Beweegt je kind houterig? Kijk eens naar de reflexen

door Nelleke Bos

Na een paar jaar begint het op te vallen: je kind beweegt houterig. Hij rent niet makkelijk, valt vaak, of je kind kan niet goed stilzitten, geen potlood of pen soepel vasthouden en fietsen of balans houden lukt niet. We zijn dan geneigd om dit specifieke euvel te verhelpen, maar je kunt ook naar de onderliggende oorzaak kijken: de reflex-integratie. We denken bij ‘reflexen’ aan pasgeborenen, maar het ligt veel complexer. Reflexen kunnen een leven lang bijdragen aan je gezondheid. De werking van reflexen zijn een onderbelichte bron van informatie én reparatie.

Lees ook: Babymassage en reflexologiePost Trauma Recovery, Primaire reflexen.

Begin bij de basis

Meike van Poppel van Praktijk Jade signaleert: ‘Je ziet geregeld dat kinderen een houterige overspannen grip hebben bij het leren schrijven. Je kunt dan aan die houding werken met fysiotherapie. Maar oefenen met pengreep bij fysio is oplossen op zolder, terwijl je met reflexintegratie werkt aan het fundament. Juist door via je onbewuste iets te veranderen, zodat je niet voortdurend in je bewustzijn je handelingen hoeft te overdenken. Die regie kost namelijk veel van je capaciteit, terwijl je meer rendement hebt wanneer je vanzelf, dus geautomatiseerd, een gezonde houding hebt.’

Breng verandering in je onbewuste

Carla van Wensen, coach Kinderbrein en Bewegen, sluit zich hierbij aan: ‘We zijn nog niet gewend om te denken aan niet geïntegreerde bewegingspatronen wanneer er bij het kind sprake is van fysieke klachten of leer-gedragsproblematiek. Dat komt omdat er veelal nog vanuit wordt gegaan dat de meeste reflexen uitdoven en ten slotte verdwijnen. Echter: niets blijkt minder waar. Reflexen doven uit, maar blijven latent aanwezig. Wanneer er een disbalans optreedt tussen lijf en brein als gevolg van een stressfactor zoals bijvoorbeeld ziekte, een (geboorte) trauma, niet-natuurlijke bevalling of een een onveilige omgeving, kan de reflex aanwezig blijven of opnieuw op ‘aan’ gaan, als een overlevingsstrategie.’

Verstoring

‘Bewegingen zijn dan minder goed bestuurbaar omdat een reflexmatige beweging altijd voorrang heeft. Op deze manier wordt het normaal functioneren verstoord. Het kind zal deze niet-gewenste bewegingen en reacties willen onderdrukken of compenseren en dat kost hem ‘bakken vol energie’. Extreme vermoeidheid, prikkelbaarheid, overgevoeligheid, achterstand in de fijne- of grove motoriek, leer-lees achterstand of een verstoorde werking van het immuunsysteem zijn zomaar wat voorbeelden van problematiek die hierdoor veroorzaakt kunnen worden.

Reflexen in de ‘alarmstand’

Carla legt uit dat wanneer de grijpreflex nog niet goed geïntegreerd is, elke prikkel van de hand ervoor zal zorgen dat deze weer opengaat. ‘Het kind zal de pen steeds steviger vasthouden(vuistgreep) om ervoor te zorgen dat zijn pen niet uit de handen glijdt. Netjes schrijven of binnen de lijntjes kleuren zal daardoor veel moeite kosten of gewoonweg niet lukken. Of: Het kind dat niet stil kan zitten, wil dat wel, maar het lukt hem niet omdat de oprichtreflexen niet geïntegreerd zijn. Het zal gaan hangen op zijn stoel, wiebelen, en regelmatig afdwalen met zijn gedachten.

Reflexen regelen aandacht en focus

Deze reflexen zijn namelijk ook verantwoordelijk voor aandacht en focus. Een (faal-)angstig kind wil wel anders denken maar als de overlevingsreflex, nodig bij de geboorte, nog actief is, blijft dit kind in de alarmstand staan. Dan is de veroorzaker van de angst dus niet een negatieve gedachte of emotie, maar een reflex die niet tot rust is gebracht.’

