Zelfbeeld: opvoeden is voorleven

door Sandii Zachte

Om je kinderen met een goed zelfbeeld op te voeden, heb je eerst zelf een gezond zelfbeeld nodig. Best logisch – maar helemaal niet zo simpel, ontdekte Sandii Zachte.

‘Daar zouden jullie ook iets mee moeten doen bij Kiind’, zei mijn achtjarige dochter. ‘Waarmee?’, vroeg ik. ‘Nou, met ‘geen make-up’. Dat jullie geen make-up dragen.’

Dat wij als redactie geen make-up zouden dragen op het Kiindfestival, vond mijn dochter wel een goed idee. Ik was benieuwd waarom we dát zouden doen (en ik kwam er niet met: ‘Ja maar Nelleke draagt geen make-up’, want dat is dan maar één mens). ‘Zodat de kinderen er ook niet aan gaan beginnen.’ Ik heb werkelijk geen idee hoe ze zo wijs komt, want ik draag iedere dag make-up. Ik heb er in de zomer zelfs mijn editorial aan besteed. Zo belangrijk is het blijkbaar voor me. Sterker nog: ik keek een keer in de spiegel en dacht: ‘Oké, ik ga nooit meer zonder make-up de deur uit.’ Wat een zelfbeeld.

Versieren

Misschien dat mijn dubbele moraal nog wel een beetje baat gehad heeft in de opvoeding van mijn dochter, want als peuter vroeg ze me: ‘Mama, ben je je aan het mooimaken?’ En dan zei ik: ‘Nee, ik ben al mooi. Ik doe make-up op. Ik ben me aan het versieren.’

Een béétje baat. Want uiteindelijk maakt het natuurlijk niets uit. De kans is groot dat ze zich druk gaat maken als ze iets ouder is over alles wat zogenaamd niet perfect aan haar uiterlijk is. Ik kan hard roepen dat ze mooi is, maar voorleven is het krachtigste opvoedmiddel, vele malen krachtiger dan praten. Wat ik zelf kan doen is mezelf mooi vinden. Niet klagen over blubberbuiken, ouder worden en geen ge-ikzouwillendatik.

Voorleven is het krachtigste opvoedmiddel

Ouder worden is tof

Er zijn culturen waar ouder worden écht gewaardeerd wordt. Dan ben je immers een stuk wijzer. Je wordt om raad gevraagd. Heel anders dan hier in Nederland waar we ouderen met z’n allen in een tehuis zetten en kleuterliedjes met ze zingen. Hier in het Westen is jong het streven. En dat is een lastig streven, want je bent het per definitie maar even. Jong, strak, glad, fit. Ik vraag me af of dat vijftig jaar geleden ook wel zo was. Wat in ieder geval een verschil is: toen onze oma’s jong waren, spiegelden ze zich aan het mooiste meisje uit het dorp. Niet aan de paar mooiste meisjes van de hele wereld. Die met televisie en internet zo dichtbij lijken te zijn. En die overigens ook nog eens opgelapt worden door hun dagelijkse kapper en stilist en meneer of mevrouw de Photoshopper. Geen eerlijke vergelijking. Maar wel logisch dat je je spiegelt aan deze buitengewone lijven. Wat kunnen we doen om onze kinderen zich prettig in hun lijf te laten voelen? Waardoor worden ze minder vatbaar voor de mening van de media?

Knofje of prinses

Psycholoog Sarah M. Coyne observeerde 200 kleuterjongens en -meisjes om vast te stellen hoe het gedrag van de kinderen veranderde na het zien van Disneyprinsessen. Ze zag dat de meisjes hun eigen lichaam na verloop van tijd gingen vergelijken met die van de Disneydames. ‘Die prinsessen zijn vaak de eerste voorbeelden van hun blootstelling aan het dunne schoonheidsideaal. We krijgen er als vrouwen heel ons leven mee te maken, maar het start dus al als we nog maar drie of vier jaar zijn.’ Je kunt het wegrelativeren en het zal ook zeker niet voor ieder meisje gelden, maar de resultaten spreken boekdelen. Ook jongens spiegelen zich aan onrealistische mannenlichamen. Van superhelden, bodybuilders en knappe sterren. Zoals Stijn Depoorter schrijft in ‘Spieren maken de man niet’, op Charliemag: ‘Al die gespierde torso’s die aan ons opgedrongen worden, hebben een even sterke invloed op mannen als Beyoncé-lijven op vrouwen.’ Uit onderzoek uit 2014 van Alison E. Field en anderen blijkt dat zorgen over het uiterlijk (te dun, te dik, wat dan ook) voorkomt bij zo’n 18 procent van de jongens tussen de 12 en 18 jaar. Tijd voor een reductie van superhelden- en Disneyprinsessen. Lekker Knofje kijken dus.

