De ouder is de deskundige

door Gastauteur

Ik heb het regelmatig gezien in mijn werk: ouders die worstelen met het gedrag van hun kind, soms jarenlang. Ik heb ouders gezien die alles uit de kast haalden om het gedrag van hun kind hanteerbaar te maken. Ik heb ouders gezien die daar uiteindelijk niet in slaagden.

Ik heb leerkrachten gezien die samen met de ouders hun stinkende best deden om meedoen in de klas voor een kind mogelijk te maken. Ik heb ouders gezien die in tranen terugkwamen van een gesprek bij de GGZ, met een diagnose, een behandelplan en een recept voor medicatie. Tranen van opluchting en tranen van verdriet. Ik heb ouders zien worstelen met de vraag of ze hun kind medicatie moesten geven.


Ik heb ouders zien worstelen met de vraag of ze hun kind medicatie moesten geven

Moeilijke keuze

Al deze ouders en al deze leerkrachten handelen met oprechte liefde en zorg voor het kind. Ze zien de moeilijkheden, maar ook de bijzondere talenten en eigenschappen van deze kinderen. Ze gaan tot het uiterste om een kind te helpen, steunen en begeleiden. En dan moeten ouders soms, aan het eind van de rit, een keuze maken die geen enkele ouder graag wil maken. Je kind en je gezin binnenstebuiten laten keren, advies krijgen van vreemden, wel of geen medicatie: het zijn geen beslissingen die door een ouder lichtvaardig worden genomen.

Statistieken zeggen niets over individuen

Ouders die via de media horen over onderzoek, kunnen voor hun eigen kind vaak weinig met de resultaten van dit onderzoek. “De meeste kinderen hebben baat bij door medicatie ondersteunde gedragstherapie.” Hoort hun kind bij die meeste kinderen, of juist bij de andere groep? “Tot nu toe zijn geen schadelijke langetermijneffecten van het gebruik van medicatie gebleken.” Tot nu toe? Maar wat als mijn kind het zijn of haar hele leven zal moeten slikken? “Een deel van de kinderen krijgt ten onrechte een etiket of label opgeplakt.” Heeft mijn kind wél terecht een label?

Kijken naar het kind

Wat ouders daarom dus doen, is heel goed kijken naar hun kind. Heel goed luisteren naar deskundigen. Heel veel lezen. Heel veel praten met familie en vrienden. Heel veel wikken en wegen, voors en tegens bekijken en weer heel goed naar hun kind kijken. Een ouder die dan uiteindelijk een beslissing heeft genomen -welke dat ook is!- verdient niets meer of minder dan respect en steun.

Respect en steun

Ik ga er vanuit dat ouders het beste voor hebben met hun kind. En ten aanzien van hun eigen kind zijn ouders de uiteindelijke deskundigen. Daarom horen ouders elkaar niet aan te vallen met betrekking tot de keuzes die zij maken in de opvoeding. Zij horen elkaar te steunen, ook wanneer
ze het niet met elkaars keuze eens zijn. Ja, ik maak me oprecht zorgen over het feit dat steeds meer kinderen medicatie ontvangen. Toch respecteer ik de ouders die er voor kiezen wel medicatie aan hun kind te geven. Zoals ik ook de ouders respecteer die er voor kiezen dit niet te doen. Want
uiteindelijk kennen zij hun kind het best. 

 

Anne Nicolai is schrijver. Haar interesse ligt bij kinderen: hoe ontwikkelen ze zich, hoe leren ze, wat is de rol van erfelijkheid en omgeving, wat kunnen (professionele) opvoeders in de praktijk met wetenschappelijke inzichten? Zij is oud-directeur kinderopvang en moeder en in die hoedanigheid net zo kwetsbaar en gevoelig als alle andere ouders. http://anne-nicolai.blogspot.nl

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Recensie: Het gedwongen onderwijs voorbij

Recensie: Het gedwongen onderwijs voorbij

Confronterend, inspirerend en pijnlijk herkenbaar. Het lezen van Peter Hartkamps boek ‘Het gedwongen onderwijs voorbij’ is de vinger op de zere plek. Om te kunnen begrijpen waarom Hartkamp spreekt over gedwongen onderwijs, hoe het tot stand kwam en in stand gehouden...

Meer flexibiliteit tijdens lockdownonderwijs

Meer flexibiliteit tijdens lockdownonderwijs

Spanning en opluchting, dat zijn twee emoties die ik de afgelopen week veel zag om me heen. Spanning; hoe wordt er omgegaan met de nieuwe maatregelen op school? Zorgen omdat je je kind liever thuis had gehouden, maar niet het gevoel hebt dat dit mag. Maar ook...

Kinderen blijven creatief door te proeven, voelen en ruiken

Kinderen blijven creatief door te proeven, voelen en ruiken

Zo leuk dat Jannie van Kiind mij uitnodigde voor een insta-life over sensomotorische ontwikkeling en creativiteit. De tijd vloog voorbij en we hadden eigenlijk nog zoveel om over door te kletsen! Vanuit die gedachten schrijf ik deze blog. Eerst zet ik nog even op een...

Kinderen als radiografisch bestuurbare auto’s

Kinderen als radiografisch bestuurbare auto’s

In de wachtkamer van de artsenpraktijk rinkelt de telefoon aan een stuk door. De arts-assistent neemt steeds de telefoon op en reageert. ‘Psychologisch onderzoek voor uw zoon?’, ‘IQ-test voor uw dochter?’ ‘Doorverwijzing voor een...

Voel je vrij met een groeimindset

Voel je vrij met een groeimindset

'Als je een vaste (fixed) mindset hebt, dan denk je dat je iets wel of niet kunt. Je vertelt jezelf dat je dingen niet kunt, dat de stof saai is en dat je er niet eens aan hoeft te beginnen. Herken je het? Het kan ook zijn dat je dit alleen op een bepaald gebied hebt....

Waarom ik overweeg thuisonderwijs te gaan geven

Waarom ik overweeg thuisonderwijs te gaan geven

Mijn dochter wordt bijna vier. Ik heb een hele zoektocht afgelegd langs scholen. Ik heb vrije scholen bekeken, democratische scholen, Freinet en Jenaplanscholen. En wat zaten er leuke scholen bij! En leuke leerkrachten. Het waren vaak hartelijke, gedreven mensen. Over...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0