Roze mag ook! Queer- en genderinclusief opvoeden doe je zo

door Gastauteur

Wie gaan onze kinderen later worden? Wie zijn ze nu al? Er is zoveel meer dan jongen of meisje, hetero of niet. Hoe je je diep van binnen voelt, ontdek je alleen als je daarvoor de ruimte krijgt. Een ‘queer inclusieve’ opvoeding viert alle kleuren van de regenboog.

Queer inclusief opvoeden

Heb je dat opvoeden net een beetje door, komt er weer een element bij; queer inclusief opvoeden. Wat is dat nou weer? Hoe doe je dat en eerlijk gezegd, waarom is het zo belangrijk?

Voor je het weet komt je zoon naar je toe omdat hij ook glitter nagellak op wil, of verklaart je dochter dat ze voortaan een genderloze gremlin is. Allemaal hartstikke leuk, want hoera voor eigen ontwikkeling, maar ondertussen kan het wat oproepen.

Angst voor het oordeel van anderen bijvoorbeeld, of je eigen onzekerheid over hoe je hier het beste mee om kunt gaan.

Als ouders worden we uitgedaagd om onze kinderen op een snel veranderende maatschappij voor de bereiden. Er is steeds meer ruimte voor de geweldige variatie om ons heen, óók op het gebied van genderidentiteit. Queer zijn is zo’n variatie. Een queer persoon is niet cisgender en niet hetero maar valt ergens onder de regenbooggemeenschap. Queer is een term die vroeger negatief gebruikt werd en nu op een positieve manier teruggewonnen is.

Vrij en verbindend spelen

Met niets of duurzaam speelgoed

Heb je dat opvoeden net een beetje door, komt er weer een element bij: queer inclusief opvoeden

Cis norma wattes?

Er verandert veel en snel, maar nog steeds is de hele maatschappij ingericht op heteroseksuele mensen die zich thuis voelen bij de aan hen toegekende sekse bij hun geboorte. Cisnormativiteit noem je dat, de veronderstelling dat iedereen cisgender is en dat daar bepaald gedrag bij hoort. Roze voor meisjes en modder voor jongens, om het maar even kort door de bocht te stellen. Als je ‘queer inclusief’ opvoedt, ga je daar als ouder bewust én actief tegenin; je rammelt zo aan de rigide gendernormen die voor álle kinderen schadelijk zijn.

Jongetjes die geen roze mogen, het hoge percentage zelfmoord onder mannen, loonverschillen en vrouwen die met sleutels tussen hun vingers naar hun auto lopen, zijn maar een paar voorbeelden van nadelige gevolgen van die rare gendernormen. Het idee dat mannen zus zijn en vrouwen zo. Hoog tijd om dat patroon eens goed te doorbreken.

Hoe mooi zou het zijn als de volgende generatie zonder al die maffe ideeën opgroeit? Dat we kinderen opvoeden die zonder schaamte of weerstand zelf kunnen bepalen wat hun favoriete kleur is, waarmee ze spelen, wie ze de liefste van de klas vinden en wat ze later willen worden.

Verder lezen: 8 x seksuele diversiteit voor kinderen op je boekenplank

Tolerant zitten zijn

Oké, de theorie is duidelijk. Dan de praktijk. Die kan best lastig zijn. Stilletjes tolerant zitten zijn is niet genoeg. Een ‘voorlichtingsgesprek’, waarbij je je kind heel serieus neerzet voor een ernstig gesprek, maakt er wel iets heel zwaars van. Dat kan anders. Luchtiger, leuker, speels.

Dat kan bijvoorbeeld door het geven van voorbeelden. Er zijn prachtige inclusieve kinderboeken (als je die niet kan vinden is het soms zo simpel als een paar namen aanpassen in de boeken die je al hebt), je kan samen filmpjes kijken van mannen die make up doen en vrouwen die een huis bouwen of juist met je kinderen op bezoek gaan bij je queer vrienden. Je kan naar Pride festivals gaan in de zomer. Op de website staat vaak aangegeven welke onderdelen ook leuk zijn voor kinderen en iedereen is welkom.

Maar meer dan alles kan je zelf het voorbeeld zijn. Moeders kunnen ook verkleden als een prins en vaders als prinses. Knuffel je vrienden en laat papa ook eens wat nagellak dragen. (Begin met donkerpaars als je dat eng vindt. Dat voelt nog lekker stoer.)

Charles Dym, voorheen bekend als de dolste moeder, inmiddels als papa zeepaard, schreef deze blog, horend bij een vetmooi artikel van zijn hand voor Kiind editie Spelen. Fotografie: Nina Olivari.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Interview Silvia Kooman: Ieder kind is een kunstenaar

Interview Silvia Kooman: Ieder kind is een kunstenaar

Silvia Kooman is kunstenaar en docent en kan vanuit haar ervaring met de kinderkunstclub uitstekend vertellen over creativiteit bij kinderen. Ik interview haar over het belang van kunst. Silvia Kooman opent ons gesprek met een lijfspreuk van Picasso: “Ieder kind is...

Hoe help je je boze kind met zelfregulatie?

Hoe help je je boze kind met zelfregulatie?

Het maakt niet uit wat je doet. Je kind lijkt een tijdbom en kan ieder moment afgaan. Je hebt alles al geprobeerd maar niets werkt. En eigenlijk was dat altijd al zo, maar het wordt alleen maar erger. Je kind is boos. Om niets. Of wel om iets? Moet je kind zich maar...

Zelfstandigheid bij je kind met label of handicap

Zelfstandigheid bij je kind met label of handicap

Vanaf het doorknippen of loslaten van de navelstreng: voor iedere ouder en ieder kind komt er steeds weer een moment dat ze de volgende stap naar zelfstandigheid zetten. En dat vraagt loslaten, hun eigen fouten laten maken. Maar wat als je kind iets extra’s heeft, in...

Minder luiers, meer plezier: babyzindelijkheidscommunicatie

Minder luiers, meer plezier: babyzindelijkheidscommunicatie

Roos loopt richting de deur van de wc. Ze is 18 maanden oud en heeft nog geen woorden om te zeggen wat ze precies wil, maar met haar handen maakt ze het gebaar voor plassen. Ik sta op van de bank en loop met haar mee. ‘Kom, dan gaan we naar de wc,’ zeg ik. Ik help...

De kracht van herhaling

De kracht van herhaling

'Herhaling is de moeder van de didactiek', stelde mijn docent Jeugdliteratuur elk college opnieuw. Geeuwend hoorde ik hem dan aan, om dat zinnetje vervolgens nooit meer te vergeten. Dankzij de kracht van herhaling is deze ene wijsheid in mij verankerd, zoals ook de...

Begint gelijkwaardig ouderschap bij feministisch opvoeden?

Begint gelijkwaardig ouderschap bij feministisch opvoeden?

Bij mij thuis - met een dochter van 9 en een zoon van 5 - een terugkerende kwestie: zijn jongens van nature anders dan meiden of is het de wijze waarop de samenleving ze vormt (nurture)? De film Inside out 2 wil ik nog zien maar ik kan me helemaal vinden in wat Ruth...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0