Blij met jezelf

De trend in de cosmeticareclame is de laatste jaren: ‘Waar je als moeder niet blij mee bent, is je dochter ook niet blij mee.’ Best voor de hand liggend. Wat voor signaal geef je aan je dochter als je je borsten laat vullen? Hoe zal zij over haar borsten gaan denken als ze groter wordt? Blijkbaar vindt mama ze niet goed zo. Laat je zien dat je tevreden bent met hoe je eruit ziet, lach je naar je spiegelbeeld en zeg je weleens hoe blij je bent met je lijf, dat helemaal of deels doet wat het zou moeten doen? Dan geef je je kinderen het voorbeeld dat je best trots op en blij met jezelf mag zijn.

De binnenkant

Maar het kan ook subtieler uitmaken wat je kind van jou te zien krijgt. Mopper je over rimpels, dikke kuiten, dun haar en grote voeten, dan zal het wel een big deal zijn. Een belangrijk onderwerp om je mee bezig te houden! Houd je je vooral bezig met je innerlijke ontwikkeling dan geef je dat mee aan je kinderen. ‘Ik lees dit boek, omdat ik meer over dit onderwerp zou willen weten.’ ‘Ik mediteer omdat ik mezelf wil leren mijn boosheid onder controle te krijgen en vriendelijker te doen tegen jullie.’

Op mijn innerlijke ontwikkeling heb ik veel meer invloed én maak ik veel meer kans op progressie. Zodat ik later een best wel een beetje wijze vrouw word. Mijn nieuwe ideaal. En hopelijk ook dat van mijn kinderen.

Dit artikel is geschreven voor het winternummer van Kiind. In het lentenummer van Kiind gaat de redactie uit de kleren om het echte #moederlijf te vieren! Compleet met blubberbuiken en striae. Wil je alles zien? Tada

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Rouw bij scheiding

Rouw bij scheiding

Rouw bij scheiding, is dat niet gek? Nee dus. Een scheiding is en blijft een rouwproces. Ongeacht wie de beslissing neemt, gaat ieder gezinslid door een eigen periode van rouwverwerking heen. En ieder mens rouwt op zijn eigen unieke manier. In (en na) een scheiding...

Column: Nog één keer samen slapen

Column: Nog één keer samen slapen

'Papa, mag ik vanavond bij jou in bed slapen?' Roos kijkt me vragend aan. Wendy is een nachtje weg en dat betekent dat er een plek vrij is in ons tweepersoonsbed. En die moet opgevuld worden natuurlijk. Anderhalf jaar geleden stond ik op nieuwjaarsdag niet alleen de...

Column: Oliebollenkraam

Column: Oliebollenkraam

Alleen zijn kan vervelend zijn, maar alleen zijn, terwijl je wél familie of een partner hebt, is pas echt eenzaam. Denk ik. Iets niet-hebben, wat er wel zou moeten zijn gezien de omstandigheden, maar wat tóch ontbreekt, omdat het scheef is of kapot, is een van de...

Column: Kika komt weer thuis

Column: Kika komt weer thuis

Vrolijk komt ze mijn kamer binnen gesjouwd. Zoals altijd, zeult ze minstens drie volle boodschappentassen mee met kleding en papier. Veel papier. Alles wat uitgegeven wordt, kan verzameld en geordend. Folders. Wat er in de bonus is. Visitekaartjes en allerlei...

EHBO-post bij ouderschap van Celia Ledoux

EHBO-post bij ouderschap van Celia Ledoux

Een baby brengt behalve snoezigheid, veel vragen en soms problemen in huis. Veel ouders trekken dan de kaart van de grote Trek-Je-Plan-show. In de praktijk komt dat in het beste geval neer op aanmodderen en het warm water heruitvinden. In een slechter geval op jezelf...

Column: Actualiteitsverlamming

Column: Actualiteitsverlamming

Toen ik journalistiek studeerde, we hebben het nu over zo’n twintig jaar geleden, had ik geen televisie. Internet stond nog in de kinderschoenen, en er lagen geen gratis kranten in de trein. Ik las een dagblad, bij mijn ouders Het Parool, bij mijn vriend thuis Trouw...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0