Te veilig gehecht? Dat kan niet!

door Femke van Roozendaal

In de evolutie is hechting, de band tussen ouders en hun kinderen, een heel oud systeem. En hoe ouder een systeem, hoe belangrijker voor het bestaan als soort. Een mensenbaby wordt zo prematuur geboren dat hij nog jarenlange zorg van zijn ouders nodig heeft om te overleven. Deze afhankelijkheid duurt bij mensen veel langer dan bij andere zoogdieren. Als mensenbaby’s en ouders er niet zo op gebrand waren om bij elkaar te blijven, waren we al lang uitgestorven.

Naast zorgen dat we als ‘soort overleven’, zorgt gehechtheid voor andere (evolutionaire) voordelen. Een hechte band zorgt ervoor dat je kind gemakkelijker goede relaties opbouwt en contact maakt, beter omgaat met gezag en slimmer wordt – of eigenlijk zijn eigen potentieel kan bereiken. Dat werkt als volgt.

Beter met relaties en gezag

Een veilig gehecht kind probeert bij je in de buurt te blijven, vooral in situaties waar hij bang is, honger of verdriet heeft. Je kind leert het leven door te zien hoe jij omgaat met situaties die hij eng vindt. Hij leert te vertrouwen op jou; dat vertrouwen vergroot hij later naar andere volwassenen in zijn omgeving. Als hij ervaart dat zijn ouders hem beschermen en dat zijn ouders het beste met hem voor hebben, ontstaat er ook vertrouwen in andere mensen. In bijvoorbeeld de zwemleraar die je kind wil stimuleren om iets te doen wat hij eng vindt. Of in de meester op school. Veilig gehechte kinderen kunnen ook beter met gezag van anderen omgaan. Als je basisvertrouwen in anderen hebt, kun je op andere mensen af gaan. Als je als kind geleerd hebt, dat je op niemand kunt vertrouwen en altijd je eigen boontjes moet doppen, is dat veel moeilijker. Gehechtheid leert hem ook om zijn emoties te uiten en ze te verwerken. De manier waarop jullie met hem omgaan, kopieert hij naar hoe hij zelf omgaat met leeftijdsgenootjes en andere volwassenen.

Slimmer worden door verkenningstochten

Kinderen die zich veilig voelen, ontwikkelen zich beter. Dat werkt zo: om te leren en te ontwikkelen, is het nodig dat je kind op verkenningstocht gaat! Hij durft zich los te maken van zijn ouders en begint rond te kruipen, later een stukje verder weg te lopen en nog weer later met een vriendje alleen naar het speelveldje. Wat is er te zien in zijn omgeving, hoe voelt dat, kun je daar naartoe, kun je het vastpakken, wat valt er te ontdekken, kun je daar komen? Hoe werkt het met vriendjes maken en houden? Kinderen die op verkenningstocht durven gaan, ontwikkelen zich beter. Als je je niet veilig voelt, is er veel minder ruimte om te leren. Dat klinkt eigenlijk wel logisch. Als jij je als volwassene niet veilig voelt, kun je ook geen nieuwe dingen leren. Stel je voor dat je nog nooit een autoband hebt verwisseld en nu sta je in de vangrail met je lekke band; naast je razen de auto’s en vrachtwagens met 120 km per uur aan je voorbij. Is dat een goed moment om te leren een band te verwisselen? Voor mij in elk geval niet. Toen mij dat laatst overkwam kon ik alleen maar denken aan lichtgevende hesjes, gevarendriehoeken en mijn telefoon om de hulplijnen in te schakelen. Zorgen voor veiligheid was het enige waar mijn hoofd naar stond. Voor je kind is dat niet anders.

Een veilig gehecht kind probeert bij je in de buurt te blijven, vooral in situaties waar hij bang is, honger of verdriet heeft

Een veilige hechting is dus belangrijk om te kunnen leren. Een veilig gehecht kind zal zijn omgeving gaan verkennen en zal reacties krijgen van de mensen om hem heen (‘dat is een bal, die rolt weg als je ertegenaan duwt” of ‘nee, dat is een plant, daar mag je niet aankomen’). Hij leert daarmee taal, hij leert wat voorwerpen zijn, wat je ermee kunt, hoe je met mensen omgaat, en ga zo door maar door. Hechting gaat ook over het leren van sociale spelregels. Kinderen moeten leren dat het pijn doet als je aan haren trekt, of je broertje omver duwt. Ze moeten leren dat ze – ook als ze wachten – aan de beurt komen voor eten, drinken en een knuffel.

Een relatie opbouwen is dus essentieel voor je kind. Overlevingsbehoefte nummer 1. Ja! Nog belangrijker dan voedsel.

Femke van Roozendaal is psycholoog en lactatiekundige en heeft haar eigen lactatiekundigepraktijk

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: May the force be with you

Column: May the force be with you

‘Ik ben wel een beetje klaar met al die ruimte- en fantasy-dingen. Ik hoef echt niet mee.’ Thijns interesses hebben zich verlegd. Harry Potter is nog wel leuk, maar met Star Wars hoeven we blijkbaar niet meer aan te komen. Dus blijven alleen Noek en ik over. Want ook...

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

We kunnen lang denken en praten over onszelf voeden als ouder, over loskomen van oude overtuigingen en voorleven wat we belangrijk vinden. We kunnen ook gewoon aan de slag gaan. Net als onze kinderen, wanneer ze volledig opgaan in het tekenen, spelen of huttenbouwen....

Petitie: Kies voor vrije keus rondom bevallen

Petitie: Kies voor vrije keus rondom bevallen

Als vrouw moet je kunnen kiezen waar en hoe je je kind ter wereld brengt, níet de zorgverlener. Dat zou eng zijn. Zoals Nienke-Tode Gottenbos zegt: 'Op 23 juni wil Minister Schippers nieuwe plannen voor de geboortezorg doordrukken in de Kamer. Die vormen een serieuze...

Kolven buitenshuis – het kan echt overal!

Kolven buitenshuis – het kan echt overal!

Kolven buitenshuis. Er is iets geks mee aan de hand: het vinden van een plekje om te kolven is een ware zoektocht, en toch kan  het uiteindelijk overal. De redactie heeft zelf allerlei kolfsessies meegemaakt, dus wij vroegen aan onze lezers: ‘Wat is de gekste plek...

Column: Nog één keer samen slapen

Column: Nog één keer samen slapen

'Papa, mag ik vanavond bij jou in bed slapen?' Roos kijkt me vragend aan. Wendy is een nachtje weg en dat betekent dat er een plek vrij is in ons tweepersoonsbed. En die moet opgevuld worden natuurlijk. Anderhalf jaar geleden stond ik op nieuwjaarsdag niet alleen de...

Driftige peuter? Doe even niets

Driftige peuter? Doe even niets

Daar sta ik dan op een drukke weg met de autodeur open. Mijn krijsende zoontje van twee jaar dubbel te vouwen in zijn autostoeltje. Zijn hele lijf strekt hij uit. Zo krijg ik de gordel niet vast en ik moet door naar een volgende afspraak. 'Als je nou toch eens mee zou...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0