Kinderen leren sneller als je ze met rust laat

door Nelleke Bos

Tijdens de zomervakantie valt het me zo op: wat groeien ze hard! Kinderen lijken een sprong in hun ontwikkeling te maken, precies in de periode waarin ze het minst ‘moeten’. De wekker bestaat niet, we zijn oeverloos veel buiten, scharrelen maar wat rond. Er zijn geen dwingende afspraken of doelen te halen. Niks geen hup-hup-kleren-aan en de deur uit om op tijd bij de opvang, school en kantoor te zijn. Er is geen zwemles, geen spitsuur van etenstijd en bedtijd. Er is geen oppas of juf die vertelt dat het nú tijd is voor een liedje, dansje of knutselmomentje.

En wat gebeurt er? Spontaan en totaal uit eigen beweging laten de kinderen nieuwe vaardigheden zien. Kennelijk biedt de vrije ruimte precies de juiste stimulans om op eigen houtje aan het leren te slaan. Ongedwongen, weet je wel.

(Z)Onder druk

Ik ben ongetwijfeld niet de enige ouder die dit patroon ziet. Jij kunt vast ook voorbeelden noemen van de coole dingen die je kind plotseling onder de knie heeft terwijl je er juist géén moeite voor deed. Plassen op het potje. Een gekke sprong, nieuwe woorden. Of omrollen, kruipen, fietsen, zelf kleren aandoen, onbekend eten proeven; verzin het maar!

Het gras groeit niet harder door eraan te trekken. Dat gezegde is zo gek nog niet. Zo logisch als het klinkt, zo vaak negeren we deze wijsheid. Ons leven zit stampvol doelen en planningen om te behalen. Ook onze kinderen moeten hieraan voldoen. Hun groei en ontwikkeling krijgen we keurig in grafieken en tabellen- en wijkt een kind af van de norm, dan komt het onder verscherpt toezicht. Dat begint al in de zwangerschap en eigenlijk houdt het nooit op. Van echo en groeicurve tot schoolurennorm en cito-scores: we meten alles en oefenen druk uit om die norm te halen.

Lees ook Free to learn.

Tegelijkertijd raakt steeds meer bekend dat (tijds)druk contraproductief is. Op allerlei vlakken trouwens. Zoals een bevalling meestal soepeler verloopt wanneer je het proces de tijd geeft, zo leer je ook meer als je de tijd hebt. Dat geldt voor ons allemaal – groot en klein. Werkgevers die hun mensen veel autonomie geven, krijgen daar in de regel creatievere en productievere medewerkers voor terug dan werkgevers die de druk opvoeren. Ook kinderen reageren gezonder op vrije ruimte.

‘Rijping’ is het prachtige woord dat hierbij past. Versnelde (dus geforceerde) groei levert onrijpe vruchten. Je kind volstampen met informatie is niet gelijk aan je kind de tijd en ruimte geven om zijn eigen ontdekkingen te doen. Die eigen ontdekkingen kan je kind moeiteloos integreren in het wereldbeeld dat hij op dat moment heeft. Door te mogen rijpen dus.

Met rust laten, hoe dan?

Moeten we de kinderen dan helemaal vrij laten, en hen niks opleggen? Dat nou ook weer niet. Als jouw werkgever zou zeggen: ‘zie maar óf en wanneer je deze maand op kantoor bent’ lever je niet per definitie het beste werk af. Als ik mijn kind geen enkele stimulans geef, wordt zijn wereld niet vanzelf groter. Het gaat er maar om dat teveel vastigheid averechts werkt. De kunst is om gezonde kaders te scheppen, waarbinnen voldoende vrijheid is om eigen ontdekkingen te doen. Je kind wil zelf graag van alles leren, je weet alleen niet wat, hoe en wanneer precies. Staan de kaders? Ga dan zo vaak mogelijk in je hangmat liggen en kijk wat er gebeurt.

Lees meer over vrij leren en oermensjes in editie Wild.

Verder lezen

Waarom ik overweeg thuisonderwijs te gaan geven

Wees een hangmatouder en geef je kind de ruimte

 

Fotografie Jana Boekholt

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Broertjes en zusjes: niet met en niet zonder elkaar

Broertjes en zusjes: niet met en niet zonder elkaar

Met een tevreden blik kijk je naar je spelende kinderen. Wat hebben ze het fijn en gezellig samen. Totdat de een iets wil hebben wat de ander net had. Of er een meningsverschil ontstaat over wie er eerst was. Het vredige tafereeltje ontaardt plotseling in een ruzie...

Kinderen leren zwemmen in de digitale oceaan

Kinderen leren zwemmen in de digitale oceaan In de offline wereld beschermen we onze kinderen zoveel mogelijk – tot valrugzakken aan toe. Maar online? Daar laten we ze vaak ronddobberen zonder zwemvest. Dat beeld schetste mediapedagoog Marije Lagendijk tijdens een...

Weten wat je wil, leer het van je kind!

Weten wat je wil, leer het van je kind!

‘Nee, papa, nu niet praten.’ Mijn dochter van drie weet wat ze wil. Ze plaatst geen Instagram berichtjes waarin ze met de wereld deelt dat ze onzeker is. Wanneer ik met mijn vrouw in gesprek ben, en ze aan het woord wil zijn, zegt ze simpelweg dat ik moet stoppen met...

Systemisch kijken: wat miste jij zelf als kind?

Systemisch kijken: wat miste jij zelf als kind?

In de kindertijd kun je een hoop op je schouders krijgen. In een familiesysteem doet het ertoe dat iedereen op zijn eigen plek staat. Daarom is systemisch kijken naar jouw gezin van herkomst belangrijk. Sta eens stil bij wat jij als kind vroeger hebt gemist, over hoe...

Kleuterverliefdheid: hoe zit dat?

Kleuterverliefdheid: hoe zit dat?

Twee kleuters die innig met elkaar spelen. Is er iets schattiger? Ze lijken wel verliefd! Maar wat is kleuterverliefdheid nu eigenlijk precies? Hebben ze ook vlinders in hun buik? En hoe zit het met luduvudu? We vroegen het psycholoog-seksuoloog Sanderijn van der...

Hoe praat je over een kind met een label?

Hoe praat je over een kind met een label?

  Vaststellen of een kind hoogbegaafd is of dyslexie heeft helpt bij het regelen van passend onderwijs. Het kan toegang geven tot een plusklas of voor het krijgen van extra tijd bij een toets. Een kind dat zich vanwege ADHD niet kan concentreren in de klas kan...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0