Emoties benoemen met de Sensicirkel

door Sandii Zachte

Mijn dochter is soms boos, heel erg boos. Dat is helemaal niet zo erg. Boos zijn is ook wel eens lekker. Tenminste, dat vind ík. Ik weet van mezelf vaak wel wat er aan de hand is, waarom ik boos word (en soms ook niet). Voor mijn dochter is dat veel lastiger. Ik zie aan haar dat ze het lastig vindt dat ze niet weet wat ze voelt en waarom. Daarom ben ik heel enthousiast over de Sensicirkel.

Kort gezegd is dat een emotiecirkel die je met je kind kunt tekenen en vervolgens gebruikt om emoties te benoemen. De cirkel is bedacht door Simone de Bruin. Ze deelt haar idee graag met de lezers van Kiind.

Hoe maak je een Sensicirkel?

‘Een Sensicirkel kun je heel eenvoudig zelf met je kind aan de keukentafel maken. Je hebt minimaal een vel papier nodig en goede potloden, krijtjes of stiften.

In het midden staat altijd de IK-cirkel. Je vraagt je kind welke kleur stift hij/zij het mooiste vindt en daarmee teken je in het midden de IK-cirkel. Terwijl je tekent, zeg je: “kijk, dit ben jij, in het midden, dit ben ik ook, wij staan in het centrum.” En je schrijft ‘IK’ in deze cirkel.

Rondom de IK-cirkel staan andere emoties met ten minste de vier basisemoties: blij, boos, bang en verdrietig. Jij en je kind bepalen zelf welke emoties nog meer worden toegevoegd, welke kleuren ze krijgen en hoe de vorm van de gezichtjes is. Dus je trekt vanuit de IK-cirkel een pijl en je maakt bijvoorbeeld een gele cirkel met een blij gezichtje. Je zegt zoiets als: “Kijk, dit is BLIJ, meestal ben ik wel blij, jij bent ook vaak blij. Ik ben trouwens nu blij want wij maken dit samen!”


Terwijl je een emotie aanwijst, vertel je jouw kind hoe jij je voelt

Vervolgens teken je een rode cirkel en een boos gezichtje. “Ja maar soms ben ik ook wel eens boos. Ben jij ook wel eens boos?” Een ja/nee antwoord kan voldoen, tenzij het kind uit zichzelf meer wil vertellen. Als ouder kun jij je kind het goede voorbeeld geven door hem/haar te vertellen wanneer jij zelf daadwerkelijk boos was. In twee zinnen, dat is voldoende. Vertel geen drama, vertel wanneer je boos was.

Hetzelfde doe je met ‘verdrietig’ en ‘bang’. Je geeft aan wanneer jij die emotie zelf had en vraagt jouw kind wanneer hij/zij die emotie had. Help hem op weg met het uiten: je hoeft het niet te bespreken of op te lossen, simpelweg benoemen en erkennen is voldoende. En je tekent vervolgens elke emotie die jullie samen kunnen verzinnen. Als jullie klaar zijn, hang je jullie Sensicirkel op een centrale plek, bijvoorbeeld op de koelkast of prikbord.’

Wat kun je thuis doen met de cirkel?

‘De Sensicirkel is niet alleen gemakkelijk zelf thuis te maken, hij/zij werkt ook écht! Elke dag loop je met je kind naar de plek waar jullie Sensicirkel hangt en terwijl je een emotie aanwijst, vertel je jouw kind hoe jij je voelt, voelde of hebt gevoeld: je benoemt de emotie hardop. Je nodigt je kind uit hetzelfde te doen zodat hij/zij ook een emotie aanwijst. Ook nu hoef je er niets mee te doen, benoemen en erkennen is voldoende.

Maar natuurlijk kan het aanwijzen van een emotie ook een ingang zijn om in gesprek te gaan met je kind over dat wat hem/haar bezighoudt. Blijf het goede voorbeeld geven door in twee of drie zinnen het verhaal te vertellen dat bij jouw emotie hoort. Vraag dan ook naar het verhaal van je kind bij zijn/haar emotie.’

 

Voor wie is de Sensicirkel?

