Opvoedadvies van Eva: Make love not war

door Eva Bronsveld

Als er iets is wat kinderen ons leren, is het geduld en liefde. Make love, not war dus. Juist op de momenten dat zij onmogelijke monsters zijn, vragen ze ons om liefdevol te blijven. Met deze gouden tips van Eva Bronsveld kun je er weer even tegen.

Eva geeft een knetterbelangrijke lezing over dit thema, op het Kiindfestival aanstaande zaterdag. Ben je erbij?

Je woede opkroppen heeft geen zin. Kinderen voelen haarfijn aan dat je alleen maar een toneelstukje opvoert. Make love not war is dus niet even een kunstje dat je kunt leren. Die liefde moet je voelen. En niet alleen op momenten dat je hart er bijna van overstroomt, maar ook, of misschien juist, op momenten dat je je kind het liefst achter het behang plakt.

Kinderen halen het beste én het slechtste in je naar boven, dus dat je je af en toe helemaal niet meer zo zen voelt, is niks om je voor te schamen. De vraag is alleen, wat doe je op momenten dat je op het punt staat in een tirade uit te barsten?

Onderneem op tijd actie

Een grote valkuil voor veel ouders is dat je juist te lang geduldig blijft reageren terwijl je van binnen steeds bozer wordt. Soms is eerder je grens aangeven juist het meest liefdevolle wat je kunt doen.

Als je merkt dat je geïrriteerd begint te raken door bepaald gedrag van je kind, zorg dan direct dat er iets verandert. Ga iets leuks met hem doen, leid hem ergens mee af of maak grapjes om de sfeer te doorbreken. Het maakt niet uit wat, als je het maar op tijd doet.

Zorg voor oxytocine

Er is een verhaal waarin verteld wordt dat als mensen hard tegen elkaar schreeuwen, dit komt doordat hun harten op dat moment ver van elkaar verwijderd zijn. In plaats van harder te gaan roepen, kun je beter even verbinding maken met je kind. Zing samen een gek liedje, doe een raar dansje, stoei even met elkaar, lees een fijn boekje voor.

Niets helpt zo goed tegen gevoelens van boosheid en irritatie als een flinke dosis oxytocine. De gemakkelijkste manier om te voorkomen dat je echt boos gaat worden, is even flink knuffelen. Grote kans dat jullie elkaar erna weer een stuk beter verstaan en gemakkelijker een oplossing kunnen bedenken voor datgene wat je boos maakte. Als dat dan überhaupt nog nodig is.

Bekijk het van een afstandje

Zet letterlijk een flinke stap achteruit en kijk van een afstandje naar de situatie. Hoe erg is het eigenlijk wat er nu gebeurt? Of heb je vooral ‘erge’ gedachten over wat er gebeurt? In de meeste situaties is er geen enkel reëel gevaar.

Haal adem

Diep ademhalen vertraagt je reactie en brengt je lichaam weer tot rust. Je kunt hierbij ook met je tenen wiebelen, dat helpt nog meer om terug te komen in je lichaam. Als je dit nu nog niet kan, besef dan dat je dit kunt leren. Het is gewoon een kwestie van oefenen. Beeld je in dat bij iedere inademing nieuwe liefde je lijf vult, en bij iedere uitademing de stress je lichaam verlaat. Het kan gemakkelijker zijn om dit met veel geluid te doen. Haal met veel geluid adem in door je neus en blaas hardop, en zo lang mogelijk, uit. Grote kans dat je kinderen je verbaasd aankijken maar als je daardoor in de lach schiet is dat alleen maar mooi.

Ontlaad jezelf

Je kunt ook een andere manier van ontladen zoeken. Het maakt niet uit wat je doet, zolang het maar niet bedreigend is voor je kind. Heel hard op een kussen slaan of keihard met deuren gooien, kan heel beangstigend voor hem zijn. Ren liever een paar keer de trap op en af, spring op de trampoline, of schud je hele lijf op en neer.

Make love not war…

En tot slot, wees ook vooral lief voor jezelf. Veroordeel jezelf niet voor die momenten waarop je het onhandig hebt aangepakt. Opvoeden is voorleven en juist als je kind ziet dat fouten maken erbij hoort, zal hij de liefde voor zichzelf ook makkelijk weer vinden als híj er een potje van heeft gemaakt.

Meer lezen

Temperamentvolle kinderen, Eva Bronsveld

How2Talk2Kids, Adele Faber

Tips van Eva bij gezinsuitbreiding

Pedagoog Eva Bronsveld schreef dit artikel in uitgebreidere vorm voor het HIPPIE herfstnummer en verzorgt ook een passende lezing voor het Kiindfestival. Meer weten over Eva?

Fotografie: Jana Boekholt

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Vier jaar worden

Column: Vier jaar worden

Eigenlijk werden we er met zijn geboorte al mee geconfronteerd. Ooit zou de dag aanbreken dat zoonlief vier jaar wordt. Vier jaar is een hele sprong. Het baby’tje van toen is een heus mini knulletje nu. Het voelt alsof hij nog maar net uit de luiers is en...

Column: Werken bij mijn gezin

Column: Werken bij mijn gezin

Greg Pearce heeft het goed voor elkaar. Hij ontwierp een programma dat zelfstandige muziekdocenten hun complete administratie ontneemt en maakte dat tot een grote hit. De zaak bleef groeien, zonder dat hij er erg veel voor hoefde te doen. Hij had iets goeds gemaakt en...

Consultatiebureau, gebruik de groeicurve van de WHO!

Consultatiebureau, gebruik de groeicurve van de WHO!

Er is iets mafs met onze groeicurve: deze laat totaal niet laat zien wat een gezonde groei is. De gegevens die hierin opgenomen zijn, zijn van de groei van zo'n tienduizend kinderen in ons land. De laatste meting was in 2010. (Hoe de groeicurvegetallen precies...

Column: Kont spoelen (over een vluchteling in je huis)

Column: Kont spoelen (over een vluchteling in je huis)

Met een klein rubberen bootje vaar je de grote wilde zee over, niet wetende of je überhaupt de overkant zal halen. De reis is levensgevaarlijk en achterblijven is geen optie, want in je land is het oorlog. Samen met mijn kinderen kijk ik naar het journaal. We praten...

Column: Als ik groot ben, word ik een meisje

Column: Als ik groot ben, word ik een meisje

Wat wil je worden als je later groot bent? Die vraag wordt hier doorgaans gesteld omdat de antwoorden zo heerlijk om te horen zijn. Van vuilnisophaler tot lampenmaker, van brandweerman tot hijskraanmeneer. Ook luidt het antwoord zo nu en dan: "Als ik later groot ben...

Zindelijk worden zonder training

Zindelijk worden zonder training

Toen mijn kleine twee jaar en een week oud was, zaten we met z’n allen op de bank wat te praten. Mijn kleine scharrelde wat in de kamer rond. En ineens liep ze naar ons toe: 'Kijk, potje plast', zei ze. En dit is hoe ze zindelijk werd, ook de dagen erna. Ik was blij...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0