Terwijl ik in de tuin zit met een heerlijk kopje koffie, luister ik naar haar gelach. Wat heeft ze een lol samen met haar vriendje. Ze spelen in de tuin en lachen om elkaars grapjes over poep, pies en andere vieze dingen. Als haar vriendje is opgehaald door zijn moeder, zegt ze: “Wat is hij leuk hè mam, hij maakt dezelfde vieze grapjes als ik.” Ik lach en begrijp haar direct. Vieze grapjes zijn het leukst.
“Hij wordt ook wel eens een beetje gepest, net als ik”. Mijn dochter had gemillimeterd haar, omdat ze dat wel lekker fris vond in de zomer. Sommige meisjes uit haar klas vinden dit niet mooi en kunnen het niet laten om hier opmerkingen over te maken. Ik vraag haar wat ze er van vindt dat ze af en toe gepest wordt. “Ach”, zegt ze, “weet je mam, soms vind ik het niet leuk, maar ik trek me er meestal niks van aan, want dan houden ze vanzelf wel op”. Ik zeg dat ik vind dat ze daar een mooie oplossing heeft gevonden.
“Houden ze ook wel eens niet op?”, vraag ik. “Soms”, zegt ze. “Maar dan zeg ik tegen ze dat ze het nog een keer moeten zeggen waar de juf bij is. Mijn vriendje is speciaal, hè mama? Hij kan niet zo snel lopen als andere kinderen en daarom heeft hij speciale schoenen. Ik vind hem heel lief en speciaal. Jij vindt mij toch ook speciaal mam?” Ik zeg: “Ja, voor mij ben jij ook heel speciaal. Je bent mijn eerste kind en ik ben enorm trots op je omdat je altijd zo lekker jezelf bent. En daarom vind ik jou heel speciaal.”
Mama, soms doe ik net alsof ik hem niet kan bijhouden
“Mam, als mijn vriendje op school moet rennen dan doe ik soms net alsof ik hem niet kan bijhouden, omdat hij dan ook een keer wint met rennen en dan is hij heel blij. Ik vind het leuk om mensen blij te maken. Later als ik groot ben wil ik net als jij oude mensen gaan helpen en hun billen wassen. Als ik andere mensen blij maak dan denk ik dat ik zelf ook heel blij wordt.” Ik zeg haar dat ik het altijd leuk vind om naar mijn werk te gaan en dat ik inderdaad heel blij word van het helpen van andere mensen.
“Mama, een meisje uit mijn klas pest me bijna iedere dag met mijn haar maar weet je mama? Ik heb haar gewoon gezegd dat ze nog in de prinsessenfase zit en dat die vanzelf een keer over gaat als ze wat ouder is… twaalf ofzo. Ik heb die tijd al gehad.”
Ik glimlach. Ze is echt heel speciaal.
