Tandemvoeden, ik wist niet dat het bestond, en was al zeker niet van plan om het te gaan doen. Toch deed ik het. Maar het was niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Een blog over mijn ervaringen met twee kinderen aan de borst.
Twee kinderen aan de borst. Is dat gek? Ik weet niet. Sommige dingen, daar groei je gewoon in. Letterlijk, mag ik wel zeggen, als je zwanger bent van een tweede kindje terwijl de eerste nog borstvoeding krijgt, bijvoorbeeld. Zo ging het in elk geval bij mij. Ik kon mij niet voorstellen dat ik Luka probleemloos kon laten stoppen. Ik bedoel: ik had hem nooit willen laten huilen, alleen laten slapen of naar een opvang gebracht. Ik probeerde mijn eerstgeboren zoon te volgen in zijn behoeftes en dat leek tot op dat moment best goed te lukken. Het paste niet bij mij om het afbouwen van de borst dan wel te willen forceren.
Ik lag met voorweeën tegen mijn peuter aan
Gevoelige borsten
Mijn borsten merkten als eerst dat ik zwanger was. Ze werden gevoeliger, vooral tijdens de voeding. Na een paar maanden werd de melk ook minder, maar Luka trok zich er niets van aan, en sabbelde de hele nacht door. Tegen het eind van de zwangerschap bracht dat mijn baarmoeder in actie. Dan lag ik met voorweeën tegen mijn peuter aan.
Weeën door borstvoeding
Toen het tijd was om te baren, maakte ik dankbaar gebruik van Luka’s zogenaamde tepelstimulatie. De bevalling wilde, ondanks alláng gebroken vliezen, maar niet op gang komen. Ik legde mijn peuter weer aan de borst en probeerde ondertussen te ontspannen in de contracties. Of het echt geholpen heeft, durf ik niet te zeggen. Het was een van de middelen, naast wandelen, voetmassage en homeopathie, waar ik naar greep om die weeën in vredesnaam door te laten zetten.
Jaloerse broer
En uiteraard was uiteindelijk Jep daar. Luka wilde meteen samen drinken met zijn broertje. Ik liet hem, en probeerde mij in te leven in mijn peuter. Hoe fijn het voor hem zou zijn om op deze vertrouwde plek kennis te maken met de baby. Maar het deed bij mij pijn. Ik zat ook helemaal niet lekker. En hoewel ik inmiddels toch zeer ervaren in de borstvoeding was, bleek het voeden van een kind van bijna drie toch hele andere koek dan zo’n pasgeboren frummeltje dat nog volledig ondersteund moest worden. Ik was telkens bang dat Luka hem omver zou stoten of verpletteren.
Stuwing
Het stomme was dat hij op dag drie, toen ik mijn enorm gestuwde memmen aan hem aanbood, weigerde de stuwing te drinken. En dat terwijl mijn borsten wel bakstenen leken, dankzij de dubbele vraag van mijn twee kinderen. Ik had gehoopt dat Luka minder jaloerse gevoelens zou hebben als hij, net als zijn broertje, borstvoeding zou mogen drinken. Het tegendeel bleek waar: elke keer als de baby eraan hing, wilde hij ook. Zien drinken doet drinken.
Slapen?
Het begrip slapen verdween helemaal uit mijn woordenboek
’s Nachts ging de voeding voor beide kinderen onverminderd door. Ik had inmiddels ontdekt dat ik in bed geen twee kinderen tegelijk aan wilde leggen. Dus als ik Jep aan de borst had, tikte Luka op mijn schouder omdat hij ook wilde. Ik maande hem dan tot slapen, en suste dat gauw aan de beurt zou zijn. Zodra de baby uitgedronken was, wipte ik mijn tepel uit zijn mondje. En omdat ik, gekke Henkie, mij aan mijn belofte wilde houden, maakte ik Luka vervolgens wakker en bood hem de andere kant aan. Totdat Jep weer begon te smakken en sputteren. En zo streepte ik het grootste voordeel van samen slapen, met je kind aan de borst in slaap sukkelen, van de lijst. Het begrip slapen verdween helemaal uit mijn woordenboek.
Balanceren tussen twee kinderen
Mijn kinderen leken tevreden, maar ik werd steeds moeier. Op een dag zag ik mezelf in het park zitten, met wallen onder mijn ogen en mijn tong tussen mijn tanden, balancerend met twee kinderen aan mijn veels te blote tietjes. Ik voelde me bekeken en uitgeput. Nee, ik werd niet blij van tandemvoeden. Het moest stopppen. Maar hoe?
