Nooit te weinig tijd voor een liedje

door Sandii Zachte

Tamar Lewis, moeder van drie kinderen en getrouwd met haar peuterliefde Jaïr, zingt over het moederschap. ‘Nooit te weinig tijd voor een liedje’ is ons recht uit het hart gegrepen. Tijd voor een inimininterview!

Ik probeer met zo min mogelijk woorden deze hectische en tegelijk hele mooie tijd een kader te geven

Wat is bij jullie het drukste moment van de dag?

Het drukste moment van de dag is vanaf dat er wordt gekookt tot een uur nadat de kinderen op bed liggen. Want dan staat de afwas er nog en liggen er vieze sokken, broodkorsten en losse kraaltjes en snippers en meer van dat soort spul overal, wat opgeruimd moet worden. We beginnen graag opgeruimd aan een nieuwe dag, anders lopen we steeds maar achter de feiten aan.

Hoe zorg je voor rust in de drukte?

Als het huis is ‘ontploft’ en iedereen hyper of chagrijnig raakt, roepen we vaak: ‘Jassen aan, laarzen aan, we gaan naar buiten!’ We wonen in een heel groen dorp, dus dat is echt heerlijk. Dan halen we allemaal een frisse neus, en resetten we als het ware. Verder is muziek voor ons ook een rustpunt. Als ik de gitaar pak en we allemaal een liedje kunnen kiezen, zijn we lekker samen bezig en dat geeft ook rust. Maar als we even een off-day hebben, dan zetten we ook voor het gemak een filmpje op de tablet aan hoor.

Hebben jullie een vast moment waarop je alle tijd voor de kinderen neemt?

We grijpen allerlei dingen aan om die tijd in te bouwen. Speciale momenten zijn bijvoorbeeld doordeweeks, als Jona naar school is. Dan hebben we een koffiemomentje met Benjamin van 2,5 jaar. Hij zet dan koffie (ik hoef eigenlijk alleen het water er in te gieten, de rest doet hij graag) en daarna drinkt hij diksap en ik koffie. Dat is een gezellig begin van de dag. Of als Jaïr thuis is, dan haal ik graag Jona in m’n eentje op, zonder de andere kinderen. Dan doe ik extra lang over de weg naar huis, om even alleen met hem te zijn. Tijd nemen voor kleine Evi is makkelijk; borstvoeding geven, of haar dragen in de draagzak of -doek. Dan vindt zij alles prima en ontspant ze. En onlangs hebben we theedrinken na het avondeten ingevoerd, met het hele gezin. In plaats van dat iedereen na het eten meteen weer zijn eigen dingen gaat doen zitten we dan rustig aan tafel en praten of spelen we wat en hebben we aandacht voor elkaar.

Hoe combineren jullie werk en zorg?

De afgelopen vijf jaar hebben we het zo gedaan dat Jaïr buitenshuis werkte en ik met name voor de kinderen zorgde. Mijn vader en schoonouders pasten ook op vaste dagen op, zodat ik op die momenten kon schrijven of repeteren. ’s Avonds moest ik wel eens weg voor een optreden en dan was Jaïr vaak gewoon thuis. Nu, na de komst van de derde is de verdeling weer veranderd en kijken we per week wat het handigst is; mijn man heeft verschillende werkgevers. Hij werkt zowel thuis als buitenshuis en is ook nog bezig zelf iets op te zetten. Daarnaast ben ik tussen de bedrijven door mijn muziek weer aan het oppakken. Gelukkig komen we er nog steeds uit en hebben we lieve en behulpzame ouders die graag meehelpen met de kinderen.

Enneh, welke fouten zou je nooit maken en maak je wel?

