Wandelen door de winterse wereld

door Gastauteur

Door de besneeuwde Waterleidingduinen lopen zes kinderen, papa, mama, en ik als gids. Ik heb ze herten beloofd en vol verwachting klopt ons hart. Al snel zien we keutels. Ze zijn warm, want de sneeuw eromheen is een beetje gesmolten. Ze zijn dus vers!

 

We volgen de pootafdrukken. Verderop nog meer keutels. Aan een doornstruik hangen wat haren. We zijn vlakbij! Op de duintop zien we drie herten. Twee vrouwtjes en een mannetje met gewei! We zijn er stil van.

 

Diersporen volgen bij sneeuw en ijs

Ga eens de natuur in bij sneeuw en ijs. En dan niet speciaal om sleetje te rijden, maar echt op ‘expeditie’. De wereld ziet er heel anders uit. En er valt van alles te ontdekken. Bij sneeuw vind je bijvoorbeeld veel diersporen die je anders over het hoofd ziet. Van wie zijn die sporen en wat kun je er aan ontdekken?

 

In de sneeuw zie je pootafdrukken van overwinterende vogels, op het ijs kun je de afdrukken van de zwemvliezen van een eend ontdekken. Met een beetje mazzel zie je pootafdrukken van een ree. Een konijn laat weer andere sporen achter. Steel de show door van te voren de verschillende veelvoorkomende sporen op internet op te zoeken.

 

Wat later in de winter worden de mollen actief. Ze zijn nieuwe holenstelsels aan het graven, zodat moeder mol diep onder de grond haar jonkies kan krijgen. Enorme molshopen verschijnen boven de sneeuw of de koude grond. Schep je die molshopen weg, dan vind je het ‘mollengat’. Hier is de mol even boven gekomen om het ondergrondse zand op een molshoop te gooien. Steek je vinger eens in het mollengat. Je kunt voelen welke kant(en) de mollengang opgaat. Gooi de aarde weer terug over het mollengat. Anders gaat het tochten in het ondergrondse mollenrijk.

 

Buiten de gebaande paden

Wandelen op een druk voetpad, daar is de lol zo van af. Er moet wat te beleven zijn. Kinderen willen als Freek Vonk door de bossen sluipen, en hopen dat ze een van de Nederlandse Big Five tegenkomen. Dat zijn in Nederland de ree, het edelhert, de bever, de zeehond (goed zoeken) en het wild zwijn. Wat mij betreft mag je daar de vos aan toevoegen. En grote grazers als Schotse Hooglanders zijn natuurlijk ook heel leuk om te zien.

 

In veel gebieden van Staatsbosbeheer mag je van de paden af. In stuifzandgebieden mag dat ook bijna overal. En in veel duingebieden, zoals de Amsterdamse Waterleidingduinen, de speelbossen in de Kennemerduinen, op waddeneilanden als Ameland, Terschelling, Vlieland en Schiermonnikoog. Als je van de paden af gaat: doe dit wijs! Volg sporen en kleine paadjes. Herten en zwijnen maken bijvoorbeeld hun eigen paadjes. Die kun je gemakkelijk volgen. Probeer in beeld te houden waar de grote paden zijn. Zeker in grotere natuurgebieden kun je makkelijk verdwalen. En zeker met kleine kinderen kan dat vrij vervelend worden. De GPS op je telefoon geeft vaak een indruk van waar je bent. Maar op Google Maps staan lang niet alle paden ingetekend.

 

Bij het ontmoeten van grote grazers, herten en vossen geldt: jaag ze niet op. Blijf op enige afstand. Voer ze niet, ook al zijn ze het gewend. Blijf rustig.

 

Kijk naar je kind

Je raakt als volwassene ook zelf in vervoering van een struintocht door de natuur. Maar vergeet niet dat je kinderen bij je hebt. Kinderen vinden het geweldig om zo’n tocht door de sneeuw te maken, maar ze worden wel sneller moe en koud. Voor kinderen onder de zes jaar is een uur struinen in de kou wel genoeg. Zorg dat je het gebied kent, en dat je niet verdwaalt. Met kinderen tussen de zes en de tien jaar kun je wel twee uur naar buiten. En de die-hards houden het nog langer vol.

 

Bereid je goed voor

Het kan harder gaan waaien, misten, er kan een sneeuwbui vallen. Zorg dus dat de kinderen goed gekleed zijn, het liefst in laagjes die je aan en uit kunt trekken naargelang de temperatuur.

 

Neem wat te eten en te drinken mee. Bijvoorbeeld warme thee in een thermoskan. Wat snacken geeft weer nieuwe energie om bijvoorbeeld het laatste stukje naar huis of naar de auto nog te kunnen lopen. Denk hierbij aan verse nootjes, gedroogd fruit en een paar bananen.

 

Bedenk ook dat een kind een beperkte spanningsboog heeft. Knip de avonturen op in kleine avonturen. Wissel het struinen af met bomen klimmen, een hut bouwen, sleetje rijden, sneeuwballen gooien en verstoppertje.. 

 

En als je samen met de natuur hebt gezorgd voor een onvergetelijke ervaring, kun je verwachten dat je kinderen vaker met je de natuur in willen. En daar worden we met z’n allen toch gelukkig van: actieve kinderen met een hart voor de natuur!

 

Bart de Koning is feestjesgever bij Natuur is een feest.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Ontspannen op reis

Veel vakanties worden al in de winter of het vroege voorjaar geboekt en toch staan een je op het moment van vertrek alsnog misschien wel stijf van de stress. Niet bevorderend voor de sfeer. Kinderen pikken dat immers feilloos op en gedragen zich vervolgens net zo...

Arnon Grunberg als De reservevader

Arnon Grunberg als De reservevader

In juli 2014 bood de schrijver Arnon Grunberg via de Volkskrant aan om twee weken lang reservevader te zijn. Hij zou de plek van de echte vader innemen. Eten van zijn bord, spelen met zijn kinderen en slapen in zijn bed. De echte vader zou dan op welverdiende vakantie...

4 redenen waarom je heus niet naar het Kiindfestival wil

4 redenen waarom je heus niet naar het Kiindfestival wil

Wij zeggen natuurlijk dat er een Heel Tof festival aan komt half september. Maar is het wel zo’n goed idee om ernaartoe te gaan? We zetten de nadelen voor je op een rij. 1 Het keuze-aanbod is ondoenlijk Je kunt op meerdere plekken met muziek en dans bezig zijn. Je...

Het Kiindfestival was een feest voor het hele gezin!

Het Kiindfestival was een feest voor het hele gezin!

Het zwoegen en zweten was het ruimschoots waard toen we het feestje op 19 september eindelijk met julllie allemaal konden vieren! Nelleke Bos was ook op bezoek en schreef over het Kiindfestival. Leuker konden wij het niet zeggen! Wil je volgend jaar ook komen? Zorg...

Sjezen door het bos

Sjezen door het bos

‘Ik speel liever binnen, want daar zitten de stopcontacten’, volgens een jongen van een jaar of negen in het boek ‘Het Laatste Kind in het bos’ van de Amerikaanse auteur Richard Louv. Richard Louv brengt het opgroeien zonder natuur in verband...

Bruin en wild: een wereldse reis met het hele gezin

'Oooh dat wil ik ook!' Hoe vaak we dat niet gehoord hebben. 'Ga dan gewoon', zeggen we. Zo moeilijk is het niet. Een tijdje weg, een ander leven in een ander land. Ja, zelfs met kinderen. Juist met kinderen! Drie jaar geleden gingen we. Naar Noorwegen om daar te wonen...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0