Column: Vier is een gezin

door Anita Borst

Je zou ons een modelgezin kunnen noemen. Papa, mama, jongenskind, meisjeskind. Een traditioneel modelgezin zelfs, want papa is kostwinner en mama is thuis met de kindertjes. Ik houd van lezen, van handwerken, van koken. Het is net de sixties bij ons thuis, maar dan zonder de kekke japonnetjes en mét snoeiharde death metal. Zo conservatief als de neten, wij.

Toen de oudste zich aandiende hebben mijn man en ik de keuze gemaakt zélf voor ons kind te gaan zorgen. En aangezien meneer mijn lief werkzaam is in de techniek terwijl ik arbeid verrichtte in de zorg lag het voor de hand dat ik thuis zou blijven. Van mijn salaris konden we niet rondkomen. Ik leverde mijn luxe graag in voor het voorrecht om dag en nacht bij mijn kind te mogen zijn.


Het was normaal dat je je kinderen opvoedde temidden van een groep 

Traditioneel, ja. Behalve natuurlijk dat je in de jaren zestig gezellig in dezelfde straat woonde als je ouders, je schoonouders, twee zussen met hun gezin en minimaal een aangetrouwde nicht en een jeugdvriendin. Ik zal de laatste zijn om het verleden te idealiseren, maar nog niet zo heel lang geleden was het normaal dat je je kinderen opvoedde temidden van een groep bekende en vertrouwde volwassenen. Je familie, je stam, je straat, je dorp.

Hier in het dorp heb ik welgeteld één vriendin die ik al langer ken dan vijf jaar. De dichtsbijzijnde jeugdvriendin woont op 40 kilometer afstand. Mijn ouders wonen anderhalf uur naar het oosten, mijn schoonouders anderhalf uur naar het zuiden. Ik heb lieve buren, heus, maar ze zijn niet zo vertrouwd dat ik de opvoeding van mijn kinderen aan ze zou overlaten. En dus komt alles neer op mij, en op mijn man als hij thuiskomt van zijn betaalde baan.

We zijn een traditioneel modelgezin, maar zonder het traditionele vangnet dat er van oudsher bijgeleverd werd. Een traditioneel modelgezin zonder context. En daarin zijn we ontzettend modern.

Voordat we kinderen kregen beschouwde ik het als een voordeel dat we relatief geïsoleerd leefden. We zijn op onze privacy gesteld, en hadden we behoefte aan reuring, dan zochten we die op. Maar nu is alles anders. Nu voeden we twee kinderen op. En zonder de input van andere volwassenen, zonder af en toe eens een dagje vrijaf omdat de kinderen bij je zus spelen, zonder dat vangnet in de straat is dat een behoorlijk eenzame onderneming. En zwaar. Vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week op elkaars lip, dat is pittig. Ook voor een baby en een peuter.

Het is eigenlijk een wonder dat wij, en een heleboel moderne modelgezinnen mét ons, het zo goed redden. Weliswaar zijn we tegenwoordig gezegend met wasmachines, vaatwassers, stofzuigers, espresso-apparaten, spelcomputers en ander elektronisch gemak, maar die vervangen natuurlijk geen lieve oom om de hoek waar je altijd met de kinderen terecht kunt, al is het maar voor een kwartiertje. We zijn met zijn vieren. Maar van mij hadden het er best wat meer mogen zijn.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Weg met de tablet?

Weg met de tablet?

Tablets worden inmiddels al op sommige peuterspeelzalen ingezet. Apps speciaal voor de allerkleinsten worden als 'educatief speelgoed' uitgegeven. En ze beloven de ontwikkeling te stimuleren, maar doen ze dat ook echt? Onderzoekster Dr. Anna Sosa​ heeft vastgesteld...

Wat je kunt leren van je kind

Wat je kunt leren van je kind

Kinderen zijn kleine leermeesters, goeroetjes. Er is geen les zo leerzaam als die van het ouderschap. En, hoera, die les gaat je leven lang door. Als je goed oplet, kun je dit van je kind(eren) leren.  Wat onvoorwaardelijke liefde is. Hoe dat voelt en dat (ook) jij...

Time-out of time-in? Opvoeden zonder strafstoeltje!

Time-out of time-in? Opvoeden zonder strafstoeltje!

De time-out: toen mijn oudste twee jaar was en hij zogeheten ongewenst gedrag vertoonde, en ik aan het einde van mijn kunnen zat, heb ik het geprobeerd. Als hij begon met heel hard gillen of iets toch deed waarvan ik al een paar keer gezegd had dat het niet mocht...

Kwaad worden op je kind – normaal en naar

Je bent woedend. Woest, laaiend. Zie dan maar eens een verstandige, kalme ouder te blijven. Hoe zorg je dat je in verbinding met jezelf en je kind blijft?  We weten heus hoe het hoort en we vinden onze kinderen de liefste van de wereld, maar soms neemt ons...

De media als medeopvoeder van je kind

Kinderen en jongeren van nu vormen de eerste generatie jongeren die opgroeien met nieuwe media, zoals het internet en mobiele telefonie. Media zijn prominenter dan ooit aanwezig in de omgeving van het kind. Er bestaan dan ook veel mythes en fabels over media en...

Kleutertjes: over angsten, zelfstandigheid en ‘waarom?’

Het ene moment is je kind nog een peuter, het volgende moment is het alweer klaar voor de basisschool. In de kleuterklas ontwikkelt je kleuter zich razendsnel. Wat gebeurt er allemaal? Dit artikel gaat over de ontwikkelingen die je kleuter meemaakt. Lichamelijke...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0