Column: Samen slapen met een groot kind

door Liv den Duyn

Samen slapen – bij ons al jaren vanzelfsprekend. Ook met een groot kind. Al bijna 5 jaar ligt hij tussen ons in: de jongste. Het is zo fijn wakker worden naast mijn zoon. Eerlijk is eerlijk, naast hem is het zelfs leuker wakker worden dan naast mijn man. Vergis je niet hoor, deze man is best een leuk exemplaar, maar zijn bolle hoofd haalt het bij lange na niet bij het lieve snoetje van mijn zoon. En dus blijft hij voorlopig nog lekker liggen. Het is de laatste, en daar wil ik nog zo lang mogelijk van genieten. Tegen het hoofd van mijn man ga ik de rest van mijn leven nog aan kijken, dus die kan wel even wachten!

De laatste tijd begint snoetje wel wat te wiebelen in bed en hierom hebben we alvast een eigen bed voor hem klaar gemaakt. Zo kan hij, wanneer hij niet meer samen wil slapen, naar zijn super-de-luxe-bed-hut verhuizen.

Tegen het hoofd van mijn man ga ik de rest van mijn leven nog aan kijken, dus die kan wel even wachten

Met onze dochters ging het anders. Eenmaal drie en vier jaar oud werd het nogal krap in ons toch best grote bed, dus ze moesten er echt uit. Helaas bestaat ons huis uit alleen maar hele kleine kamertjes. Zo konden we geen bed naast dat van ons plaatsen. We stapten daarom in de auto en reden naar het blauw-met-gele-meubelwalhalla om een nieuw tweepersoonsbed te kopen. Onze meiden waren al gewend om samen naast elkaar te slapen. Een eigen tweepersoonsbed maakte het vast makkelijker om ons nest te verlaten. En inderdaad: iedere avond kropen ze samen in het nieuwe bed, en zaten mijn man of ik bij hen tot ze sliepen.

Op een gegeven moment zeiden ze: ’Jullie mogen wel naar beneden gaan hoor, we redden het wel samen.’ Kleine meisjes worden groot, dus tegenwoordig slapen ze ieder op hun eigen kamer. Bij ons in bed slapen is er zeker niet meer bij. Of het is te warm, of te wiebelig. Ook bij elkaar in bed kruipen is verleden tijd. Al slapen ze wel de hele zomer gezellig samen in een minitentje in de tuin.

Onze zoon blijft nog 13 jaar bij ons liggen. Voorlopig taalt hij niet naar zijn super-de-luxe-bed-hut. Hij zegt dat hij daar wel gaat slapen als hij achttien is. Het zou dus maar zo kunnen, dat op den duur, mijn man, met zijn bolle hoofd, verkast naar het bed dat omgetoverd is tot een hut. En ach ja, dan kruip ik er gewoon af en toe bij. Gordijntjes dicht, knuffels aan de kant, legopoppetje onder mijn kont vandaan, en… GO!

Column: Luie ouders slapen samen

Waarom samen slapen met je baby juist veilig is

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Scheef beeld van de werkelijkheid

Column: Scheef beeld van de werkelijkheid

Terwijl ik dit schrijf heb ik de kleintjes te vroeg en te gehaast op bed gelegd, zit mijn haar in een slordige knot en heb ik wat vlekjes in mijn gezicht waar ik van af had moeten blijven. Ik heb een witte joggingbroek aan met een kippenjus-vlek en een pyjamatrui van...

Je kind is baas over zijn eigen lijf, dus ook over zijn kusjes

Je kind is baas over zijn eigen lijf, dus ook over zijn kusjes

Praten over bloot, oh help! Gelukkig zijn kinderen hier heel onbevangen in en kunnen ze je zonder schaamte allerlei dingen vragen. Soms laten ze letterlijk alles zien. Hoe ga je hier als ouder mee om? Pedagoog-seksuoloog Judith van Duivenboden-Kreijne helpt ons een...

Écht onvoorwaardelijk opvoeden is opvoeden zonder doel

Écht onvoorwaardelijk opvoeden is opvoeden zonder doel

Hoe onvoorwaardelijk is onvoorwaardelijk opvoeden als het als doel heeft om je kind gelukkig te maken? Want dat is nogal wat! Geluk is zo ongeveer het hoogst haalbare en meest omvattende wat je als mens kunt bereiken. Dat legt een behoorlijke druk op de opvoeding, op...

Snelcursus Hier en Nu voor ouders: #3 Negativiteit

Snelcursus Hier en Nu voor ouders: #3 Negativiteit

In de vorige delen heb je kunnen lezen hoe de afleiding van een gevoel van doorlopende urgentie en je eigen gepieker ervoor kan zorgen dat je niet echt aanwezig bent in het Hier en Nu. Op deze manier gaat veel moois ongemerkt aan je voorbij.  Deel 1: Aandacht Deel 2:...

Column: Spinnen en andere monsters

Column: Spinnen en andere monsters

 “Aaah,” klinkt een ijselijke gil ergens op één van onze trappen, “papa, kom snel, kom snel.” Trappelvoetjes klinken vol ongeduld. “Een spin, een spin!” In gedachten zie ik zijn wijzende vingertje voor me. Ik...

Column: Het sorry-kunstje

Column: Het sorry-kunstje

“Hee, laat je zusje maar even zelf spelen. Ik geloof niet dat ze nu geknuffeld wil worden.”“Maar ik doe echt voorzichtig, mama.”“Dat snap ik, schat. En ik vind het fijn dat je haar zo lief vindt. Maar kijk, ze duwt je handen weg, ik denk...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0