Een nachtoppas: onzin of best wel logisch?

door Christel Rengers

Jij wilde een baby, en dus zorg je er ook maar zelf voor? Het lijkt de huidige denkwijze te zijn. Je staat er hierdoor vaak alleen voor. Als ouder kan het leven nogal uitputtend zijn. Zeker met een baby ben je vaak al moe voordat de dag begint.

Waar we vroeger in familieverband leefden, vormt nu het kerngezin onze kleine stam. In de cirkel daaromheen vind je wat opa’s en oma’s en vrienden. Die óf niet dichtbij wonen óf zelf heel druk zijn. Vroeger nam een andere vrouw je taken of baby over wanneer jij je handen te vol had. Deze ballen proberen ouders van nu zelf allemaal in de lucht te houden. Komt er dan een kink in de kabel, bijvoorbeeld in de vorm van een huilbaby, dan storten alle ballen ter aarde.

De nachtoppas als oplossing

Een huilbaby stuur je niet zo snel uit logeren. En wie in je omgeving heeft tegenwoordig nog tijd om hele nachten op te lopen met jouw baby? Nachtelijke oppasservice The Night Nanny zag een gat in de markt en speelde hier handig op in. Oververmoeide ouders kunnen dankzij de nachtoppas doorslapen, om er met vernieuwde energie weer tegenaan te kunnen. Maar hoe fijn dit voor ouders ook kan zijn, voor de baby en de hechting is het niet zo optimaal. De nachtoppas is immers maar zeer kort onderdeel van jouw gezin en kent je baby niet zo goed. Bovendien zitten die borsten nu eenmaal aan jouw lijf vast en zijn nachtvoedingen voor kleine baby’s en de borstvoeding erg belangrijk.

Nee, neem dan het familieverband van vroeger. Betrokken mensen die een band met jou en je baby hadden en een groot belang dat jouw baby de volwassenheid bereikte. Het zorgen voor baby’s was immers een investering in het voortbestaan van de stam. Tegenwoordig zijn we niet meer zo afhankelijk van elkaar en leven we allemaal op ons eigen kleine eilandje.

Eenzaamheid in de kraamtijd

De eenzaamheid van onze kleine eilandjes is waarschijnlijk het scherpst voelbaar wanneer je net een baby hebt gekregen. Je bent in deze tijd enigszins aan huis gebonden, hebt net een ingrijpende verandering meegemaakt, zit misschien wel vol vragen en onzekerheden en kan wel een helpende hand gebruiken. Helaas voor jou is iedereen druk, druk, druk. Hoe fijn zou het zijn wanneer anderen een oogje op je kinderen hielden, een maaltijd voor jouw gezin klaarmaakten of die jaren aan kennis en ervaring met je willen delen? Was dit vroeger de normaalste zaak van de wereld, tegenwoordig is het bijna een utopie.

Een huilbaby stuur je niet zo snel uit logeren

Hoe kun je er in het hier en nu voor zorgen dat je wat verlichting en ondersteuning krijgt? Begin met investeren in de mensen in je directe omgeving. Ze hebben misschien niet helemaal dezelfde visie als jij maar voor een kop thee, een praatje of wat praktische ondersteuning is dat niet per se noodzakelijk. Een wat oudere buurvrouw zit misschien wel net zo om een praatje verlegen als jij en vindt het misschien helemaal geen probleem om even een uurtje op je baby te passen. Het lukt misschien niet altijd om op deze manier een oppas te vinden, maar een mede-ouder waar je even bij kan klagen kan ook al fijn zijn. Als je meer ondersteuning hebt overdag, houd je zelf met je partner meer energie over om met je baby in de nacht samen te zijn. Trek je dit wat breder, dan zijn er andere initiatieven en mogelijkheden die zich aandienen.

Vijf tips om je netwerk te vergroten

– Doe mee met een cursus babymassage, muziek op schoot of peuter zwemmen.

– Meld je aan bij een ouderparticipatiecrèche of organiseer een oppasuitwisseling met een andere ouder.

– Ga eens naar een regionale ontmoetingsgroep voor ouders. Deze worden bijvoorbeeld via de bibliotheek georganiseerd. In de bieb hangen op het prikbord vast ook flyers met andere interessante bijeenkomsten.

– Zet al je bezwaren opzij, denk niet na en gá gewoon naar die meetup (georganiseerd door een forum of Facebookgroep waar je lid van bent).

– In veel grote plaatsen worden maandelijks mamacafé’s of borstvoedingsochtenden georganiseerd. Een mooie plek om nieuwe contact op te doen en om tips en ervaringen uit te wisselen.

Lees ook over je eigen netwerk als opvang gebruiken.

En over: leven in stamverband (en hoe je dat in deze moderne tijd kunt doen).

Megabonustip: word lid van Kiinds online community: de Kiindspeeltuin.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Van niche naar normaal: de bakfiets verovert het hele land

Ooit was de bakfiets iets dat vooral bij de grachten van Amsterdam hoorde. Nu zie je hem bij het schoolplein in Zwolle, op de markt in Groningen en op de dorpsstraat tussen de weilanden. De bakfiets is niet langer een vervoermiddel voor yuppen in de grote stad, maar...

Column: Ontspanning in de draagdoek

Column: Ontspanning in de draagdoek

‘Maar het is gewoon niet eerlijk! Het gaat me nooit lukken!’ Roos kijkt me boos aan. Er is iets onduidelijks met de juf, rekenwerkjes die nog niet af zijn en dat er geen tijd meer is omdat de week bijna voorbij is. En het feit dat ze gister veel te laat op bed lag...

Project Humanae: Een mens is niet zwart of wit

Project Humanae: Een mens is niet zwart of wit

Een tijdje terug volgde mijn zoon via de Museum Jeugduniversiteit een college in het Museon in Den Haag. Precies op dat moment was fotografe Angélica Dass daar aanwezig voor haar project Humanae. Schoonheid van de huid Wat Humanae precies is en waarom Angélica dit...

Column: De jaarringen in mijn stam

Column: De jaarringen in mijn stam

Heb je weleens met je vinger geprobeerd om de jaarringen van een boomstam te tellen? Zodat je, voor-ieder-jaar-een-ring, weet hoe oud de boom is? Dat is bijna niet te doen. Of ik raak zelf gewoon snel de tel kwijt, dat kan ook. Sommige ringen zijn héél dun, zodat je...

Column: Niet kijken

Column: Niet kijken

Bij ons in huis vinden we het heerlijk om anderen te verrassen. En daar waar zoonlief voorheen geen geheimpjes kon bewaren “Ik mag jou van mama niet vertellen dat we een verrassing hebben”, begrijpt hij nu de lol van het niet vertellen van de verrassing....

Column: Waardering werkt

Column: Waardering werkt

Thijn zit met de blokken te spelen. Hij is twee jaar oud en bouwt een tunnel, een brug of een kasteel - of alle drie tegelijk - waar de rails van zijn houten trein onder door kan rijden. Wendy zit met een slapende, pasgeboren Noek op schoot en een vriendin verbaast...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0