Opvoeden met weinig regels (binnenkijken bij Lisa Joy)

door Gastauteur

Opvoeden met zo min mogelijk regels. Voor Lisa voelt dat heel natuurlijk. In haar huis is iedereen vrij om te ontdekken, te bepalen en zich te ontwikkelen, zonder aan allerlei regels vast te zitten.

Er is geen vaste bedtijd, de kinderen hoeven niet aan tafel te (blijven) zitten en op de bank springen is niet uit den boze. Opvoeden met zo min mogelijk regels is voor Lisa niet bijzonder, maar meer een natuurlijk proces. Zo lang het veilig is, is er maar weinig dat haar kinderen Luá (5) en Yma (2) niet mogen. Ze vertelt: ‘Ieder gezin doet het anders en dat is prima. Veel liefde, vrijheid, aandacht, rust, rommel en geen regels. Dat werkt voor ons.’

1. HET VOELT NATUURLIJK

‘Ik ben zelf best vrij opgevoed en wilde dat ook voor mijn kinderen. Het voelt natuurlijk. Er is niet echt iets wat niet mag, zo lang het maar veilig is. We hebben geen concrete regels of afspraken over op de bank springen, op het aanrecht zitten of op tafel klimmen. Doordat het geen issue is, denk ik dat het ook eigenlijk bijna nooit gebeurt. En ik vind het juist gezellig als Luá en Yma gezellig bij mij op het aanrecht zitten als ik eten aan het voorbereiden ben.’

Gratis artikel (niet) oordelen

Waarom we het zo ontzettend aantrekken wat anderen van ons denken

Wil ik lezen

Zo lang het veilig is, is er maar weinig dat de kinderen niet mogen

2. MEER RUST EN VRIJHEID

Lisa: ‘Het brengt ons veel rust en vrijheid. Ook biedt het de kindjes de mogelijkheid om zichzelf te ontwikkelen en te ontdekken, zonder aan allerlei regels vast te zitten.’

3. VERTROUWEN OP EIGEN INTUÏTIE

De kraamtijd van Luá was onrustig. Lisa kreeg het advies om meer structuur en regelmaat toe te passen. ‘Op vaste tijden voeden, dat zou beter werken. Dat ging tegen mijn gevoel in. Mijn hart zei iets anders, maar ik wilde het juiste doen voor mijn baby. Toen Luá beter reageerde op mijn melk, konden we beiden meer in onze kracht gaan staan. Toen ben ik toch mijn hart gaan volgen, mijn eigen patronen, zonder structuur en vaste tijden. Fijn dat ik kon vertrouwen op mijn eigen intuïtie.’

De hele binnenkijker staat in ons tijdschrift editie ZOET

Tekst: Michèle Hartog
Beeld: Lisa Joy

Boekentips

Jagen, verzamelen, opvoeden | Michealeen Doucleff
How2talk2kids | Adele Faber
Temperamentvolle kinderen | Eva Bronsveld
Onvoorwaardelijk ouderschap | Alfie Kohn

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Word lid van onze community

Verder lezen

Column: Een commune in de polder

Ineens realiseer ik me dat ik mijn zoon al zeker een uur niet meer heb gezien. En, nog gekker, dat ik me daar helemaal geen zorgen over maak. Hij is met zijn nichtje op avontuur in de tuin van opa en oma. We hebben het hek dichtgeschoven, dus ze kunnen de straat niet...

Snelcursus Hier en Nu voor ouders: #1 Aandacht

Je kent ze vast wel, al die mooie uitspraken die ons vertellen dat het verleden er niet toe doet, dat de toekomst niets meer is dan een mysterie en dat alleen het heden telt. Zo’n ‘spreuk’ zegt - zonder nadere uitleg - de meeste mensen maar weinig. En zelfs als we er...

Attachment Parenting is zo fijn voor jou

Attachment Parenting (AP) is zo’n beetje een hippe naam voor ‘ouderschap met je kind in je buurt’. In het Nederlands ook vaak ‘natuurlijk ouderschap’ (NO) genoemd, wat best maf klinkt. Zijn andere vormen van ouderschap niet natuurlijk soms? Leestip: Op zoek naar het...

Onvoorwaardelijk jezelf zijn

Onze kinderen belonen we vaak zonder nadenken. We zijn het zo gewend dat het amper opvalt. Ze zijn ook zo leuk en knap, onze kinderen. Toch is opvoeden zonder belonen heel zinnig. Worden het pardoes mensen die erop vertrouwen dat onvoorwaardelijk jezelf zijn...

Gek doen met je kind

Stel, stel hè, je bent drie jaar en je haalt met je ouders vaak gekkigheid uit. Staat dat je ontwikkeling in de weg? Ik denk van niet, mits je je kind serieus blijft nemen. Sterker nog, ik ben zo’n ouder die een beetje maf is en haar grote peuter...

Time-out of time-in? Opvoeden zonder strafstoeltje!

De time-out: toen mijn oudste twee jaar was en hij zogeheten ongewenst gedrag vertoonde, en ik aan het einde van mijn kunnen zat, heb ik het geprobeerd. Als hij begon met heel hard gillen of iets toch deed waarvan ik al een paar keer gezegd had dat het niet mocht...