Lekker vies worden op school De Hofakker

door Gastauteur

Inspirerende scholen, ze zijn er genoeg! We delen graag de verhalen van blije ouders. Deze keer: Veerle van der Zee, die haar zoon op De Hofakker vlakbij Zutphen heeft.

Laatst zat ik met mijn zoon van zes in de trein terug naar huis. Ik zag medereizigers naar hem kijken. Zijn jas en zijn broek zagen er heel vies uit van het buiten zijn op school. Ik dacht glimlachend: ‘Als je je kind net zo schoon terug wilt krijgen als je hem ‘s ochtends gebracht hebt, dan moet je hem niet naar de Hofakker brengen.’

hofakker1

De Hofakker. Een kleine basisschool in het buitengebied tussen Zutphen en Vorden, met zo’n 25 kinderen. Zonder betegeld schoolplein. Met een heleboel ruimte: vlakbij het bos, met veel gras, een zandbak en een moestuin. Waar je kind lekker kind kan zijn, en in directe verbinding staat met de natuur. Waar de wind om je oren wappert en waar ouders hun kleuters goed inpakken, vooral op woensdag. Omdat kinderen vanaf vijf jaar dan de hele dag in het bos zijn.

Wat is goed onderwijs?

Mijn zoon is in de zomer jarig en kleutert nog tot zijn zevende jaar. Dan gaat hij naar de eerste klas van dit ongesubsidieerde (particuliere) schooltje, met schoolgeld naar draagkracht. Wat mij betreft komt gesubsidieerd onderwijs niet in aanmerking. Goed onderwijs is afgestemd op (vaak verborgen, innerlijke, onuitgesproken) vragen van kinderen. Gesubsidieerd onderwijs wordt bepaald door de overheid c.q. de economie. Daardoor ontstaat een nauwe kijk op het menselijk leven, terwijl de ontwikkeling van kinderen centraal hoort te staan. Het is mijn wens dat er breed en diep naar mijn zoon gekeken wordt. En dat hij de mogelijkheid krijgt zich ook diep en breed te ontwikkelen.

hofakker01

Antroposofisch

En die blik op ontwikkeling zie ik op de Hofakker. Ik vind hier rijk onderwijs! De bron hiervan ligt in de grondslag van de school: de antroposofie, net als bij Vrije scholen. Alleen deze zijn niet meer vrij. Ze kregen in Nederland die naam omdat ze vrij van overheidsinmenging waren. Vrije scholen proberen hun identiteit nog te behouden, maar dat is met alle regelgeving inmiddels bijna niet meer te doen.

Fotos-2014-2015-587

Zo ontstond bij een Vrijeschoolleerkracht het initiatief om weer een echte Vrije school op te richten. En daar was veel animo voor! Woorden werden omgezet in daden. En zo startte de Hofakker in september 2014 met 12 kinderen. De inspectie kwam langs, en keurde de school goed. Want ook ongesubsidieerde scholen (die erkend willen zijn) moeten voor de leerplicht aan bepaalde eisen voldoen, de zogenaamde kerndoelen.

Inzet van ouders

Een jaar nadat de eerste kinderen startten, kwamen wij erbij. Wij? Ja, want niet alleen onze zoon is nauw verbonden met de school. Wij als ouders ook. Zonder inzet van ouders kan de Hofakker namelijk niet bestaan. Zo zijn er groepjes waar je als ouder aan deelneemt. Zoals de locatiegroep, de evenementengroep, of de PR-groep.

De betrokkenheid van ouders wordt nog om een andere reden gevraagd: gemeenschapsvorming. Deze vraagt een aardige inzet, zoals heel wat meer ouderavonden dan op andere scholen. Gemeenschapsvorming blijkt geen makkelijke opgave in deze tijd. Wel een uitdaging waaruit veel geleerd kan worden. En dat is mooi, want volwassenen blijven zich ook ontwikkelen, net als hun kinderen.

Hoofd, hart en handen

Op deze school heb ik een omgeving voor mijn zoon gevonden waar hij ‘hoofd, hart en handen’ in gelijke mate kan ontwikkelen. Daarvoor is die vrijheid van onderwijs noodzakelijk. Want op gesubsidieerde scholen wordt het hoofd het meest ontwikkeld. Het cognitieve is daar het belangrijkste, daar wordt de meeste tijd voor uitgetrokken. Hart en handen blijven achter.

hofakker_Bos-foto-6

Waarden

In mijn ogen doet dit veel kinderen tekort. Kinderen krijgen zo een verdraaid beeld van waarden. Er zijn kinderen bij wie de hoofdkwaliteit het sterkst is. Maar er zijn ook kinderen bij wie het hart-, of de handenkwaliteit eruit springt. Elk mensenkind komt iets waardevols brengen. Een cognitief sterk mens is niet meer waard dan een kunstzinnig sterk mens, een sociaal sterk mens, of een motorisch sterk mens. Een goede leerkracht laat elk kind werkelijk in zijn waarde. Laat hem stralen in de kwaliteit waarin hij het sterkst is. En dat kan alleen als de leerkracht niet aan banden wordt gelegd door een overheidsinstantie die het hoofd het belangrijkst vindt.

