Column: Kalmte kan u redden!

door Anita Borst

Hij heeft mazzel, die zoon van me, dat hij zo ont-zet-tend lief, grappig, slim, mooi, vertederend en vindingrijk is. Het is echt een heel leuk jongetje. Het leukste jongetje dat ik ken. En dat is maar goed ook, want anders had ik hem al lang met het badwater weggegooid. Niet om de slapeloze nachten, de poepluiers of middenoorontstekingen. Maar die driftbuien van hem, man! Verschrikkelijk! 

En van wie hij het heeft? Wij zijn echt superrelaxed. Misschien zelfs op het sullige af. Ik zeker. Eet mij de kaas van het brood en ik vraag of je er nog mosterd bij wilt. Maar onze kleine man kan ontploffen met de kracht van een middelgrote waterstofbom. Bijvoorbeeld als ik vergeet te vragen of hij op het groene knopje van de pinautomaat wil drukken. Of als het al laat is en hij moet eigenlijk slapen maar hij wil zich niet omkleden en ik pak tóch zijn pyjama. Dat dat is om de pyjama weg te leggen zodat hij met kleren en al in bed kan, doet er niet meer toe.Tegen die tijd ligt hij al krijsend op de grond.

Ja, daar heb ik, goeiige sukkel, moeite mee. Ik weet best dat hij nog maar drie is en dat hij ontzettend hard zijn best doet om de wereld en de mensheid te doorgronden, en dat dat gewoon nog niet altijd lukt. Ik weet best dat hij geen andere manieren heeft om zijn emoties te uiten. Ik weet zelfs dat het ontzettend fijn is dat hij zo kan en durft te ontploffen. Hij voelt wat hij voelt en hij weet zich thuis veilig genoeg om dat te laten zien. Maar de onredelijkheid van die driftbuien drijft mij, de redelijkheid zelve, tot wanhoop. 


Onze kleine man kan ontploffen met de kracht van een middelgrote waterstofbom

Dus probeer ik uit alle macht (en met alle respect voor het kind en zijn emoties, want zo ben ik dan ook wel weer) om hem te hélpen. Wil hij misschien dat ik hem knuffel? NEEEEEE!!! Dat we samen tegen een kussen slaan dan? NEEEEEE!!! Kunnen we het uitpraten? NEEEEEE!!! Moet ik even weggaan? NEEEEEE!!! Kan ik dan echt helemaal niets anders doen dan accepteren dat hij nu effe ontzettend boos is? JAAAAAA!!! 

Als de omstandigheden het ook maar enigszins toelaten, ga ik tegenwoordig gewoon naast hem op de grond zitten. Ik adem zo kalm als ik kan in en uit terwijl mijn lieve jongen hartverscheurend huilt en raast. In mijn hoofd tel ik rustig tot honderd, tot tweehonderd, tot driehonderd. En dan schuift hij naar me toe en raakt hij mijn been aan. Hij kruipt snikkend op mijn schoot. Hij slaat zijn armen om me heen. Hij laat zich door me optillen en op bed leggen. Hij nestelt zich heel dicht tegen me aan en valt met een diepe zucht in slaap. En dat allemaal zonder dat ik iets hoef te doen. Hij regelt dat helemaal zelf. En zo leer ik de zoveelste belangrijke les van mijn zoon. Gevoelens zijn er nu eenmaal, en eigenlijk is het genoeg om dat eenvoudigweg te accepteren.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Anders opvoeden dan mijn vader deed

Column: Anders opvoeden dan mijn vader deed

Ik loop met mijn vader door het glooiende Zuid-Limburgse landschap. Terwijl we de hellingen van de Sint Pietersberg opklimmen hebben we het over de baby die over zo'n vijf maanden geboren zal worden en die van mij een vader en van hem een opa gaat maken. Dat gesprek...

Column: Even flink zijn

Column: Even flink zijn

Het is de tweede ochtend deze week dat ik Simon naar de Zonnestraaltjes breng en hij niet wilt dat ik wegga. ‘Bij jou blijven’ zegt hij huilend en klampt zich aan mij vast. Ik voel me vrij machteloos, maar wil dat niet laten zien. In plaats daarvan doe ik hard mijn...

Column: Geen papa en mama meer

Column: Geen papa en mama meer

Het fulltime werken vergt zijn tol. Kindlief heeft een nieuwe manier gevonden om op het schuldgevoel van vader en moeder in te spelen. Als we hem alvast vooruit naar de woonkamer sturen om hem kort daarna, na bijvoorbeeld het uitruimen van de vaatwasser, te volgen,...

Recensie: heerlijke nieuwe bundel van Lentezoet

Recensie: heerlijke nieuwe bundel van Lentezoet

Jaaa, echt goed nieuws: een nieuwe bundel van Lentezoet. We kennen Tirza van haar 'Versjes van een moeder', haar karakteristieke gedichten, en haar gevoelige columns. Zelden wordt er zo vurig en liefdevol over het moederschap geschreven. Wat ze ook doet, het is altijd...

Column: Doen wat je wilt, against all odds

Column: Doen wat je wilt, against all odds

We gaan samen een weekend naar Groningen voor de David Bowie-tentoonstelling. Met de trein en in een hotel. En ondanks een drukke week, met halfzieke kinderen, een brakke nacht door een verjaardag en, oh ja, de zomertijd, voelen we ons verbazingwekkend fris en monter...

Zussendag: als jouw zus ook de liefste is

Zussendag: als jouw zus ook de liefste is

Zussendag: omdat een zusje zo fijn is om te hebben. Vandaag is het Zussendag, en dat is een heel vierbare dag. Een zus kan een spiegel zijn, en je sparring maatje. Misschien zelfs van kinds af aan. Je uitlaatklep als je ouders weer eens reuze belachelijk deden. Je...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0