Tips voor opvoeden zonder straffen

door Sandii Zachte

Opvoeden zonder te straffen, dikke kans dat jij dat wilt. Het is alleen niet heel gewoon in onze maatschappij. Hoe moet je iets meester worden als je weinig voorbeelden krijgt? Ik dacht: ik ben er nu 13 jaar mee bezig, wie weet heb je wat aan mijn ervaringen.

Als je niet straft, wat dan? Gaat het dan helemaal mis met je kind? En wat doe je dan wél? Laatst ging ik live op Instagram en dat is nu zomaar getransformeerd tot video. De magische techniek van tegenwoordig!

Vrij en verbindend spelen

Met niets of duurzaam speelgoed

Check de minicursus!

Ik neem je in deze video mee in mijn visie op opvoeden vanuit vertrouwen, vertel waarom ik geen straf geef, wat het verschil is tussen straffen en een logisch gevolg en ik beantwoord in de video vragen van Kiindlezers.

Ik vond het een heel fijne sessie om te geven en werd af en toe wel errug enthousiast. Waar het hart van vol is…

Bekijk de live hier terug

Beeld: Le petit lux

Lees ook dit oudje (wordt ook genoemd in de video): Logisch of natuurlijk gevolg

Boekentips

Jagen, verzamelen, opvoeden | Michealeen Doucleff
How2talk2kids | Adele Faber
Temperamentvolle kinderen | Eva Bronsveld
Onvoorwaardelijk ouderschap | Alfie Kohn

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Word lid van onze community

Verder lezen

Creëer je eigen stam: je netwerk als opvang

Ik koos ervoor om minstens het eerste levensjaar van mijn zoontje thuis te blijven. Ik was gelukkig in de positie dat ik dit kon en had zelfs graag financieel een stapje terug willen doen voor deze prachtige tijd thuis. Gelukkig kon ik de uurtjes als zoonlief sliep op...

Het kunstje dat opvoeden heet

'Dennis, ik vind het niet leuk als je op de muren tekent', zegt een vader aarzelend tegen zijn zoontje van zes. Dennis tekent nog vrolijk even door, terwijl zijn vader de laatste berichten op zijn smartphone checkt. 'Mijn poppetje is mooi geworden hè’, zegt Dennis...

Astara over opvoeden: Denken in behoeften

Alles wat we doen of niet doen, zeggen of niet (durven) zeggen, doen we om een behoefte te vervullen. Mijn wens is om, doordrongen van dit besef, steeds meer te luisteren, spreken en leven vanuit verbinding en met respect voor mijn eigen en andermans behoeften. Maar...

Column: Vier is een gezin

Je zou ons een modelgezin kunnen noemen. Papa, mama, jongenskind, meisjeskind. Een traditioneel modelgezin zelfs, want papa is kostwinner en mama is thuis met de kindertjes. Ik houd van lezen, van handwerken, van koken. Het is net de sixties bij ons thuis, maar dan...

Column: Vijf moeders

Ik ben opgegroeid met zes broers en zusjes. Na de geboorte van de oudste, zwaar autistische dochter vond mijn moeder dat ze "ontrampt" was en baarde er zes achteraan. Ze zei wel eens dat een vliegtuig nooit twee keer op dezelfde plek neerstort. Daarbij was ze dol op...

Waarom beoordelen we elkaar? En (hoe) kan het anders?

Geen baan zo collectief en individueel tegelijk als het ouderschap. Je doet iets universeels: een kind grootbrengen. Toch kan het alleen maar op jouw unieke manier. Heb je eindelijk uitgevonden wat voor jou goed werkt, dan houd je daar ook stevig aan vast. Je bouwt...