Waarom beoordelen we elkaar? En (hoe) kan het anders?

door Nelleke Bos

Geen baan zo collectief en individueel tegelijk als het ouderschap. Je doet iets universeels: een kind grootbrengen. Toch kan het alleen maar op jouw unieke manier. Heb je eindelijk uitgevonden wat voor jou goed werkt, dan houd je daar ook stevig aan vast. Je bouwt als het ware een muurtje om jouw opvoedstijl heen, met oordelen als afbakening. ‘Deze manier is goed (voor mij), en dus is de rest dat niet.’ Klinkt ongezellig hè? Maar oordelen kun je ook beschouwen als een soort bescherming. En dan is het al een stuk logischer dat wij allemaal weleens te maken hebben met oordelen.

Oordelen als onvervulde behoefte

Want hoe komt het nou dat we eigenlijk allemaal wel oordelen hebben? Ik vraag het trainer/expert in verbindende communicatie Caroline Verlee. Allereerst, stelt zij, is het goed om te kijken naar wat oordelen precies zijn. ‘Ik ga ervan uit dat elk oordeel eigenlijk een onvervulde behoefte is van degene die het uitspreekt. Of, zoals Marshall Rosenberg het uitlegt aan de hand van het beeld van de giraf en de jakhals. De giraf vertegenwoordigt empathie, de jakhals heeft oordelen. De jakhalzen ziet hij als onhandige manieren om een mooie behoefte uit te drukken. In dat opzicht kun je elk oordeel ontvangen als een cadeautje voor jezelf. Een kans om iets te ontdekken. Maar dat vraagt wel veel van je natuurlijk.’

Zo bezien geeft een oordeel puur informatie over degene die het uitspreekt. Een oordeel over andere mensen en manieren werkt dan als zelfbescherming. Je doet het beste wat je kunt, en kritiek van een ander zou je niet verdragen. Je beschermt jezelf met kritiek naar buiten. Hoe kun je op een andere manier bij jezelf blijven?

Gratis artikel (niet) oordelen

Waarom we het zo ontzettend aantrekken wat anderen van ons denken

Verbindende communicatie 

Verbindende (bekend als geweldloze) communicatie is.een manier om naar gesprekken te kijken. Marshall Rosenberg ontwikkelde de zogeheten methode van Non Violent Communication. In dit model is het uitgangspunt dat er altijd een behoefte zit achter onze woorden, gevoelens en gedachten. Het is zaak om te zien wat die behoefte is. We weten het vaak zelf niet eens.

Als symbool voor twee types communicatie koos Rosenberg de giraf en de jakhals. De giraf symboliseert de taal van je hart. Het gevoel en een besef van overvloed staan hier centraal. De jakhals praat vanuit angst, tekort en oordeel. Voel je je als de jakhals, dan ligt conflict op de loer. Maar onthoud dat niemand een jakhals ís. Het is slechts een knellende jas, een onbeholpen, soms zelfs bijtende manier van praten, die wel wijsheid in zich draagt. De kunst is om verder te zien dan dat, en bij de taal van het hart en die wijsheid te komen.

In dit filmpje ‘Do conflicts end when needs are met?’ legt Rosenberg concreet uit hoe een gesprek van gesloten naar ‘open’ kan gaan.

Fotografie: Tjimkje Prins (@lepetitlux.fotografie)

Lees meer

Marshall Rosenberg | Gelijk hebben of gelukkig zijn?

Justine Mol | De giraf en de jakhals

Justine Mol | Opgroeien in vertrouwen

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Praten over verlies

Praten over verlies

Achter elk gemis zit liefde. En elk verlies biedt de kans tot verbinding. Met jezelf, je kinderen, en anderen om je heen. Dat is, in een notendop, de boodschap van rouwdoula Laurina Cerredo, alias @doulalau. Zij ondersteunt (aanstaande) ouders bij medisch ingewikkelde...

Hoe leert je baby praten?

Hoe leert je baby praten?

Hoera! Je kind zegt zijn eerste woordje! De brabbelfase is voorbij. Wat kun je trots zijn als je dreumes ´papa´ of ´mama´ zegt. Een belangrijke mijlpaal is bereikt. In dit artikel zal ik vertellen hoe de taalontwikkeling verloopt bij kinderen tussen de 1 en 2,5 jaar....

Aandacht geven is echt aanwezig zijn

Aandacht geven is echt aanwezig zijn

“De kunst van opvoeding is de sleutel te vinden die de schatkist van kinderen opent.” Vrij naar Anselm Grün Aandacht is een recht van elk kind. Soms heeft het vragen om aandacht een negatieve bijklank. Dan klinkt het als “zeuren om aandacht” of “negatieve aandacht”...

Boos op je kind? Je bent niet alleen

Boos op je kind? Je bent niet alleen

Een paar edities geleden schreef ik een column voor Kiind over mijn innerlijke boze heks. Over mijn eigen donkere kanten en hoe mijn kinderen die feilloos aan het licht brachten. Dat ik uit woede fantaseerde over gemene dingen. Niet over ‘achter het behang plakken’,...

Respectvol communiceren met de Gordonmethode (1 van 3)

Respectvol communiceren met de Gordonmethode (1 van 3)

Op het moment dat je eerste kind geboren wordt, krijg je er als ouder een enorme verantwoordelijkheid bij. Op sommige momenten valt het ouderschap zwaar: 'Als het een baan was, had ik ontslag genomen.'¹ De Amerikaanse psycholoog Thomas Gordon kwam in zijn werk veel...

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Emoties benoemen met de Sensicirkel

Mijn dochter is soms boos, heel erg boos. Dat is helemaal niet zo erg. Boos zijn is ook wel eens lekker. Tenminste, dat vind ík. Ik weet van mezelf vaak wel wat er aan de hand is, waarom ik boos word (en soms ook niet). Voor mijn dochter is dat veel lastiger. Ik zie...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0