Voor Ilse en haar dochter is de natuur de basis. Geen uitstapjes naar buiten nodig: ze zijn er al. Woonwagen, houtkachel, composttoilet. Een hechte groep buren & leven met het seizoen. Minder gehechtheid aan spullen en des te meer verbondenheid met elkaar en de natuur. Wil je alles zien? In zomereditie WILD nemen we een kijkje bij Ilse thuis.
Wonen in een woonwagen
‘De maatschappij is lineair ingericht, gebaseerd op een idee van eindeloze groei. Wij leven juist circulair: we halen in de herfst alles binnen, ruimen op in de winter, zien alles opkomen of gaan zaaien in de lente en we kunnen ontspannen in de zomer. Alles staat met elkaar in verband.
Lees ook Het laatste kind in het bos
Dat is voor mij heel belangrijk. Wat er buiten is manifesteren we ook heel erg binnen. Daarom houd ik bijvoorbeeld van seizoenstafels. Mijn dochter krijgt zo spelenderwijs de cycli mee. Ze gaat uiteraard later ook haar eigen cyclus leren kennen.
Binnen is de leefruimte klein en buiten is die groot. Natuurbehoud en het effect van de seizoenen worden zo meteen belangrijker. Je leeft in elk seizoen, heel bewust. Zodra het buiten koud wordt, heb je hout nodig voor warmte binnen. Dat maakt je heel bewust van de omgeving die jou omringt.’
Terug naar de kern
‘Een belangrijke stap om zo te kunnen wonen is dat je echt de keuze maakt om materialisme achterwege te laten. Ik zie dat als het afpellen van schillen, als een ui. Je ontdoen van lagen, waaronder ook spullen, al die dingen om te hebben, zodat je bij je kern uitkomt en meer leeft vanuit die kern. Ik wil daarom liefst alleen materialen om me heen van natuurlijke oorsprong. Zo kan ik alles wat ik kwijt wil opstoken, composteren of weggeven als het nog van waarde is. Dus geen plastic, geen microdeeltjes die in de natuur komen. Ik ben alert op elk voorwerp dat ik het huis binnen haal.
Mijn huis is klein. Het bestaat uit een leefruimte, keukentje en een slaapkamertje met een bed waar we samen slapen. Het plafond is zo laag dat ik het rechtopstaand aantik. Maar dat vind ik eigenlijk altijd prima. Ik doe zoveel mogelijk buiten. Zo kan ik niet alle yogahoudingen binnen doen. De kunst is om dat als gegeven te accepteren en weer verder gaan. Yoga zit ook in je mindset, niet alleen in de fysieke houdingen. Het is een manier van leven, dus ik accepteer de beperkingen die de fysieke ruimte bieden.’
Ik doe zoveel mogelijk buiten
‘En ja, soms ga ik naar een andere plek om iets te doen. Zo heb ik zelf geen douche. Ik kan me thuis wassen, en om te douchen ga ik weleens naar iemand toe. Dat is dan een luxe gevoel. Ik ervaar veel voordelen van leven in een kleine ruimte ruimte. Het geeft minder oppervlakte om op te ruimen, minder afleiding, ik ben minder tijd en geld kwijt om al die kamers schoon en warm te houden. Minder kansen om (onnodige) spullen naar binnen te halen. Bovendien: je thuisgevoel wordt niet bepaald door vierkante meters of door voorzieningen. Je kan heel goed een thuis maken van een ‘onleefbare’ situatie. In de basis heb je weinig meer nodig dan een kachel. Warmte maakt een thuis voor je.’
Wil je alles zien? Voor zomereditie WILD maakten we een fotoreportage bij Ilse thuis.
Fotografie Tjitske Agricola
