De rijkdom van opa’s en oma’s om je heen

door Gastauteur

Tijdens de Kinderboekenweek van 5 t/m 16 oktober 2016 staan opa’s en oma’s centraal, onder het motto Voor altijd jong. Dat is een mooi moment om eens te bekijken hoe we omgaan met verschillende generaties. Hoe belangrijk zijn opa’s en oma’s zijn in het leven van kleinkinderen? We vroegen het Jeroen Hoogerwerf, die net een verhalenbundel voor en over grootouders heeft uitgebracht: Overal opa’s en oma’s.

Mijn gedrag viel eigenlijk wel mee in vergelijking met het gedrag van mijn vader

Het worden er steeds meer door de vergrijzing. En ze hebben gemiddeld minder kleinkinderen dan pakweg zestig jaar geleden. Maar opa’s en oma’s zijn ook vitaler, voor altijd jong, en spelen een steeds grotere rol in het leven van hun kleinkinderen. En vooral niet alleen praktisch als kinderopvang of oppas. Maar juist ook omdat ze kinderen inspireren en motiveren op allerlei vlakken. En het mooie is dat opa’s en oma’s ook geïnspireerd en gemotiveerd raken door hun kleinkinderen.

Inspiratie

Voor hun kleinkinderen zijn grootouders een grote bron van informatie. Kinderen zijn nieuwsgierig naar familieverhoudingen, hoe het vroeger was en dan vooral naar hoe hun eigen ouders ‘vroeger’ waren.

Mijn oma vertelde mij ooit dat mijn vader al op de kleuterschool een grote deugniet was, zelfs een keer weggelopen is en naar een andere kleuterschool moest. Dat plaatste mijn rebelse houding tegenover mijn kleuterjuf, die zich uitte in koppig niet meedoen, in een heel ander daglicht. Mijn gedrag viel eigenlijk wel mee, al zeg ik het zelf, in vergelijking met het gedrag van mijn eigen vader.

Zo kunnen dus de streken die jij vroeger uithaalde via je ouders bij je kinderen terechtkomen. Mijn ouders vinden nu ook niets zo vermakelijk als allerlei verhalen opdissen uit mijn jeugd en deze aan mijn kinderen vertellen.

Plek in het grotere geheel

Het zijn natuurlijk niet alleen de grappige verhalen die worden doorverteld. Grootouders dragen ook (familie)geschiedenis, cultuur, kennis, en normen en waarden over aan hun kleinkinderen. Dat gaat op een hele onbewuste manier.

Zo staat bij mijn ouders een foto van mijn zus en zwager op een speciaal tafeltje met altijd bloemen er omheen. Zij zijn al meer dan twintig jaar geleden, net een maand getrouwd, omgekomen bij een verkeersongeluk. De kleinkinderen gingen zelf vragen stellen over wie dat zijn en waarom die foto daar staat. Op deze manier leren ze een stukje verdrietige familiegeschiedenis en komt ook het onderwerp ‘dood gaan’ ter sprake.

Kinderen worden geïnspireerd door liefhebbende grootouders, die vaak veel geduld hebben en wat ruimer in de tijd zitten dan ouders. Er worden vensters geopend naar het leven en hoe je dat kunt leven.

Motivatie

Ook zo leuk: Grootouders kunnen de kleinkinderen hun eigen vaardigheden over te dragen. Mijn moeder is heel creatief en werkt graag met haar handen. Tijdens een logeerpartij met slecht weer buiten, gaat zij met haar kleinkinderen aan de slag met kleien, tekenen, punniken en haken. En ze laat ook zien hoe je met geduld en doorzettingsvermogen iets moois kan maken. Het hoeft niet snel en het hoeft niet in een keer goed. De kinderen zijn als vanzelf gemotiveerd om hun best te doen en vinden het heerlijk als oma hen helpt als het te moeilijk wordt.

Verhalen, verhalen…

Opa’s en oma’s hebben vaak veel rust om uitgebreid voor te lezen. En nog mooier: om verhalen te vertellen!

Mijn moeder vertelde mij ooit het verhaal van haar eerste herinneringen. Zij is midden in de Tweede Wereldoorlog geboren. Emotioneel herkent ze haar angst voor harde geluiden van vliegtuigen, omdat ze regelmatig de schuilkelder in moest als baby. Maar de mooiste herinnering is die aan de bevrijding. Ze mocht haar mooiste jurk aan en met een oranje strik in het haar de straat op om feest te vieren.

Iedere volwassene die je kind om zich heen heeft, brengt iets moois mee: kennis, vaardigheden, interesses. Het is superfijn als je kind een band heeft met zijn grootouders. Lees ook Commune in de polder.

Het verhaal van moeder met haar oranje strik is opgenomen in het boek Overal opa’s en oma’s, dat Jeroen schreef samen met de Arubaanse auteur Liliana Erasmus. Het zijn verhalen en gedichten geworden van over de hele wereld.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Knutselkind

Column: Knutselkind

Ik had gehoopt op een knutselkind. Zo’n joch dat met permanente verfvlekken onder zijn nagels en eeuwige restjes lijm in zijn haren een spoor van aandoenlijke kunstwerken achter zou laten. Hele dagen aan de keukentafel, hij met een doos vol waskrijt en honderd...

Column: Als je alles alleen moet doen

Column: Als je alles alleen moet doen

Een groot nadeel van alleen achterblijven is dat je niet even aan die ander kunt vragen of hij het vuilnis even buiten wil zetten, of de kattenbak even wil verschonen, of even de was wil doen, of even de vaatwasser uit wil ruimen, of nog even naar de winkel wil gaan...

Babymassage: liefde, aandacht en verzorging hand in hand

Babymassage: liefde, aandacht en verzorging hand in hand

Baby’s doen op een dag ontzettend veel indrukken op. Nieuwe geluiden, kleuren, geuren en ervaringen. Een ontspannen massage kan een fijn ritueel zijn om de dag mee af te sluiten en alle prikkels te verwerken. Of na het badderen, als je baby al lekker rozig is. Het...

Kolven buitenshuis – het kan echt overal!

Kolven buitenshuis – het kan echt overal!

Kolven buitenshuis. Er is iets geks mee aan de hand: het vinden van een plekje om te kolven is een ware zoektocht, en toch kan  het uiteindelijk overal. De redactie heeft zelf allerlei kolfsessies meegemaakt, dus wij vroegen aan onze lezers: ‘Wat is de gekste plek...

Column: Lekker verwend

Column: Lekker verwend

Vroeger was ik een paardenmeisje. Ik fietste de hele omgeving af op zoek naar pony’s die wel een poetsbeurt konden gebruiken. Iedere dag na school maakte ik vijftallen kilometers naar verschillende boerderijen met pony’s. Mijn grote droom was natuurlijk een eigen...

Prijzen en belonen, waarom zou je?

Ooit hebben opvoedkundigen bedacht dat straffen toch niet zo'n goed middel was om kinderen mee op te voeden. Straffen levert meer narigheid op en erg effectief is het meestal niet. Nou ja, het gedrag stopt eventjes, maar meestal niet voor lang. Daarbij zijn de...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0