Maar hey, die keuze heeft de jongenspeuter in kwestie helemaal zelf gemaakt. Het is een keuze die een heleboel volwassen kerels niet zouden durven maken. Ben je dan stoer, of hoe zit dat?

BewarenBewaren

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Seksuele voorlichting in de opvoeding

Seksuele voorlichting in de opvoeding

Veel ouders zien op tegen het geven van seksuele voorlichting. Hun eigen ervaringen daarmee spelen vaak een grote rol, het was heel lang heel gewoon om je kinderen niet voor te lichten of een boek te geven over seksualiteit. Of...

Op pad met je vader: de inwijding van jongen naar man

Op pad met je vader: de inwijding van jongen naar man

Opeens zijn we er. Een plek midden in het bos, een stuk weg van het pad. De bomen staan op de goede afstand van elkaar, de zon schijnt tussen de takken door. Hier zal geen argeloze wandelaar of strenge boswachter voorbij komen. Thijn laat de rugzak van zijn schouders...

Column: Het moederlijf

Column: Het moederlijf

Voor mijn zwangerschap vond ik mijn lichaam best oké. Maar ik stond er niet bij stil hoe mooi mijn lichaam eigenlijk was. Meestal zie je dat pas achteraf, weet ik nu. Na een periode die mij veel te lang duurde werd ik zwanger. In het begin vroeg ik regelmatig aan mijn...

Seksuele ontwikkeling: Het lichaam ontdekken

Seksuele ontwikkeling: Het lichaam ontdekken

De seksuele ontwikkeling begint bij het leren kennen van het eigen lichaam en het ervaren van lichamelijk genot. Deze ervaringen doet iedereen al in de babytijd op, maar zonder de seksuele gevoelens die grotere kinderen en volwassenen ervaren. Seksualiteit is het...

#metoo: Het begint bij seksuele opvoeding

#metoo: Het begint bij seksuele opvoeding

Kort geleden schreef ik over seksuele voorlichting en hoe je daar heel vroeg mee kunt beginnen om de stroom van hormonen die jouw kind te wachten staat in de puberteit kunt verbinden met liefde. Zodat ze van daaruit vrij, als de tijd rijp is, met respect voor hun...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0