Hofakker02

In het buitengebied

Ik ben een blij mens wanneer ik mijn kind sta op te wachten als hij uit school komt. Het schoolterrein is omringd door weilanden met paarden, boerenland en bossen. Nu ik dit schrijf, ben ik me ineens bewust van dat de meeste scholen tussen gebouwen, wegen en verkeer staan. Ik voel me rijk. Met wat meer wasgoed.

Een vervuld kind

Mijn zoon komt vaak rennend naar me toe. Moe, voldaan, en met rode wangen. Hij is vervuld van het ochtendspel wat elke ochtend in de kleuterklas (of op woensdag in het bos) gedaan wordt: rijmpjes, liedjes en verhaaltjes, uitgebeeld met een aaneenschakeling van gebaren. Hij is vervuld van het ‘vrije spelen’ (zonder plastic speelgoed). Van samen huttenbouwen in het bos, soep maken, en zelfgebakken broodjes oppeuzelen. Hij geniet intens van de jaarfeesten, zoals Sint Jan en Sint Maarten. Hij komt thuis met prachtig gekleurde schilderijen, met gevilte eikeltjes, en zelfs met een mini-kerststalletje: een Jozef en Maria van bijenwas, een baby van een plukje wol. Klein als de nagel van mijn pink.

Hofakker03

Groeien in eigenheid

Ik heb goede hoop voor de komende jaren. Jaren waarin mijn kind omringd door goede intenties op kan groeien. Waar er aandacht voor hem is door de kleine klassen. Waar hij zich op eigen tempo en met hart, hoofd en handen ontwikkelt. Waar hij gezien wordt. Waar hij steeds meer zal kunnen stralen in zijn kwaliteiten.

Want daar wordt een mens gelukkig van. Dat is vervullend. Voelen, weten, zien waar je krachtig bent. En wat je deze wereld te geven hebt.

Kom een kijkje nemen op De Hofakker, sfeer proeven en een praatje maken op de open dag, op zaterdag 9 april 2016!

Hofakker04

Om verder te lezen:

Het boek ‘Anders omgaan met kind en school’

http://kiind.nl/article597/

http://kiind.nl/article822/

http://kiind.nl/article860/

http://kiind.nl/article519/

Veerle van der Zee heeft haar kind op De Hofakker

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Als je alles alleen moet doen

Column: Als je alles alleen moet doen

Een groot nadeel van alleen achterblijven is dat je niet even aan die ander kunt vragen of hij het vuilnis even buiten wil zetten, of de kattenbak even wil verschonen, of even de was wil doen, of even de vaatwasser uit wil ruimen, of nog even naar de winkel wil gaan...

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Je werkdag zit erop. Tijd voor deel drie van de dag: het avondritueel. Vermoeide kinderen ophalen, eten koken terwijl je tussendoor stinkende poepluiers verschoont, en te midden van dat alles ook nog even probeert contact te hebben met je lief. Zit je eindelijk aan...

Column: Loslaten

Column: Loslaten

Wanneer je binnen een relatie een kind opvoedt, zijn er vaak verschillen in opvoeding te merken. Er zijn altijd kleine dingen die je zelf anders zou doen. Nog los van de man-vrouw verschillen, die sowieso aanwezig zijn.Zoonlief is zes jaar oud. Een erg...

Zelfconnectie, ja maar hoe dan?

Zelfconnectie, ja maar hoe dan?

Kinderen die je slaan, over je grenzen gaan, die van die ongezellige schietspelletjes spelen, stiekem doen en liegen, ik heb over al deze ingewikkelde kwesties geschreven. En steeds weer kom ik terug op zelfconnectie. Maar wat is dat dan? Hoe pak je zoiets aan? In dit...

De rijkdom van opa’s en oma’s om je heen

De rijkdom van opa’s en oma’s om je heen

Tijdens de Kinderboekenweek van 5 t/m 16 oktober 2016 staan opa’s en oma’s centraal, onder het motto Voor altijd jong. Dat is een mooi moment om eens te bekijken hoe we omgaan met verschillende generaties. Hoe belangrijk zijn opa’s en oma’s zijn in het leven van...

Column: Ziekenhuis in Laos

Column: Ziekenhuis in Laos

'Broem broem. Stop, hier is het ziekenhuis. Is hier een dokter? Nee, kom kind. Deze dokter weet het niet, we gaan naar een ander ziekenhuis. Broem.' Zo speelt mijn dochter doktertje. En dat is helaas niet zo gek. Het is vrijdagavond zes uur, en we zijn moe maar...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0