Column: Een maatje te krap

door Anita Borst

Of ze echt bestaan weet ik niet, maar soms denk ik wel eens dat er mensen zijn die alles kunnen. Van die moeders die ik iedere ochtend tegenkom op het schoolplein, de haren keurig in model, smaakvol gekleed en klaar om, zodra ze hun kind-zonder-yoghurt-in-de-haren gedag hebben geknuffeld, een paar succesvolle uren betaalde arbeid te verrichten. Van die frisse vaders die na het afleveren van hun kleuter met een beeldige peuter-zonder-balpenstrepen-op-de-wangetjes op de arm naar de sportschool joggen. Soms breng ik mijn zoon na schooltijd bij een vriendinnetje waar de vloer altijd schoon is. Terwijl in dat gezin ook twee jonge kinderen leven, en beide ouders een baan buiten de deur hebben. Ik heb daar bewondering voor. Soms ben ik er zelfs een beetje jaloers op. Want ik kan niet alles. 

Sinds ik moeder ben, heb ik ontdekt dat de dagen met 24 uur me toch echt een maatje te krap bemeten zijn. Ik heb geen betaalde baan, ik breng “alleen maar” twee kinderen groot, en toch kom ik iedere dag tijd tekort. Terwijl ik, zoveel heb ik in de afgelopen jaren al wel geleerd, echt geen absurd hoge eisen stel aan mijn dagprogramma. Als de kinderen op tijd op school en de peuterspeelzaal afgeleverd worden, met een ontbijtje achter de kiezen, een pauzehapje in hun tas en in min of meer schone kleren dan ben ik al heel gelukkig. Dat ik op dat moment zelf in een joggingbroek loop, met mijn haren ongekamd in een slordige knot op mijn hoofd en de vouwen van de nacht nog in mijn gezicht, ach… 


Ik kan niet alles

Ik vind het fijn om een voorraadje schone kleren in huis te hebben. Die mogen wat mij betreft gerust nog aan de waslijn hangen, zolang ik er maar niet naast grijp wanneer mijn pleegdochter zichzelf, haar broer en de hele keuken heeft geverfd met frambozensmoothie. Als ik geen schone glazen meer in de kast heb, dan spoel ik er gewoon een paar af onder de hete kraan. En die stofzuigrobot die ’s nachts de woonkamer zuigt, is zijn gewicht in goud waard. 

Maar na bijna zes jaar fulltime ouderschap, begin ik toch wel weer aan nieuwe uitdagingen toe te raken. Ik heb dingen geleerd die ik nooit dacht te leren, zoals haken, naaien, en bedden verschonen met een slapende baby op mijn rug. Ik heb mijn liefde voor schrijven herontdekt. En halverwege november ben ik begonnen aan iets wat ik al twintig jaar wilde, maar wat ik nooit eerder durfde: het schrijven van een roman. 

Toch zitten er nog steeds maar 24 uren in de dag. En aangezien ik niet zo iemand ben die alles kan, zal ik keuzes moeten maken. Uitsluitend de dingen doen die voor mij en mijn gezin écht belangrijk zijn. Zoals gezonde maaltijden koken, voldoende slapen, beschikbaar zijn voor mijn kinderen op de momenten dat zij thuis zijn. En aan mijn roman werken in plaats van haken. Aan mijn roman werken in plaats van lunchen met vriendinnen. Aan mijn roman werken in plaats van chillen in de sauna. Aan mijn roman werken in plaats van columns schrijven. Ik heb 2,5 jaar met veel liefde en overtuiging voor Kiind geschreven, en als ik meer tijd zou hebben, dan was ik daar graag nog een paar jaar mee doorgegaan. Maar ik kan niet alles wat ik wil in de tijd die ik heb. En dus zal ik dingen moeten loslaten. Dingen die ik graag doe, ten gunste van dingen die ik nog liever doe.

Volgend jaar ren ik vast nog steeds als een ongekamde slons van peuterspeelzaal naar basisschool, voor eeuwig buiten adem, altijd maar net op tijd. Volgend jaar kan ik nog steeds niet alles. Maar met een beetje mazzel is mijn roman tegen die tijd wél af. En dat vind ik al heel wat.

 

Dit is de laatste column van Anita. We zijn heel dankbaar voor alles wat ze voor Kiind gedaan heeft (van steengoede columns tot de leukste notulen ooit) en kunnen niet wáchten tot we haar roman kunnen kopen!

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Vier

Column: Vier

Drie zijn is peuteren, vier zijn is kleuteren.Drie zijn is naar de crèche, vier zijn is naar school.Drie zijn is luisteren, vier zijn is zelfstandigheid.Drie zijn is plassen in je broek, vier zijn is natuurlijk nooit een ongelukje meer.Drie zijn is relaxen op...

Column: Op zoek naar groei in hectiek

Column: Op zoek naar groei in hectiek

Iedereen met kinderen weet: alles is anders dan ervoor. En als je net zoals ik bent, probeer je ook de eerste jaren je ‘oude’ leven in stand te houden. Terwijl je tegelijkertijd van baan wisselt, een eigen bedrijf start, een huis koopt en een poging doet om uit te...

Thuiszitters: pak het systeem aan, niet het kind

Thuiszitters: pak het systeem aan, niet het kind

"Het aantal thuiszitters moet met een kwart per jaar omlaag door kinderen betere psychische zorg te bieden en op te houden met bureaucratisch geneuzel." Thuiszitterspact Ferme uitspraken die in het nieuwe Thuiszitterspact staan dat de vier grote steden (G4) en acht...

Column: Een ander gevoel bij vakantie

Column: Een ander gevoel bij vakantie

Vakantie. Het vergde altijd wat planning en gedoe, maar dan waren we -zodra we op de plaats van bestemming waren- er alledrie ook echt klaar voor. Dan kon het grote genieten beginnen.Nu begint de vakantievoorpret op een heel andere manier. Overleg. Het naast elkaar...

Column: Relatietest

Column: Relatietest

Er wordt wel eens gezegd dat verbouwen en kamperen ultieme relatietesten zijn. Aan dat rijtje kun je volgens mij met gemak het krijgen van kinderen toevoegen. Ik weet het, we hebben het hier over iets dat veelal gezien wordt als de kroon op een relatie. Maar als het...

Column: Budgetteren leidt tot consumeren

Column: Budgetteren leidt tot consumeren

Eigenlijk wist ik het al voordat ik de uitdaging aanging. Ik kan bijvoorbeeld ook niet diëten. Van diëten ga ik - heel tegenstrijdig - juist eten. Ik kan met alle gemak chocoladerepen maanden in de koelkast laten liggen, maar als ik besluit om voorlopig geen...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0