Column: Vier is een gezin

door Anita Borst

Je zou ons een modelgezin kunnen noemen. Papa, mama, jongenskind, meisjeskind. Een traditioneel modelgezin zelfs, want papa is kostwinner en mama is thuis met de kindertjes. Ik houd van lezen, van handwerken, van koken. Het is net de sixties bij ons thuis, maar dan zonder de kekke japonnetjes en mét snoeiharde death metal. Zo conservatief als de neten, wij.

Toen de oudste zich aandiende hebben mijn man en ik de keuze gemaakt zélf voor ons kind te gaan zorgen. En aangezien meneer mijn lief werkzaam is in de techniek terwijl ik arbeid verrichtte in de zorg lag het voor de hand dat ik thuis zou blijven. Van mijn salaris konden we niet rondkomen. Ik leverde mijn luxe graag in voor het voorrecht om dag en nacht bij mijn kind te mogen zijn.


Het was normaal dat je je kinderen opvoedde temidden van een groep 

Traditioneel, ja. Behalve natuurlijk dat je in de jaren zestig gezellig in dezelfde straat woonde als je ouders, je schoonouders, twee zussen met hun gezin en minimaal een aangetrouwde nicht en een jeugdvriendin. Ik zal de laatste zijn om het verleden te idealiseren, maar nog niet zo heel lang geleden was het normaal dat je je kinderen opvoedde temidden van een groep bekende en vertrouwde volwassenen. Je familie, je stam, je straat, je dorp.

Hier in het dorp heb ik welgeteld één vriendin die ik al langer ken dan vijf jaar. De dichtsbijzijnde jeugdvriendin woont op 40 kilometer afstand. Mijn ouders wonen anderhalf uur naar het oosten, mijn schoonouders anderhalf uur naar het zuiden. Ik heb lieve buren, heus, maar ze zijn niet zo vertrouwd dat ik de opvoeding van mijn kinderen aan ze zou overlaten. En dus komt alles neer op mij, en op mijn man als hij thuiskomt van zijn betaalde baan.

We zijn een traditioneel modelgezin, maar zonder het traditionele vangnet dat er van oudsher bijgeleverd werd. Een traditioneel modelgezin zonder context. En daarin zijn we ontzettend modern.

Voordat we kinderen kregen beschouwde ik het als een voordeel dat we relatief geïsoleerd leefden. We zijn op onze privacy gesteld, en hadden we behoefte aan reuring, dan zochten we die op. Maar nu is alles anders. Nu voeden we twee kinderen op. En zonder de input van andere volwassenen, zonder af en toe eens een dagje vrijaf omdat de kinderen bij je zus spelen, zonder dat vangnet in de straat is dat een behoorlijk eenzame onderneming. En zwaar. Vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week op elkaars lip, dat is pittig. Ook voor een baby en een peuter.

Het is eigenlijk een wonder dat wij, en een heleboel moderne modelgezinnen mét ons, het zo goed redden. Weliswaar zijn we tegenwoordig gezegend met wasmachines, vaatwassers, stofzuigers, espresso-apparaten, spelcomputers en ander elektronisch gemak, maar die vervangen natuurlijk geen lieve oom om de hoek waar je altijd met de kinderen terecht kunt, al is het maar voor een kwartiertje. We zijn met zijn vieren. Maar van mij hadden het er best wat meer mogen zijn.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

5x Je kind betrekken bij het stemmen

5x Je kind betrekken bij het stemmen

Ongeveer eens per jaar wél binnen de lijntjes kleuren.In een hokje ook nog! Stemmen op je politieke voorkeur is een voorrecht en sinds ik kinderen heb, besef ik dat ik stem voor hún toekomst. Hoe ouder ze worden, hoe intensiever ze meedoen in het hele proces van het...

13 kinderboeken over de dood

13 kinderboeken over de dood

Wanneer iemand overlijdt is dat ontzettend verdrietig. Voor kinderen is het daarnaast ook een groot vraagstuk en zelfs een mysterie. Want wat is doodgaan? Wat gebeurt er daarna met je? En hoe ga je om met al het verdriet wat je voelt? Moet je voor altijd verdrietig...

Column: Acceptatie van de dood. Hoe dan?

Column: Acceptatie van de dood. Hoe dan?

'Hij is overleden,' zeiden de agenten die aan hadden gebeld en inmiddels in de huiskamer stonden. Natuurlijk weet je dat het foute boel is als je man te laat thuis is van een feestje, de bel gaat en je een politieauto voor de deur ziet. Maar dat is een feit om...

Nieuw is niet nodig

Nieuw is niet nodig

Kinderen kosten geld. Daar kunnen ze zelf niets aan doen. Dat is een feit. Ze groeien snel uit kleding of er komen vlekken en gaten in de kleren. Ze willen iets te spelen hebben, maar alles nieuw kopen is behoorlijk prijzig. Maar… moet het per se nieuw zijn? Of is...

Snelcursus Hier en Nu voor ouders: #1 Aandacht

Snelcursus Hier en Nu voor ouders: #1 Aandacht

Je kent ze vast wel, al die mooie uitspraken die ons vertellen dat het verleden er niet toe doet, dat de toekomst niets meer is dan een mysterie en dat alleen het heden telt. Zo’n ‘spreuk’ zegt - zonder nadere uitleg - de meeste mensen maar weinig. En zelfs als we er...

Minder opvoeden maakt het leuker

Minder opvoeden maakt het leuker

Alles wat je kind nodig heeft, is liefde. Zo simpel is het eigenlijk. Met je baby in je buik of in je armen, voel je vaak heel goed zelf waar het om gaat. Maar gaandeweg gebeurt er iets geks: er schuift een flinke brok ‘opvoeding’ tussen je kind en jou. Het sluipt...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0