‘De Sensicirkel is geschikt voor kinderen vanaf 3 jaar. Misschien dat ze in het begin nog niet zoveel terugzeggen maar er komt een moment dat kinderen dat wel kunnen en dat moment wil je natuurlijk niet missen. Dus begin er gewoon mee. Je maakt er samen gebruik van en op een dag loopt je kind naar jullie Sensicirkel, wijst de rode cirkel aan en zegt tegen je: “nou mama, volgens mij ben jij een beetje boos!’

Wat bereik je ermee?

‘Door op een neutraal moment over emoties te praten, ontstaat de basis om ook tijdens gebeurtenissen emoties onder woorden te brengen. Het uiten van emoties en het praten hierover leert kinderen dat ze niet de enige zijn, dat iedereen wel eens bang, boos, verdrietig of blij is. Door bewust aandacht te besteden aan emoties, wordt ook duidelijk wat kinderen bezighoudt. En het maakt hen niet alleen bewuster van hun eigen emoties, ze verkrijgen ook inzicht in het gevoelsleven van een ander. En dat heb je nodig om te kunnen samenwerken en samenleven.’

Wij gaan vanmiddag een Sensicirkel tekenen!

‘Niet huilen, het is niet erg’: Over huilen en zelfvertrouwen

De Sensicirkel is naar een idee van en ontwikkeld door Simone de Bruin. Zij gebruikt het in haar werk als counselor om kinderen te helpen emoties onder woorden te brengen. Ze schreef metaforische verhalen met universele onderwerpen als perfectionisme, faalangst en samen spelen. Een aantal verhalen is gebundeld tot een heerlijk voorleesboek ‘Aan de Etor’ waarin ook gewerkt wordt met de Sensicirkel. Het is rijk geïllustreerd door beeldend kunstenaar Ann van der Meer.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Ageeth de Haan maakte dé soundtrack voor de kraamtijd

Ageeth de Haan maakte dé soundtrack voor de kraamtijd

De kraamtijd. Kijk jij er weemoedig op terug? ‘Had ik maar meer in bed gelegen.’ ‘Had ik maar meer tijd genomen zelf te ontspannen.’ ‘Had ik maar meer vertrouwd op mijn gevoel.’ ‘Had ik maar langer gewoon alleen naar mijn baby gekeken’. Het liefst de hele dag. Ageeth...

Column Celia: Sinterklaas, het is dus toch waar

Column Celia: Sinterklaas, het is dus toch waar

Iedereen heeft in zijn klas een achtjarige die de sint verdedigt in de turnkleedkamers. Die achtjarige was ik. Jawel hij bestaat wel! Hij komt gewoon niet bij jou omdat je niet in hem gelooft. Nog een paar andere believers waren mee en er was de toekomstige politica...

Is je kind woest? Niets mis met een beetje temperament

Is je kind woest? Niets mis met een beetje temperament

Boze peuters, ze plakken jou graag achter het behang! Wil je kind in een boze bui van alles door het huis gooien? Zelfs de liefste, meest afgestemde ouders komen dit bij hun kind tegen. Energie moet eruit, dus helemaal voorkomen kun je het niet. Maar kinderen kunnen...

Het breken van de weerbarstige kinderwil: Straffen en belonen

Het breken van de weerbarstige kinderwil: Straffen en belonen

‘Kinderen moet je kort houden anders lopen ze over je heen’ ‘Kinderen moeten weten wie de baas is’ ‘Kinderen hebben nu eenmaal grenzen nodig’ Via deze negatieve stellingen over kinderen worden jonge ouders aan alle kanten gewaarschuwd. Verschillende ‘deskundigen’...

Praten over verlies

Praten over verlies

Achter elk gemis zit liefde. En elk verlies biedt de kans tot verbinding. Met jezelf, je kinderen, en anderen om je heen. Dat is, in een notendop, de boodschap van rouwdoula Laurina Cerredo, alias @doulalau. Zij ondersteunt (aanstaande) ouders bij medisch ingewikkelde...

Column: Kleine woorden in de opvoeding

Column: Kleine woorden in de opvoeding

‘Hou daar nu eens mee op!’ brult een vader tegen zijn puberkinderen in de tent naast ons. Met ‘Nu – Hier - Komen!’ roept een moeder haar zevenjarige dochter uit de zandbak bij het restaurant. ‘Wat zeg je dan?’ hoor je om de...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0