Column: Kalmte kan u redden!

door Anita Borst

Hij heeft mazzel, die zoon van me, dat hij zo ont-zet-tend lief, grappig, slim, mooi, vertederend en vindingrijk is. Het is echt een heel leuk jongetje. Het leukste jongetje dat ik ken. En dat is maar goed ook, want anders had ik hem al lang met het badwater weggegooid. Niet om de slapeloze nachten, de poepluiers of middenoorontstekingen. Maar die driftbuien van hem, man! Verschrikkelijk! 

En van wie hij het heeft? Wij zijn echt superrelaxed. Misschien zelfs op het sullige af. Ik zeker. Eet mij de kaas van het brood en ik vraag of je er nog mosterd bij wilt. Maar onze kleine man kan ontploffen met de kracht van een middelgrote waterstofbom. Bijvoorbeeld als ik vergeet te vragen of hij op het groene knopje van de pinautomaat wil drukken. Of als het al laat is en hij moet eigenlijk slapen maar hij wil zich niet omkleden en ik pak tóch zijn pyjama. Dat dat is om de pyjama weg te leggen zodat hij met kleren en al in bed kan, doet er niet meer toe.Tegen die tijd ligt hij al krijsend op de grond.

Ja, daar heb ik, goeiige sukkel, moeite mee. Ik weet best dat hij nog maar drie is en dat hij ontzettend hard zijn best doet om de wereld en de mensheid te doorgronden, en dat dat gewoon nog niet altijd lukt. Ik weet best dat hij geen andere manieren heeft om zijn emoties te uiten. Ik weet zelfs dat het ontzettend fijn is dat hij zo kan en durft te ontploffen. Hij voelt wat hij voelt en hij weet zich thuis veilig genoeg om dat te laten zien. Maar de onredelijkheid van die driftbuien drijft mij, de redelijkheid zelve, tot wanhoop. 


Onze kleine man kan ontploffen met de kracht van een middelgrote waterstofbom

Dus probeer ik uit alle macht (en met alle respect voor het kind en zijn emoties, want zo ben ik dan ook wel weer) om hem te hélpen. Wil hij misschien dat ik hem knuffel? NEEEEEE!!! Dat we samen tegen een kussen slaan dan? NEEEEEE!!! Kunnen we het uitpraten? NEEEEEE!!! Moet ik even weggaan? NEEEEEE!!! Kan ik dan echt helemaal niets anders doen dan accepteren dat hij nu effe ontzettend boos is? JAAAAAA!!! 

Als de omstandigheden het ook maar enigszins toelaten, ga ik tegenwoordig gewoon naast hem op de grond zitten. Ik adem zo kalm als ik kan in en uit terwijl mijn lieve jongen hartverscheurend huilt en raast. In mijn hoofd tel ik rustig tot honderd, tot tweehonderd, tot driehonderd. En dan schuift hij naar me toe en raakt hij mijn been aan. Hij kruipt snikkend op mijn schoot. Hij slaat zijn armen om me heen. Hij laat zich door me optillen en op bed leggen. Hij nestelt zich heel dicht tegen me aan en valt met een diepe zucht in slaap. En dat allemaal zonder dat ik iets hoef te doen. Hij regelt dat helemaal zelf. En zo leer ik de zoveelste belangrijke les van mijn zoon. Gevoelens zijn er nu eenmaal, en eigenlijk is het genoeg om dat eenvoudigweg te accepteren.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: De radslag

Column: De radslag

Op de kleuterschool was ik geloof ik nog niet zo bezig met later als ik groot ben. Ik herinner me er eerlijk gezegd niet zo heel veel meer van, behalve dat ik juf Juultje erg lief vond. Maar toen ik eenmaal had leren schrijven, was me al snel duidelijk dat ik...

Column: Speelafspraakjes

Column: Speelafspraakjes

Vroeg of laat mag je er als ouder aan gaan geloven. Kleuters maken speelafspraakjes. Ik kan me mijn eigen speelafspraakjes nog gedeeltelijk herinneren. Het makkelijkste was het als ik met mijn beste kleutervriendinnetje, Esther, afsprak. Zij woonde als ik de poort van...

Hoe spelen zorgt voor lekker slapen

Hoe spelen zorgt voor lekker slapen

Bij je eerste baby, in die eerste bijzondere maanden, is het allemaal wel te doen met die gebroken nachten. Het euvel begint als er weer gewerkt moet gaan worden of als er al een kind in het gezin is. De nachtrust is oh zo belangrijk voor zowel kind als ouder....

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

We kunnen lang denken en praten over onszelf voeden als ouder, over loskomen van oude overtuigingen en voorleven wat we belangrijk vinden. We kunnen ook gewoon aan de slag gaan. Net als onze kinderen, wanneer ze volledig opgaan in het tekenen, spelen of huttenbouwen....

9 tips voor een vrolijke kinderdag

9 tips voor een vrolijke kinderdag

‘Er is Moederdag en Vaderdag, maar waarom is er eigenlijk geen Kinderdag?’ vroeg mijn zoon mij met een ernstig gezicht. Ik herinnerde me ineens dat ik dat vroeger ook tegen mijn ouders zei. Mijn moeder zei toen: ‘Het is elke dag al Kinderdag!’ Elke dag Kinderdag? Als...

Omgangsvormen – wat geef je mee?

Omgangsvormen – wat geef je mee?

Omgangsvormen meegeven aan je kinderen klinkt zo simpel: je voedt ze op tot fatsoenlijke mensen die weten hoe het hoort. Maar hoe zit het met authenticiteit en met de autonomie van het kind? Laat je je kind de gedwongen smakkerds van die ouwe tante ondergaan? Zijn je...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0