Wat als je droomt van een leven in een meer natuurlijk ritme, in het bos? En wat als het niet bij dromen blijft, maar je het echt gaat doen? Anouk Tates van Het Boshuis is zo iemand. We mochten voor het zomernummer bij haar op bezoek (kijk uitgebreid binnen in het fonkelnieuwe blad) en we praten er nog even over door.
Yurt
‘Onze yurt is in de eerste plaats een plek voor ons gezin,’ vertelt Anouk. Een plekje om echt samen te zijn. Ik ben bijvoorbeeld bevallen in de yurt. Daarnaast stellen we de yurt ook open voor andere mensen. Zo komt er in het weekend een vrouwencirkel uit heel Europa die zich met de natuur willen verbinden en met elkaar. Wij faciliteren dat soort dingen, als het respectvol en liefdevol gebeurt naar elkaar en de natuur. De duurzaamheidsgedachte staat altijd voorop, en van daaruit kan er van alles ontstaan.’
Lééf je dromen
Anouk heeft veel dromen, en die spelen zich stuk voor stuk af op haar land. ‘Op creatief vlak wil ik mijn binnenwereld via mijn handen manifesteren in de buitenwereld. Dat kunnen ideeën zijn, maar ook dingen die we nodig hebben,’ vertelt ze bevlogen. Concreet betekent dat ze werken met een gesloten systeem, de 30 km filosofie. ‘We produceren iets zelf of recyclen iets binnen die straal: ongeveer 1 dagmars ver. Kan dat niet, dan kopen we iets lokaal. Dus niet in een keten maar bij een kleine zelfstandige. De productie en consumptiecirkel willen we overzichtelijk houden, zodat je voelt dat je controle houdt. Elke stap draagt bij aan een beter geheel.
Kies je vorm
Dromen is mooi. Nog mooier is het om op alle vlakken vorm te geven aan je dromen. Zodat alles klopt, in het ritme van de natuur, maar ook op andere gebieden, geeft Anouk aan: ‘We werken ook zelfvoorzienend op hoger vlak, en nodigen mensen uit om bij ons te zijn. Er gebeurt zo van alles. We geven workshops werken met natuurlijke materialen zoals hout, wol, vilt, of er komen mensen muziek maken op ons terrein bij het vuur. Daar word ik heel blij van. De mensen hoeven niet 100% gelijkgestemd te zijn, maar er is wederzijds respect, en van daaruit kan iets magisch ontstaan.’
Liefde voor de natuur
De uiteindelijke ambitie is om op het terrein de liefde voor de natuur vergroten. Zo zijn er kinderkampen met tentjes in de appelboomgaard. Het gezin van Anouk probeert ze iets mee te geven waardoor ze kunnen nadenken. ‘Neem nou het aaien van de kuikentjes. Lief, natuurlijk, tot je bedenkt dat die kuikentjes later zouden kunnen eindigen als kipnugget. Zo kan er gesprek ontstaan vanuit de kinderen zelf.’
Eigenlijk heeft Anouk een droom om een school te beginnen. Vrij van overheidsbemoeienis: ‘Ik vind dat het huidig onderwijssysteem hopeloos ouderwets is. Het meegeven van uniforme ideeën werkt niet. Er is een rijkdom aan inzichten nodig om het leven met succes het hoofd te kunnen bieden. Eenzijdige vorming maakt dat veel mensen buiten de boot vallen, en ook uit zullen vallen. Dat voorkom je door kinderen te leren dat er veel diversiteit is.’
Ik wil de kinderen meegeven dat je je impact ziet
Wereld om je heen
Het is niet zo dat Anouk en haar gezin in een zelfgemaakte bubbel leeft. Juist het omgaan met alle omstandigheden van onze maatschappij interesseert haar. ‘Om ons land heen staat mais op de akkers die met pesticiden bespoten wordt. Ook dat wil ik mijn kinderen leren, de wereld om zich heen te kennen. We kunnen het niet alleen, dus het is belangrijk dat ze zien dat ze anderen nodig hebben om echt iets moois en duurzaams op te bouwen.
Iedere keuze die je maakt is een moment van kracht, je kunt elk moment kiezen voor iets dat goed is voor jezelf en de wereld om je heen. Er is zoveel verwarring over, ook onder volwassenen. Je hoort dan schouderophalend: Wat maakt het uit, doet het ertoe? Ik wil de kinderen het tegendeel meegeven: dat je je impact ziet.’
Met dank aan Anouk Tates en haar gezin.
Bestel hier de Kiind met Anouk erin!
