Waarom beoordelen we elkaar? En (hoe) kan het anders?

door Nelleke Bos

Geen baan zo collectief en individueel tegelijk als het ouderschap. Je doet iets universeels: een kind grootbrengen. Toch kan het alleen maar op jouw unieke manier. Heb je eindelijk uitgevonden wat voor jou goed werkt, dan houd je daar ook stevig aan vast. Je bouwt als het ware een muurtje om jouw opvoedstijl heen, met oordelen als afbakening. ‘Deze manier is goed (voor mij), en dus is de rest dat niet.’ Klinkt ongezellig hè? Maar oordelen kun je ook beschouwen als een soort bescherming. En dan is het al een stuk logischer dat wij allemaal weleens te maken hebben met oordelen.

Oordelen als onvervulde behoefte

Want hoe komt het nou dat we eigenlijk allemaal wel oordelen hebben? Ik vraag het trainer/expert in verbindende communicatie Caroline Verlee. Allereerst, stelt zij, is het goed om te kijken naar wat oordelen precies zijn. ‘Ik ga ervan uit dat elk oordeel eigenlijk een onvervulde behoefte is van degene die het uitspreekt. Of, zoals Marshall Rosenberg het uitlegt aan de hand van het beeld van de giraf en de jakhals. De giraf vertegenwoordigt empathie, de jakhals heeft oordelen. De jakhalzen ziet hij als onhandige manieren om een mooie behoefte uit te drukken. In dat opzicht kun je elk oordeel ontvangen als een cadeautje voor jezelf. Een kans om iets te ontdekken. Maar dat vraagt wel veel van je natuurlijk.’

Zo bezien geeft een oordeel puur informatie over degene die het uitspreekt. Een oordeel over andere mensen en manieren werkt dan als zelfbescherming. Je doet het beste wat je kunt, en kritiek van een ander zou je niet verdragen. Je beschermt jezelf met kritiek naar buiten. Hoe kun je op een andere manier bij jezelf blijven?

Gratis artikel (niet) oordelen

Waarom we het zo ontzettend aantrekken wat anderen van ons denken

Verbindende communicatie 

Verbindende (bekend als geweldloze) communicatie is.een manier om naar gesprekken te kijken. Marshall Rosenberg ontwikkelde de zogeheten methode van Non Violent Communication. In dit model is het uitgangspunt dat er altijd een behoefte zit achter onze woorden, gevoelens en gedachten. Het is zaak om te zien wat die behoefte is. We weten het vaak zelf niet eens.

Als symbool voor twee types communicatie koos Rosenberg de giraf en de jakhals. De giraf symboliseert de taal van je hart. Het gevoel en een besef van overvloed staan hier centraal. De jakhals praat vanuit angst, tekort en oordeel. Voel je je als de jakhals, dan ligt conflict op de loer. Maar onthoud dat niemand een jakhals ís. Het is slechts een knellende jas, een onbeholpen, soms zelfs bijtende manier van praten, die wel wijsheid in zich draagt. De kunst is om verder te zien dan dat, en bij de taal van het hart en die wijsheid te komen.

In dit filmpje ‘Do conflicts end when needs are met?’ legt Rosenberg concreet uit hoe een gesprek van gesloten naar ‘open’ kan gaan.

Fotografie: Tjimkje Prins (@lepetitlux.fotografie)

Lees meer

Marshall Rosenberg | Gelijk hebben of gelukkig zijn?

Justine Mol | De giraf en de jakhals

Justine Mol | Opgroeien in vertrouwen

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Overbodige dure cadeaus

Overbodige dure cadeaus

We hebben het goed in Nederland. We zijn over het algemeen in staat mooie dure cadeaus te kopen voor onze kinderen. En we kunnen het ons veroorloven om een cadeautje voor de kinderen mee te brengen als we op visite gaan. Het lijkt dan ook een trend te zijn: de cadeaus...

Ja dít is vader worden!

Ja dít is vader worden!

Gelukkig is er steeds meer aandacht voor de onmisbare rol van vaders in het gezin. Zo is hun aanwezigheid van onschatbare waarde tijdens de bevalling. Het belangrijkste dat ik bij mijn derde zwangerschap van de Hypnobirthingjuf leerde, was dat mijn man de...

Lezing: Opvoeden, een riskant experiment?

Lezing: Opvoeden, een riskant experiment?

Opvoeden. Tegenwoordig doen we dat alleen, in ons eigen huis, alleen of met een partner. En niet zoals eeuwen gedaan werd: met je buren, familie en vrienden. Maakt dat uit? Luister naar socioloog Henk de Vos, in de lezing: 'Opvoeden, een riskant experiment?'...

Het kunstje dat opvoeden heet

'Dennis, ik vind het niet leuk als je op de muren tekent', zegt een vader aarzelend tegen zijn zoontje van zes. Dennis tekent nog vrolijk even door, terwijl zijn vader de laatste berichten op zijn smartphone checkt. 'Mijn poppetje is mooi geworden hè’, zegt Dennis...

Begrenzen mag! (en móet soms)

Begrenzen mag! (en móet soms)

Wij mensen zitten vol sociale normen. Onze kinderen krijgen een flinke dosis beleefdheid mee. Goed opgevoed! zeggen we dan. Maar een grote mond is soms gewoon nodig. Begrenzen mag en moet.  Bang voor je grens ‘Veel mensen zijn bang om hun grens aan te geven’, vertelt...

Waarom belonen niet werkt – ook niet bij mama

Waarom belonen niet werkt – ook niet bij mama

Hoe zorg je dat je kinderen stoppen met schreeuwen? Niet met een beloningssysteem. Oh nee. Sla de betere opvoedliteratuur [1] er maar op na: dat is funest voor de intrinsieke motivatie van je kind. Voor zijn natuurlijke drang tot sociaal gedrag. Daarnaast heeft...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0