Spruw
Dankzij mijn slechte conditie kregen Jep en ik spruw. Dat bleek een geschenk uit de hemel. Ik legde aan Luka uit dat mijn borsten ziek waren en dat hij een tijdje niet kon drinken. Het was niet helemaal gelogen, alhoewel je in theorie prima door kunt gaan met borstvoeding als een kind spruw heeft. Luka, smetvrezerig als hij is, accepteerde het en dronk een tijdje niet meer. En nog een tijdje, en nog een tijdje. Af en toe vroeg hij wanneer de borsten weer beter zouden zijn. Ik liet hem in het ongewisse. Ook toen de spruw verdwenen was. Uiteindelijk, toen ik zeker wist dat hij helemaal afgekickt was, heb ik gezegd dat ik het beter vond als hij niet meer zou drinken. Ik werd er te moe van, en hij was inmiddels groot en had het niet nodig. En zo was mijn peuter ineens toch helemaal gestopt met de borstvoeding. Een verademing.
No way dat ik zou tandemvoeden!
Water uit een flesje
Twee jaar later, toen alles weer pais en vree was in ons huis, raakte ik zwanger van ons derde kindje. Dit keer zou ik er niet intrappen: no way dat ik zou tandemvoeden. Maar uiteraard dronk Jep nog uit mijn borst, dus moest ik een manier vinden om hem van de borst af te krijgen. De melk nam al af en mijn tepels waren flink beurs, dus ik voelde aan alles dat het tijd was. De vakantie naar Vlieland, Jep was toen net twee, zou het moment worden dat hij zou stoppen. Dat vertelde ik hem van te voren. En weet je wat? Hij deed het. Af en toe vroeg hij ’s nachts nog om melk, en dan gaf ik hem water uit een flesje. Het mocht allemaal geen naam hebben. Geloof het of niet, het was een eitje.
Even weer klein zijn
Tegen het einde van mijn zwangerschap werd Jep ziek. Een simpel griepje, maar het arme, blozende mannetje vroeg met waterige oogjes om de borst. Ik besloot toe te geven. Wonderlijk genoeg kwam er nog melk uit ook. We waren weer even heel dicht bij elkaar. Jep stond zichzelf toe om weer even klein zijn. Vanaf dat moment dronk mijn peuter weer af en toe melk. Een slokje of tien, dat wel. Want ik had inmiddels geleerd om mijn grenzen te bewaken.
Omdat er zoveel te ontdekken valt over borstvoeding, hebben we een speciale online cursus gemaakt.
Borstvoeding op mijn voorwaarden
Ook dit keer braken mijn vliezen met mijn kind aan de borst. Maar toen de baby er eenmaal was, nam Jep pauze. Hij dronk even niet, zodat ik niet weer zo’n vreselijke stuwing zou krijgen, maar op dag drie dronk hij de ergste spanning weg. En zo bleek ik ook deze keer weer een tandemvoedster, maar dit keer op mijn voorwaarden. Jep drinkt alleen ’s ochtends en ’s avonds zijn tien slokjes. En ik geniet enorm van het momentje samen met die stoere bink, die dan weer eventjes mama’s kleine jongen mag zijn. Ook nu hij alweer vijf jaar is. Iedereen blij.
Wel de lusten, niet de lasten
Inmiddels heb ik twee kinderen aan de borst, en groeit daaronder alweer een vierde kindje. Weer zijn mijn tepels gevoelig en de productie laag. Ik heb een poging gedaan tot stoppen, maar dat mislukte. Gelukkig blijkt Numi zeer voor rede vatbaar. We spreken met elkaar af hoeveel slokjes ze drinkt, en dat mijn borsten ’s nachts mogen slapen. En, hopelijk het gevolg van mijn goede voorbeeld, ze houdt zich daar keurig aan. Een van de gevolgen is dat ik mij kan ontspannen en wel de lusten van de borstvoeding ervaar, maar niet de lasten.
Gezellig
Dus het ziet ernaar uit dat ik over een paar maanden maar liefst drie monden te borstvoeden heb. Maar dan wel omstebeurt en op mijn voorwaarden. Gezellig hoor.
Fotografie: Floris Scheplitz
Meer lezen
Melanie Visscher | Wat baby’s nodig hebben
