Moederschap: ode aan de rommel

door Nelleke Bos

Een baby én je huis én jezelf op orde? Vergeet het maar. Hoeft ook niet! Omarm je nieuwe imperfecte zelf. Je bent zo al goed genoeg.

Rommel is onbelangrijk

‘Sinds ik moeder ben, kom ik nooit meer aan stofzuigen toe!’ Met een treurig gezicht zat mijn buurvrouw aan mijn keukentafel. Haar baby van een week of 8 lag in haar armen. De mijne, van een maandje of 7, probeerde weer eens om te rollen en rondslingerende legoblokjes in zijn mond te stoppen. Samen met de kruimels en stofjes die daar ongetwijfeld ook in de buurt lagen.

Ik keek eens rond. Stofzuigen, nee, daar was ik inderdaad recent ook niet aan toegekomen. De laatste, eh, tijd. Zeg maar 7 maanden.

Lees ook: De perfecte moeder bestaat niet

Hoe belangrijk was dat hele stofzuigen nou echt, in het licht van het overweldigende moederschap? Afgezet tegen het totale wonder van een kind op de wereld zetten, en vervolgens dag en nacht in beslag genomen worden door de liefde voor je baby? Vergeleken met dat oneindige gevoel en het bijbehorende oneindige voeden, dragen, knuffelen en verschonen van je nieuwe liefde was zoiets banaals als stofzuigen nogal onbetekenend geworden.

Wel werd mijn huis een stuk slonziger van deze verschuiving in prioriteiten. En oh, ikzelf ook. Mijn pyjama was niet alleen in de kraamweek mijn meest geziene outfit. Douchen werd wat een dagje sauna vroeger was, en naar de kapper gaan – daar heb ik het maar niet over.

‘Joh, in dit eerste jaar maak ik me daar niet druk om hoor’, troostte ik mijn buurvrouw dan ook. ‘Dat komt wel weer.’ Ik hoopte maar dat ik gelijk had. Want wat als het gewoon niet meer kwam? Dat frisse opgeruimde huis? Wat als het leven na de eerste bevalling een aaneenschakeling zou blijven van viezigheid en onaffe klusjes?

Onmisbaar boek voor elke (aanstaande) moeder: Wat baby’s nodig hebben

110 procent

Moederschap in deze eeuw is een raar ding. Laten we een globaal rekensommetje maken van de werk-zorgverdeling tussen ouders onderling. Moeders anno nu nemen volgens het CBS gemiddeld 70% van de zorgtaken in het gezin op zich en verzorgen zo’n 40% van het aandeel betaald werk. Hun partners regelen 30% van de zorgtaken en 60% van het betaalde werk. Dan kom je dus uit op een aandeel van 90% voor de vader, en 110% voor de moeder. Vind je het gek dat je als moeder een tikkeltje uitgeput raakt? Structureel 110% van je energie geven, dat komt neer op voortdurend 10% tekort komen. Een beetje meer waardering en begrip voor jezelf is dus zeker op zijn plaats.

Dit is een deel uit het artikel geschreven voor editie Wild. Alles lezen? Haal hem nu in huis.

De perfecte moeder bestaat niet

Fotografie Jana Boekholt

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Vier het moederlijf: Wat een fijne tijd om vrouw te zijn!

Vier het moederlijf: Wat een fijne tijd om vrouw te zijn!

Wat betekent het om tegenwoordig een vrouw te zijn? Er zijn steeds meer jonge vrouwen (en trouwens ook mannen) die expliciet beweren feminist te zijn. Op school leerde ik over de vrouwenrechtenbeweging tijdens geschiedenisles en ik merkte al gauw dat ik me er niet...

Touched out! Raak me niet aan schatjes

Touched out! Raak me niet aan schatjes

Ken je dat gevoel dat je, na een hele dag kinderen aan je lijf, absoluut niet meer aangeraakt wil worden? Dan ben je touched out. Een wat mij betreft nog veel te onbekende term. Daar gaan we vandaag iets aan doen. EVEN NIET LIEVERD, IK BEN TOUCHED OUT. Meestal...

Kinderen op de eerste plaats?

Kinderen op de eerste plaats?

Zodra je moeder wordt, gebeurt er iets geks. Iets wat je verstandelijk wel wist, maar wat je nooit eerder zó hebt ervaren. Dat kleine wezentje dat je nog nauwelijks kent, duwt alle prioriteiten weg die je in je oude leven had. Je dacht jezelf te kennen. Je dacht...

Langvoeden: Over stoppen met borstvoeding wanneer jij wilt

Langvoeden: Over stoppen met borstvoeding wanneer jij wilt

Weet je wat zo gek is aan borstvoeden? In het begin is borstvoeding een kwestie van opbouwen. Alle hulp is gericht op het op gang krijgen van de voeding. Zit je net lekker in een stabiele periode, dan begint het afbouwen alweer. Na een paar maanden vragen de eerste...

Column: Schuldgevoel van een werkende moeder

Column: Schuldgevoel van een werkende moeder

Ik ben gelukkig. Maar écht. Het moest even duren, een jaartje of 2,5, maar dan heb je ook wat. De herinneringen zijn niet langer pijnlijk, maar mooi. Het gemis is niet langer rauw, maar eerder melancholisch en het besef dat ik dit heus alleen kan is eindelijk geland....

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0