Ik had me voorgenomen altijd alles uit te leggen, waarom mag iets wel en niet? Maar daar is soms gewoon geen tijd voor met drie kinderen onder de vijf jaar die allemaal op hetzelfde moment iets anders willen of nodig hebben. En soms geef ik mijn kinderen te weinig ruimte denk ik, door te veel te praten of te vragen aan ze; iets wat ik zelf vroeger heel irritant vond als mijn moeder dat deed. Nu doe ik het zelf ook. En een beetje hypocriet zijn: houd ik een betoog over gezond eten en met mate snoepen, maar eet ik zodra ze boven aan het spelen zijn een big-size chocoladereep op in m’n eentje. Ach, ik moet mezelf ook nog een beetje opvoeden af en toe.

Wie ben je en met wie leef je?

Ik ben Tamar Tanasale (31), Tamar Lewis voor het gemak. Ik ben getrouwd met Jaïr (32), hem ken ik al sinds mijn peutertijd. We trouwden heel jong en hebben nu drie kinderen: Jona (5), Benjamin (2,5) en Evi (6 maanden). We zijn vorig jaar uit de stad Groningen vertrokken naar Roden, een dorp net over de grens van Drenthe. In 2010 ben ik gestopt met studeren, ik koos ervoor om te doen wat ik beter kon; liedjes schrijven en muziek maken. Ik won de Groningse Nootuitgang als singer/songwriter en bereikte de finale van de Grote Prijs van Nederland in datzelfde jaar. Omdat ik nog maar pas was begonnen, wist ik nog niet zo goed wat ik wilde. Nu ik moeder ben van drie kinderen is het me wat helderder. Niet te ver vooruit kijken en met aandacht leven. Met ‘Nooit te Weinig Tijd voor een Liedje’ probeer ik met zo min mogelijk woorden deze hectische en tegelijk hele mooie tijd een kader te geven. Dit is een periode die mooi is en ook loeizwaar kan zijn, maar waar we later met weemoed op terug zullen kijken!

Luister meer van Tamar Lewis op haar website

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Ik zie je

Column: Ik zie je

Eén van de fijne onverwachte pleziertjes van groter wordende kinderen is dat je leukere films gaat kijken. Exit Bob de Bouwer en Nijntje. Enter Star Wars en de Hobbit. Met Thijn en Noek keken we pas naar Avatar. De jongens hadden plezier en verdwenen in het sprookje...

Column: Peuterpuberteit. ‘KAK!’

Column: Peuterpuberteit. ‘KAK!’

'Alles is een fase' hoor ik sommige ouders wel eens troostend of ietwat wanhopig zeggen. Nou, wij zijn overduidelijk in een volgende fase in ons ouderlijk leven beland met een jongen van tweeënhalf. Het is, al vind ik het een stom woord: peuterpuberteit! Meer dan het...

Een positieve geboorte-ervaring met een doula

Een positieve geboorte-ervaring met een doula

Van oorsprong betekent het oud Griekse woord doula: ‘dienende vrouw’. Eeuwenlang steunen vrouwen elkaar al tijdens het op de wereld zetten van een kind, wat erg positieve effecten op het geboorteproces blijkt te hebben. Wat een doula precies doet Je kunt het...

Column: Een diner van Jan Steen

Column: Een diner van Jan Steen

We komen terug van een weekendje weg. Het is bijna tijd om te eten, en de kids rennen vol energie rond. We ruimen de spullen uit de bus op en aansluitend koken we wat. Soep met van alles wat over is van het weekend. Terwijl het ratelen en zingen doorgaat, proberen we...

Column: Trip down Memory Lane

Column: Trip down Memory Lane

Ik zit klaar om een nieuwe column te gaan schrijven. Het is donderdag, een dag die ik zo koester: alleen thuis voor mijn eigen werk. Even niets moeten, maar doen waar ik blij van word. Meestal heb ik even een tijdje aanrommelen nodig om van de ‘ik moet’- in de ‘ik...

Bevallen zonder persen – hoe dan?

Bevallen zonder persen – hoe dan?

Bevallen zonder persen, kan dat? En hoe gaat dat dan? Anna Myrte Korteweg over de theorie en de praktijk. Naar beneden ademen Na het schrijven van Vrije Geboorte volgde ik diverse opleidingen tot zwangerschapsbegeleider. Toen ik vervolgens zwanger werd van mijn vierde...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0