Column: Klakkeloos

door Anita Borst

Ik had me nog zo voorgenomen om vooral niet zo’n moeder te worden. Maar de laatste maanden betrap ik mezelf vaker dan me lief is op de verzuchting: “Och kind, als je toch eens één keer zou doen wat ik van je vroeg!” Als ik ein-de-lijk beide kinderen in min of meer schone kleren heb, als er niemand naar poep ruikt en als ik echt, echt, echt geen zin heb om van het aantrekken van schoenen en een jas nog een wilde achtervolging van tien minuten met minimaal één keer huilen te maken.

En het is heus niet zo dat alles op tijd moet hier. Boodschappen kunnen ook over een uurtje wel gehaald worden, de bus gaat ieder kwartier, en bij de peuterspeelzaal doen ze nooit moeilijk als er eens iemand wat later komt. Ik heb mijn leven als beroepsmoeder zo ingericht dat de klok zo goed als overbodig is. Maar soms wil ik gewoon even opschieten, zelf. En uiteraard zijn dat de momenten waarop mijn peuter het hardst iets anders lijkt te willen.


Eigenzinnig vanaf het prille begin en als klap op de vuurpijl ont-zet-tend drie jaar nu

Natuurlijk weet ik best dat ik van mijn zoon geen blinde gehoorzaamheid hoef te verwachten. Het kostte ons vijf jaar en vier medische behandelingen voor hij er was, en al in mijn buik lag hij dwars. Letterlijk. Een keizersnede was de enige manier om hem ter wereld te laten komen. Eigenzinnig vanaf het prille begin, die jongen, en als klap op de vuurpijl ont-zet-tend drie jaar nu.

Het grappige is dat hij meestal graag met me samenwerkt. Maar hij weet ook heel goed wat hij wil. Dus als ik boodschappen wil doen terwijl hij liever met de trein speelt, tja, dan botsen we. En oh, wat zou het me dan goed uitkomen als hij een beetje volgzamer was aangelegd. Of als ik wat meer supernanny en wat minder onderhandelmoeder was.

Maar wil ik echt dat mijn zoon altijd doet wat ik van hem verlang? Af en toe lijkt het me reuze handig. Maar hij blijft natuurlijk geen drie. Wil ik dat hij als brugklasser zijn klasgenootje buitensluit omdat iedereen dat doet? Wil ik dat hij met zijn voetbalvriendjes wodka gaat drinken terwijl hij dat eigenlijk niet lust? Dat hij op de werkvloer klakkeloos de opdrachten van zijn manager uitvoert? Dat hij zich in de schulden steekt omdat zijn vriendin zo nodig een dikkere auto wil rijden dan ze zich kunnen veroorloven?

Opvoeden is vooruitzien, en de langetermijnvooruitzichten van een altijd gehoorzaam kind bevallen me niks. Dus zelfs als ik wanhopig verzucht dat ik zo graag eens wil dat hij doet wat ik vraag, dan weet ik dat dat niet waar is. Want ik wil dat mijn kind later zelfstandig, kritisch en creatief is. En dat wordt hij niet als ik hem nu met harde hand afleer om zijn eigen weg te volgen. Dus probeer ik te zoeken naar wegen om ons allebei tot ons recht te laten komen. En af en toe word ik knettergek van zijn eigenwijzigheid. Maar hey, hij zal ook best eens gek worden van mij. Ouderschap is geven en nemen, nietwaar?

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Wasbare luiers: om blij van te worden

Wasbare luiers: om blij van te worden

Over wasbare luiers schrijven we graag, omdat het zo ont-zet-tend duurzaam is. Zoals in Billetjes in wasbare luiers, waarin je kunt lezen hoe gezond die luiers zijn voor je baby’s huid. En hoe bewust en duurzaam voor onze planeet. Bij elke wasbare luier die ik mijn...

Column: Verschillende fases

Column: Verschillende fases

Niet ieder kind maakt dezelfde fases door. Al zijn veel fases een bron van herkenning. Sommigen zijn zo vluchtig dat je ze vergeet totdat je er ineens weer op gewezen wordt. Mijn oud-kamergenootje heeft een dochtertje gekregen en ik ben op kraambezoek geweest om dit...

Opvoedtips van Eva: ‘Mijn kind speelt nooit alleen’

Opvoedtips van Eva: ‘Mijn kind speelt nooit alleen’

Hi Eva Mijn kind kan niet alleen spelen. Zolang ik me met hem bezighoud, is het het gezelligste kind van de wereld. Samen knutselen, samen bouwen, samen kleuren, samen wandelen, fietsen of wat dan ook, het maakt eigenlijk niet uit wat we doen als we het maar samen...

Ouderschap na je scheiding

Ouderschap na je scheiding

Na je scheiding is eigenlijk niets meer ‘gewoon’. De structuur van je gezin staat op zijn kop, je hebt te maken met duizend juridische regeldingen, het verdelen van spullen en tijd, en daar bovenop komen de emoties van je kinderen, je ex en jezelf. Zie dan tussendoor...

Opvoedtips van Eva: Mijn kind roept vloekwoorden

Opvoedtips van Eva: Mijn kind roept vloekwoorden

Mijn kind roept de hele dag vloekwoorden die ik echt niet acceptabel vind. Dat hij poep, plas en piemel roept vind ik nog niet zo’n punt, maar k*t en f*ck gaat echt over mijn grens. Ik schaam me soms dood voor wat hij allemaal roept. Ik heb al van alles geprobeerd...

6 x meer grapjes in de opvoeding

6 x meer grapjes in de opvoeding

Elke zomer neem ik me voor: dit vrolijke gevoel neem ik mee naar ons dagelijks leven. Op de camping nemen we het niet zo nauw met de regeltjes. Bedtijd, etenstijd, het zal wat! Kinderen grootbrengen mag leuk zijn - er ‘moet’ al zoveel in het leven. Toch verdwijnt mijn...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0