“We leerden elkaar kennen in Parijs.” vertelt Ofelia. “We werkten samen bij Disneyland Parijs, een vakantiebaantje. Het klikte. Een jaar later verhuisde ik naar Zweden.”
Miranda Huibers interviewt in deze serie ouders die in het buitenland opgroeiden en in Nederland hun kinderen opvoeden. Lijken we allemaal op elkaar, of zijn de verschillen enorm?
Deze maand: de Nederlands/Peruaanse Ofelia (37) en de Zweeds/Servische Peter (42). Zij groeide op in Nederland, hij in Zweden. Ze kregen kinderen in Zweden en kwamen in 2011 met de nu 6-jarige Sofia en de 3-jarige Floyd naar Nederland.
Verlof
Hun kinderen werden dus geboren in Zweden. Daar lopen we direct tegen een behoorlijk verschil aan: in Zweden krijgen namelijk beide ouders een aantal maanden verlof. Dit kan oplopen tot anderhalf jaar.
Peter vertelt: “Het is aan jezelf hoe lang je verlof duurt. Er is een bepaald aantal dagen, waarop je zo’n 80 procent van je salaris krijgt, maar je moet die dagen zelf verdelen. Je kunt er dus voor kiezen om vier of vijf dagen per week uitbetaald te krijgen, maar je kunt ook kiezen voor zeven dagen uitbetaling. In het laatste geval duurt je verlof wat korter, maar heb je in die kortere tijd wel meer salaris te besteden. Meestal neemt de vrouw één jaar verlof en daarna de man een paar maanden.”
“Tenzij je een tweeling hebt,” gaat Ofelia verder. “Dan mogen beide ouders tegelijkertijd thuis zijn.”
In Zweden hebben beide ouders verlof. Dit kan in totaal oplopen tot 1,5 jaar
Emigreren
In 2011 emigreerden ze naar Nederland. Ze waren allebei in loondienst, maar Ofelia werd overtallig op haar werk. Tijd om na te denken wat ze wilde had ze tijdens haar zwangerschapsverlof, dat zij in Zweden nog uitzat.
“In Zweden kregen we te maken met zogenaamde Maisboogies, wat daar en ook in Finland een groot product is,” zegt Ofelia. “Het is daar wat een Ligakoekje hier is; elke moeder heeft het bij zich. Het is 100% mais, een biologisch product. Al voor de geboorte van ons eerste kind vonden we dat we als ouders het goede voorbeeld moesten geven wat gezond eten betreft. We zijn beter gaan eten en met verse ingrediënten begonnen. Wij zijn bewuster geworden. Maisboogies zijn de reden dat we naar Nederland verhuisden, om het hier op de markt te brengen.”
“Dat was een beetje wennen.” vertelt Peter. “Ik dacht: hoe groot kan het verschil zijn tussen Nederland en Zweden? Het zijn allebei Noord-Europese volken. Maar de mentaliteit is helemaal anders. Nederlanders zeggen dat ze direct zijn, maar kom je op die directe manier in Zweden, dan zeggen we niet dat je direct bent, maar dat je arrogant en onaardig bent. Het is nu prima om hier te wonen, maar het was heel moeilijk.”
Voeding
“In Zweden is het iets heel natuurlijks om bewust met je eten bezig te zijn,” zegt Ofelia.
“Maar in Zweden staan mensen dichter bij de natuur, volgens mij. Veel meer mensen dan hier hebben een vakantiehuis. Niet iedereen natuurlijk, maar mijn moeder bijvoorbeeld wel. Mijn broers, hun families en wij gingen daar allemaal naartoe. Je bent bij het water en bij het bos, je bent bij de natuur. Het bewustzijn is veel groter in Zweden. Daardoor is voeding een heel groot verschil, denk ik. Je hebt bijvoorbeeld wel pindakaas, maar niemand koopt het. In Zweden mogen kinderen tot 1 jaar helemaal geen suiker. Ze eten ook geen brood, ze krijgen borstvoeding.”
“Ja, meestal krijgen ze tot 6 maanden fulltime borstvoeding. De eetgewoontes zijn sowieso anders in Zweden. Je eet daar ‘s ochtends yoghurt met muesli of iets dergelijks. En ‘s middags warm en ‘s avonds warm. Iedereen doet dat en het gebeurt ook op het kinderdagverblijf en op school.”
Opvoeding
“Het grootste verschil zit hem in het fundament,” gaat Peter verder. “Dat zie je met verschillende wetgeving, met ouderschapsverlof. In Zweden zie je nooit een kind jonger dan 1 jaar bij een oppas of dagverblijf. Voor 1 jaar mag dat helemaal niet, dus je moet thuisblijven.”
“Er zijn wel open crèches. Dat wordt door de gemeente georganiseerd. In Nederland zie je dit ook wel, maar dan zijn het mama’s die dat organiseren en heet het ‘Mamacafé’. Daar kun je met je kind naartoe en ontmoet je andere moeders met hun kinderen. In Zweden is het een soort mix tussen de peuterspeelzaal en Mamacafé.”
De mentaliteit is helemaal anders
“Tussen Nederlandse en Zweedse kinderen zie ik niet zo’n verschil,” vertelt Peter. “Wel tussen de ouders. Het is hier zo belangrijk om stil te zijn. In Zweden zeggen we: het zijn kinderen. Heb je er moeite mee? Dan ga je zelf weg. Ze spelen hier buiten, maar mogen niet schreeuwen. Dat vind ik belachelijk.”
“Als moeder heb ik soms wel het gevoel dat ik ook tegen mijn kinderen moet zeggen dat ze stil moeten zijn, als anderen dat tegen hun kind hebben gezegd. Maar als ze buiten zijn moeten ze gewoon kunnen spelen. Nou is het niet zo dat onze kinderen alleen maar aan het schreeuwen zijn de hele tijd. Maar kinderen moeten wel kinderen kunnen zijn.”
Een ander groot verschil is het buitenspelen. Zodra het regent moeten kinderen naar binnen. In Zweden heb je een spreekwoord: ‘Er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleren’. Het weer moet geen drempel zijn. In Zweden vragen ze bij het kinderdagverblijf gewoon aan de ouders of ze erom willen denken skibroeken mee te geven.”
Peter verbaast zich erover dat Nederlandse kinderen zonder helm fietsen en te koud gekleed gaan.
“Als ik naar het bos ga met de mountainbike, krijg ik commentaar als ik geen helm draag. Dan zeg ik: ‘Doe een helm op je kind’. Maar ook: als het koud is buiten, dan heb ik een muts op m’n hoofd, een dikke jas aan en draag ik goede schoenen. Mensen zeggen dan tegen mij: je komt toch uit Zweden? Je moet tegen de kou kunnen. Ja, duh, dat doet ik met kleren.
Het bewustzijn is gewoon groter in Zweden. Regen is geen probleem, je hebt daar kleren tegen. Zweden zeggen dat er in Zweden allemaal regels zijn, maar in Nederland is het erger.
Kijk, in Zweden betaal je meer belasting, maar daardoor is bijvoorbeeld kinderopvang veel goedkoper en hoef je geen zorgverzekering te betalen. Het is vooral de mentaliteit die anders is.”
Enneh, die Maisboogies koop je hier.
https://kiind.nl/article718/