Wat je niet moet doen

‘De valkuil is dat je aan het werk gaat met dat wat er mis gaat. Rekensommen geven, het oefenen van het vangen van een bal, staan op één been of het kind continu aanspreken op zijn niet-gewenste gedrag. Vaak met onmacht en verdriet van alle partijen tot gevolg.’

Wat doe je dan wel?

‘Vanuit het oogpunt van de bewegingspatronen als basis van ontwikkeling, ga je je niet bezig houden met de vaardigheid die er mis gaat, maar ga je zoeken naar welk bewegingspatroon nog niet geïntegreerd is. Welk bewegingspatroon wordt nog niet begrepen, waardoor de samenwerking tussen lijf en brein nog niet goed lukt met gevolgen voor alle gebieden: denken-voelen-doen. Met dit patroon ga je aan het werk. Op deze manier wordt de basis gelegd of verstevigd, waardoor het kind de ontwikkeling zelf verder op zal pakken.

Werk aan het bewegingspatroon

Door het volgen van een (licht) bewegingsprogramma kan er in de meeste gevallen relatief snel verbetering optreden. Het bewegingsprogramma bestaat uit oefeningen, spelletjes, massage en houdings-bewegingstips, gericht op de bewegingspatronen die ondersteuning behoeven. Ontwikkelen begint met bewegen. Als er iets anders gaat dan gewenst kun je door gericht bewegen de ontwikkeling een zetje geven of bijsturen. Een prachtige manier van werken met mooie resultaten.’

Lees ook: Babymassage en reflexologiePost Trauma Recovery, Primaire reflexen.

Waarom baby’s niet horen te liggen

Echte aandacht: het belang van relaties en verbinding

Jij bent toch zo slim? Vooroordelen over hoogbegaafdheid

Orthopedagoog Meike van Poppel van Praktijk Jade helpt ouders en leerkrachten om kinderen beter in hun vel te laten zitten.

Carla van Wensen is Coach Kinderbrein en bewegen en je kunt terecht als ouder of als professional bij haar workshops.

BewarenBewaren

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Wat is schoolrijpheid?

Wat is schoolrijpheid?

We horen het vaak genoeg: ’Mijn kleuter wil zo graag lezen!’ Kinderen kunnen in deze tijd zo voorlijk zijn. Ze kunnen niet wáchten om echte schooldingen te leren. Ze zijn ook echt bedreven in het herkennen van letters of het ontdekken van digitale slimmigheidjes. Maar...

Column: Tweeling tjokvol eigenheid

Column: Tweeling tjokvol eigenheid

Toen ik zwanger was van de tweeling, daalde degene die links lag als eerste in en ik noemde haar Lisa. Toen al voelde ik de behoefte ze apart te noemen en te volgen of de ene baby verschoof of de andere. Wat er in mijn buik gebeurde was een onoverzichtelijke...

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Mijn dochter is soms boos, heel erg boos. Dat is helemaal niet zo erg. Boos zijn is ook wel eens lekker. Tenminste, dat vind ík. Ik weet van mezelf vaak wel wat er aan de hand is, waarom ik boos word (en soms ook niet). Voor mijn dochter is dat veel lastiger. Ik zie...

Waarom de nee-fase onzin is

Waarom de nee-fase onzin is

De gevreesde nee-fase. We worden er allemaal voor gewaarschuwd wanneer we trots met onze blozende baby op schoot zitten. Wacht maar tot ie twee wordt! Twee is nee! In de Verenigde Staten noemen ze het zelfs de Terrible Twos. Dat maakt het niet bepaald iets om naar uit...

‘Niet huilen, het is niet erg’: Over huilen en zelfvertrouwen

‘Niet huilen, het is niet erg’: Over huilen en zelfvertrouwen

Als je kind huilt, dan is de eerste ingeving vaak om hem of haar er vanaf te helpen. Huilen is voor velen een lastige emotie. Opvallend is dat onze eerste neiging is om het huilen te laten stoppen. ZSM. Want; als de tranen weg zijn, is het verdriet over. Toch?...

Mama is weer kwijt, over herhaling

Mama is weer kwijt, over herhaling

Het is bedtijd in huize Akerboom. Er wordt geplast, pyjama's worden aangetrokken en tanden worden gepoetst. De gordijnen gaan dicht en de lampionnetjes die boven het leeshoekje hangen gaan aan. Een warm zacht licht in alle kleuren van de regenboog vult zijn kamertje....

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0