Neem de tijd: je kind heeft een eigen flow

door Nelleke Bos

‘Jas dicht, schoenen aan, hup hup schiet nou o-op!’

Als ik mezelf dit soort zinnetjes hoor uitkramen, weet ik best dat het niet helpt. Onder druk gaat die rits helemaal niet dicht, en ook veters zijn nog nooit sneller gestrikt dankzij het opzwepende geroep van een moeder. Of wel soms?

De onzin van kloktijd

We hebben onze maatschappij ingericht op de klok. Aan alles hangt een tijdstip vast, en hoewel de klok zeker ook behulpzaam is, voor kinderen lijkt de tijd heel anders te werken. De doelmatigheid die wij eraan koppelen, bestaat voor hen nog niet. Dus ja, daar sta je dan, met de deurklink in je hand je kind vergeefs op te jutten. Kinderen leven in een heel andere tijd. Ze staan gerust in complete aanbidding een kwartier stil bij een bloem of pissebed. Maar pleeg jij een telefoontje, dan houden ze het uiteraard geen halve minuut vol om stil te zijn. Valt er een zandkasteel te bouwen, dan rennen ze pijlsnel vooruit, maar wil jij de bus halen, dan blijken ze net toevallig alleen achteruit te kunnen huppelen. Kinderen hebben geen boodschap aan onze klok.

De deur uit stress

Een belangrijk moment van besef kwam voor mij toen mijn zoon naar school ging. Bij de overgang van peuter naar kleuter hoorde plotseling ook een strikte afbakening in de tijd. Niet langer mocht je kind gebracht en gehaald worden wanneer het uitkwam. Geen ruime marge meer van anderhalf uur, zoals bij de speelzaal, gastouder en het kinderdagverblijf. Nee, het tijdslot om je kind op school af te leveren en op te halen is een minuut of 5. Te vroeg? Kleumen op het schoolplein. Te laat? Deur dicht en sancties.

Hoe zou ik mijn kleuter ooit zo kunnen regisseren dat we dit haalden? De sleutel bleek te liggen in meer tijd nemen. De tijd juist loslaten – in elk geval de tijd niet als uitgangspunt nemen in zijn ochtendriedel.

Kleuterflow 

Natuurlijk blijven dezelfde dingen op het programma staan: aankleden, ontbijt en tandenpoetsen, met als resultaat een toonbaar kind dat op tijd op school is. De ruimte schuilt in het spel. Met plezier gaat alles makkelijker, en – met een beetje geluk – sneller. Aankleden kan bijvoorbeeld met humor, en ook de rest van de noodzakelijke handelingen mogen best gezellig zijn. 

Het meest helpende wat ik kon verzinnen is misschien nog wel: vroeg genoeg opstaan. En dan bedoel ik zo vroeg, dat ‘speeltijd’ een vast deel van het ochtendritueel kan zijn. Via spel komt het volle leven aan bod. In de speeltijd kun je totaal onthaast met je bordje pap spelen en met je schoenveters klooien. Zonder stress, met plezier. En per ongeluk kom je nog op tijd op school ook.

Fotografie: Jana Boekholt

Lekker lezen

Kinderen zijn geen puppy’s | Jurgen Peeters

Opgroeien in vertrouwen | Justine Mol

Cocoonen: 9 manieren om je kind te laten aanrommelen

 

Kinderen leren sneller als je ze met rust laat

 

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Laat je scharrelkiind op vrije voeten!

Laat je scharrelkiind op vrije voeten!

Vrijheid. Om te bewegen hoe je wil, waarheen je wil. Vond ik altijd vanzelfsprekend. Als er dit jaar íets voelbaar is geworden, is het wel hoe kwetsbaar vrijheid is. Hoeveel wij mensen over de aarde bewegen, en welke gevolgen dat kan hebben. Dat alles wat wij...

Begint gelijkwaardig ouderschap bij feministisch opvoeden?

Begint gelijkwaardig ouderschap bij feministisch opvoeden?

Bij mij thuis - met een dochter van 9 en een zoon van 5 - een terugkerende kwestie: zijn jongens van nature anders dan meiden of is het de wijze waarop de samenleving ze vormt (nurture)? De film Inside out 2 wil ik nog zien maar ik kan me helemaal vinden in wat Ruth...

Rouw bij kinderen

Rouw bij kinderen

Wanneer een dierbare overlijdt, staat voor je gevoel de wereld even stil. Niets is ingrijpender dan het verliezen van iemand van wie je houdt. Als volwassenen kennen we de gevoelens van verdriet. Maar hoe werkt dit voor kinderen? Hoe gaan zij hiermee om en hoe kunnen...

Column: puppy met de baard in de keel

Column: puppy met de baard in de keel

Sven is veertien en heeft de baard in de keel. Daardoor klínkt het alsof je met een veertigjarige houthakker praat. In het echt is hij een uit de kluiten gewassen pup. Hij noemt me al jaren moesje, maar nu hij zoveel langer is dan ik ben én een zware bromstem heeft,...

Montessori-inspiratie voor thuis

Montessori-inspiratie voor thuis

De visie van Montessori gaat verder dan alleen onderwijs. Ook thuis kun je jouw kind veel aanbieden in montessori-stijl. We nemen een kijkje in het gezin van Nouska. Zij geeft haar kinderen zoveel mogelijk aansluiting bij hun ontwikkeling van elk moment. Hoe werkt...

Jongens en meisjes verschillen minder dan het lijkt

Jongens en meisjes verschillen minder dan het lijkt

Jongens en meisjes. Een wereld van verschil. Tenminste, als je speelgoedwinkels en kledingzaken mag geloven. Die bevatten tegenwoordig een enorme kloof tussen roze en blauw. Maar zijn de verschillen m/v wel echt zo groot? Of is het slechts onze perceptie? Als...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0