Ik ben in het voorjaar met mijn gezin verhuisd van een oude school in de stad met 350 m2 oppervlakte naar een rijtjeshuis in een dorp. Een flinke overgang. Het duurde even voor mijn peuter van bijna 3 begreep dat we verhuisd waren. In het begin stelde ze nog vaak voor om maar weer eens naar huis te gaan, doelend op ons oude huis. Uiteindelijk daalde het besef in en wonen we er alweer een half jaar heel fijn.
Voorkom een machteloos gevoel bij je kind
Het zijn de ouders die kiezen voor de verhuizing. De belangen van het hele gezin worden afgewogen en daarna wordt de knoop door de ouders doorgehakt. Een verhuizing kan voor een kind een geweldig nieuw avontuur zijn, maar het kan ook gevoelens van machteloosheid ervaren. Zijn leven op de plek die hij kent stopt abrupt en hij wordt met zijn hele hebben en houden op een nieuwe plek neergezet. Het overkomt hem en hij heeft er uiteindelijk weinig invloed op. Hoe kun je je kind nou betrekken bij een verhuizing? Hoeveel zeggenschap en beslissingen laat je een kind maken in het verhuisproces?
Volgens mij geeft een ouder op sommige momenten ruimte, terwijl hij op andere momenten even duidelijk de leiding neemt. Als je vanuit dit oogpunt kijkt naar een verhuizing, dan zijn er dingen waarin je je kind zoveel mogelijk kunt betrekken en sommige dingen waarbij je dit juist niet moet doen. Als ouder beslis jij de grote dingen van de verhuizing. Je inventariseert de meningen van alle gezinsleden, weegt ze af en kiest. Vanuit het kind gezien is het fijn als hij of zij bij grote levensveranderende gebeurtenissen het gevoel heeft dat hij invloed heeft. Luister dus goed naar de mening van je kind en volg die waar mogelijk. Stel je kind in de gelegenheid om actief mee te helpen en zo de verhuizing ook iets van zichzelf te maken.
Verhuizen met een peuterverhuisman/ of -vrouw en andere tips
Verhuizen doe je als gezin. Maak er een gezinsproject van. Het is vast veel sneller en handiger om het door een bedrijf te laten doen, of op zijn minst de kinderen uit te besteden aan opa en oma en het zelf te doen. Toch: juist het samen afzien tijdens de verhuizing en je al slepend met spullen het nieuwe huis eigen te maken is wat een huis ‘thuis’ maakt. Onderstaande tips zijn getest, in ieder geval op mijn toen 2 jaar oude peuter.
Onze verhuizing was een megaproject van 5 volle dagen. We hadden in ons eerste huis zoveel spullen verzameld die niet meer in het nieuwe huisje pasten! Er moest van alles verkocht, naar de vuilnis en naar de kringloop. Mijn kleine is er alle 5 dagen bij geweest en dat ging prima, op een paar verhuisinzakmomenten na. Van de moeder.
Maak samen je huis ‘eigen’
1. Pak samen in. Zet een doos bij je kind neer en ga zelf inpakken. Laat het intussen aan je kind over
hoe zij die doos wil inpakken, dan heb je er geen stress van. Vergeet heel even dat je morgen verhuisd moet zijn en weer aan het werk moet. Mogen meehelpen heeft als groot voordeel dat het kind de boodschap meekrijgt dat ieder gezinslid een rol heeft in een huishouden. Als je alle huishoudelijke taken de eerste jaren weghoudt bij je kind, is het heel lastig om later het kind aan de praat te krijgen als het wel de leeftijd heeft om te helpen. Om snel en efficiënt te kunnen inpakken bij je volgende verhuizing bijvoorbeeld. Maak het van meet af aan vanzelfsprekend dat iedereen meehelpt.
2. Pak samen de vrachtwagen in. In veel gevallen worden kinderen bij de verhuizing naar een oppas gebracht. Ze zouden alleen maar in de weg lopen. Ik gaf mijn kleine juist allerlei dingen om zelf naar de verhuiswagen te slepen: een teddybeer, een bal, een hoofdkussen, noem maar op. Soms bereikte het ding de vrachtwagen nooit. Soms na 6 keer opnieuw opgepakt te zijn, omdat mijn dochter afgeleid was. Voor je kind is het heel fijn om het hele proces van A-Z te zien. Het is dan makkelijker te begrijpen wat er gebeurt. En, omdat het deel uitmaakt van het ‘verhuisteam’, overkomt het hem niet alleen; hij participeert!
3. Deze kun je al raden: pak samen uit. Laat je kind de plek bepalen voor de posters die hij op wil hangen, bedenken waar de knuffels moeten, et cetera. Dingen als kleren in de kast leggen zou ik lekker zelf doen. Jij wilt immers als je de was opruimt wel stapeltjes aantreffen en geen warboel.
4. Zoek na de verhuizing de mensen die verbonden waren met je oude huis nog op. Hiermee laat je zien dat het oude leven na de verhuizing niet ineens helemaal weg is. Het belangrijkste bestaat nog steeds: de banden met je bekenden, buren en vriendjes. Nodig ze ook in jullie nieuwe thuis uit. Zo breng je je kind bij dat het leven hetzelfde is, maar dan in een nieuwe context.
5. Bevestig je kind als het over jullie vorige huis wil praten. Luister naar wat het er over wil vertellen en bevestig zijn gevoelens erover.
Nu we een half jaar verhuisd zijn, heeft mijn dochter het nog vaak over ons ‘oude huisje’. Dan haalt ze herinneringen op en vertelt ze over de dingen en mensen die ze daar zag. Door hoe we haar erbij hebben betrokken, heeft ze de verhuizing niet als een breuk of scheur ervaren. Samen met haar ouders heeft ze haar oude leventje voortgezet op een fijne nieuwe plek.
