Column: Een maatje te krap

door Anita Borst

Of ze echt bestaan weet ik niet, maar soms denk ik wel eens dat er mensen zijn die alles kunnen. Van die moeders die ik iedere ochtend tegenkom op het schoolplein, de haren keurig in model, smaakvol gekleed en klaar om, zodra ze hun kind-zonder-yoghurt-in-de-haren gedag hebben geknuffeld, een paar succesvolle uren betaalde arbeid te verrichten. Van die frisse vaders die na het afleveren van hun kleuter met een beeldige peuter-zonder-balpenstrepen-op-de-wangetjes op de arm naar de sportschool joggen. Soms breng ik mijn zoon na schooltijd bij een vriendinnetje waar de vloer altijd schoon is. Terwijl in dat gezin ook twee jonge kinderen leven, en beide ouders een baan buiten de deur hebben. Ik heb daar bewondering voor. Soms ben ik er zelfs een beetje jaloers op. Want ik kan niet alles. 

Sinds ik moeder ben, heb ik ontdekt dat de dagen met 24 uur me toch echt een maatje te krap bemeten zijn. Ik heb geen betaalde baan, ik breng “alleen maar” twee kinderen groot, en toch kom ik iedere dag tijd tekort. Terwijl ik, zoveel heb ik in de afgelopen jaren al wel geleerd, echt geen absurd hoge eisen stel aan mijn dagprogramma. Als de kinderen op tijd op school en de peuterspeelzaal afgeleverd worden, met een ontbijtje achter de kiezen, een pauzehapje in hun tas en in min of meer schone kleren dan ben ik al heel gelukkig. Dat ik op dat moment zelf in een joggingbroek loop, met mijn haren ongekamd in een slordige knot op mijn hoofd en de vouwen van de nacht nog in mijn gezicht, ach… 


Ik kan niet alles

Ik vind het fijn om een voorraadje schone kleren in huis te hebben. Die mogen wat mij betreft gerust nog aan de waslijn hangen, zolang ik er maar niet naast grijp wanneer mijn pleegdochter zichzelf, haar broer en de hele keuken heeft geverfd met frambozensmoothie. Als ik geen schone glazen meer in de kast heb, dan spoel ik er gewoon een paar af onder de hete kraan. En die stofzuigrobot die ’s nachts de woonkamer zuigt, is zijn gewicht in goud waard. 

Maar na bijna zes jaar fulltime ouderschap, begin ik toch wel weer aan nieuwe uitdagingen toe te raken. Ik heb dingen geleerd die ik nooit dacht te leren, zoals haken, naaien, en bedden verschonen met een slapende baby op mijn rug. Ik heb mijn liefde voor schrijven herontdekt. En halverwege november ben ik begonnen aan iets wat ik al twintig jaar wilde, maar wat ik nooit eerder durfde: het schrijven van een roman. 

Toch zitten er nog steeds maar 24 uren in de dag. En aangezien ik niet zo iemand ben die alles kan, zal ik keuzes moeten maken. Uitsluitend de dingen doen die voor mij en mijn gezin écht belangrijk zijn. Zoals gezonde maaltijden koken, voldoende slapen, beschikbaar zijn voor mijn kinderen op de momenten dat zij thuis zijn. En aan mijn roman werken in plaats van haken. Aan mijn roman werken in plaats van lunchen met vriendinnen. Aan mijn roman werken in plaats van chillen in de sauna. Aan mijn roman werken in plaats van columns schrijven. Ik heb 2,5 jaar met veel liefde en overtuiging voor Kiind geschreven, en als ik meer tijd zou hebben, dan was ik daar graag nog een paar jaar mee doorgegaan. Maar ik kan niet alles wat ik wil in de tijd die ik heb. En dus zal ik dingen moeten loslaten. Dingen die ik graag doe, ten gunste van dingen die ik nog liever doe.

Volgend jaar ren ik vast nog steeds als een ongekamde slons van peuterspeelzaal naar basisschool, voor eeuwig buiten adem, altijd maar net op tijd. Volgend jaar kan ik nog steeds niet alles. Maar met een beetje mazzel is mijn roman tegen die tijd wél af. En dat vind ik al heel wat.

 

Dit is de laatste column van Anita. We zijn heel dankbaar voor alles wat ze voor Kiind gedaan heeft (van steengoede columns tot de leukste notulen ooit) en kunnen niet wáchten tot we haar roman kunnen kopen!

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Weer een verjaardag zonder papa

Column: Weer een verjaardag zonder papa

De dreumes is een peuter geworden. Nu paradeert hij het liefst de hele dag rond met zijn fietsje zonder pedalen. Hij loopt ernaast, want zijn voetjes komen nog net niet bij de grond. Als ik hem vraag van wie hij die kreeg zegt hij ‘opa!’. Oma vergeet hij voor het...

Column: Dagen zonder hondenpoep

Column: Dagen zonder hondenpoep

“Thuis met de kinderen? Ik zou dat nooit kunnen! Verveel je je niet?”Het politiek correcte antwoord is natuurlijk dat je met twee jonge kinderen geen tijd hebt om je te vervelen. Dat je je gek geniet met die twee verrukkelijke wezens in je leven. Dat je...

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd - daar moet je niet aan denken. Een beginnend en een eindigend leven in dezelfde periode, dat doet iets met je. Het overkwam Joos Hooimeijer en haar vriend. Midden in de zomer werd er bij mijn vader longkanker met uitzaaiingen geconstateerd. Van...

Zelfconnectie, ja maar hoe dan?

Zelfconnectie, ja maar hoe dan?

Kinderen die je slaan, over je grenzen gaan, die van die ongezellige schietspelletjes spelen, stiekem doen en liegen, ik heb over al deze ingewikkelde kwesties geschreven. En steeds weer kom ik terug op zelfconnectie. Maar wat is dat dan? Hoe pak je zoiets aan? In dit...

Column: Zwanger, tegen alle verwachtingen in

Column: Zwanger, tegen alle verwachtingen in

Vorige maand las je over het hormonencircus dat Lisa Wade inging om zwanger te worden. Deze maand het vervolg. Over verwondering, uitspraken, vrijheden en beloftes. Toen ik verliefd werd op Peter wist ik dat dit ook betekende dat ik waarschijnlijk nooit moeder...

Recensie: heerlijke nieuwe bundel van Lentezoet

Recensie: heerlijke nieuwe bundel van Lentezoet

Jaaa, echt goed nieuws: een nieuwe bundel van Lentezoet. We kennen Tirza van haar 'Versjes van een moeder', haar karakteristieke gedichten, en haar gevoelige columns. Zelden wordt er zo vurig en liefdevol over het moederschap geschreven. Wat ze ook doet, het is altijd...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0