Tweeling: altijd alles delen?

door Tirza van Schie
column tirza

Moet een tweeling altijd alles delen?

Behalve dat het krijgen van een tweeling erg lollig is (tenminste dat vind ik, het is toch net alsof je lichaam een practical joke met je uithaalt), snijdt het ook af en toe door mijn hart: dat de tweeling een positie inneemt waarin mijn dochters altijd moeten delen, op een manier die jij en ik als eenling niet kennen.

Het eerste zinnetje dat Anna uitsprak was: ‘Nou Anna beurt.’

Onze andere kinderen hadden zinnetjes als ‘Sven mama schoot’ of ‘Lars koeka?’, maar Anna’s eerste zin gaf meteen aan wat ze de maanden daarvoor al zo goed zag.

Dat iedere lepel voeding, iedere knuffel, elk spelletje, óf eerst naar haar zusje ging óf eerst naar haar. En als hij eerst naar haar zusje ging, dan wiebelde ze van verlangen, reikend en wijzend, tot het te lang duurde en ze rood van ongeduld werd. Als deel van een tweeling moest ze alles delen. Twee borsten zijn genoeg om een tweeling tegelijkertijd te voeden, maar mijn twee handen leken er altijd twee te weinig voor de overige bezigheden. Of eigenlijk zes te weinig, want er liep ook nog een peuter en een jong kind rond.

Twee borsten zijn genoeg om een tweeling tegelijkertijd te voeden, maar mijn twee handen leken er altijd twee te weinig

Waar Anna was, was Lisa en waar Lisa was, was Anna. Liep Lisa langs het spiegelende glas van de oven en zag ze haar evenbeeld, dan groette ze opgewekt: ‘Hallo Anna!’ en werd Anna wakker in haar bedje, dan zag ze als eerste Lisa.

Ik denk dat het mazzel is om een zusje te hebben dat er altijd is. Ik heb zelf ook lieve zusjes. Maar mijn eigen broertjes en zusjes waren óf ouder óf jonger, en alhoewel twee handen ook dan niet genoeg zijn, gaan de basisbehoeftes en zorg van de jongste voor. Dat weet iedereen.

Maar wie gaat er voor als het om een tweeling gaat? Wie is er het eerst aan de beurt?

Ik wist het nooit zo goed, dus deed maar een soort van ienemienemutte. Gelukkig zijn hun behoeftes tegenwoordig zo verschillend dat het amper meer speelt. Maar vandaag speelde mijn man monopoly met de tweeling, en hoorde ik ineens dat bekende zinnetje weer: ‘Nou Anna beurt.’

Die zin is er in gebleven, zoals dat soms gaat met dingen die kinderen zeggen. En ik zag ineens weer dat rode wiebelende meisje weer voor me. Dat kleine meisje dat moest vechten tegen haar ongeduld en dat zó goed wist dat ze moest wachten op haar beurt. Dat meisje waar het zelden helemaal alleen om draaide. Wat een verschil met onze eerste kinderen.

Ze is er niet slechter van geworden overigens. Alles wat ze leuk vindt, wil ze delen: ‘Fijn hè, Sven?’. En ze stopt regelmatig iets lekkers in mijn mond. ‘Proeven, mama?’.

Ik weet niet of Anna het ook een practical joke vindt dat ze niet alleen ter wereld kwam. Ik weet wel dat ik haar het liefste en meest sociale meisje van de hele wereld vind. En alhoewel ik haar lang niet zoveel unieke aandacht kon geven als aan onze eerste kinderen, kan ik wel zomaar een hele column over haar schrijven.

Nou Anna beurt.

Lees ook: Samen spelen, samen delen

Tirza van Schie vormt een huishouden met haar man, vier kinderen en haar tien jaar oudere, maar verstandelijk eeuwig zevenjarige zus. Ze publiceert versjes en blogjes op lentezoet.nl en heeft ook haar echte versjesboek in de winkels/onze webwinkel liggen!

Een handig boekje over delende broertjes en zusjes.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Brasilian wax of helemaal naturel?

Column: Brasilian wax of helemaal naturel?

Terwijl mijn ene been op de badrand rust, sta ik voorover gebogen om goed te kunnen zien wáár ik nu eigenlijk haar wegscheer. Mijn dochter poetst intussen haar tanden. We praten en gedragen ons vrij onderling. Poenies met of zonder haar Met vier puberdochters zijn...

Sam dopt haar eigen boontjes

Sam dopt haar eigen boontjes

Hieronder vind je een verhaal over Sam. Sam is 5 jaar en zit in groep 2. Alhoewel ze oogt als een zelfstandig meisje, maakt de juf zich zorgen over een aantal dingen. De juffrouw heeft vanochtend in de klas een verhaal voorgelezen over hoe mensen vroeger in hutten en...

Zelfbeeld: opvoeden is voorleven

Zelfbeeld: opvoeden is voorleven

Om je kinderen met een goed zelfbeeld op te voeden, heb je eerst zelf een gezond zelfbeeld nodig. Best logisch - maar helemaal niet zo simpel, ontdekte Sandii Zachte. 'Daar zouden jullie ook iets mee moeten doen bij Kiind', zei mijn achtjarige dochter. 'Waarmee?',...

5 x democratische besluitvorming in je gezin

5 x democratische besluitvorming in je gezin

De tijd van de autoritaire opvoeding is voorbij. Alles helemaal loslaten - hippie style - is het toch ook niet. Wat dan wel? Democratische besluitvorming voor ukkies Wat is er nu meer hippie dan iedereen als gelijke zien en elke stem mee te laten wegen? Een gezellige...

Column: Gelddieet

Column: Gelddieet

Of de columnisten in verband met het themanummer over onder andere  budget misschien een weekje wilden overleven met een minimum bedrag aan geld tot hun beschikking. Gebbetje van de redactie, geintje, moet kunnen. En na wat aanvullende vragen over het bedrag...

Column: Geen gejuich voor de luizenvader

Column: Geen gejuich voor de luizenvader

Niets dan lof voor de nieuwe zorgende man. Was vader vroeger een man die vermoeid van de zaak thuis kwam om in de leunstoel te zakken met een pijp en de krant, dat is nu wel anders! De vader van nu draait zijn hand er niet voor om om na een werkdag met de hippe...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0