Zo leert je kind (weer) zelfstandig spelen

door Nelleke Bos

‘Mama, speel nou!’ Zucht. Alweer? En natuurlijk wéér hetzelfde spel ook nog. Het is soms net alsof je kind geen eigen ideeën heeft. Jij moet helpen, meespelen, erbij zijn, dingen aandragen. En natuurlijk is dat ook hartstikke leuk. Je bent er graag voor je kind en je wil samen een gezellige tijd hebben. Maar het is niet gek wanneer je ook gewoon met je eigen zaken (of gedachten!) bezig wil zijn – en bovendien is het voor kinderen heerlijk om goed zelf te kunnen spelen. Hoe stimuleer je je kind tot eigen spel?

Doe minder

De eerste tip klinkt belachelijk en is toch ernst: doe minder. Ga even terug naar jouw kindertijd? Was jouw vader of moeder je dagelijkse speelmaatje? Hoe vulde jij je speeltijd in? Wanneer verzon jij je eigen spel? En hoe zou het zijn voor jouw kind om iets vergelijkbaars mee te krijgen? Het is voor iedereen anders. Maar ik gok dat wij, ouders in deze tijd, meer met onze kinderen spelen dan vroeger gedaan werd. Vanuit mooie idealen. Maar kijk eens of je wat vaker op de achtergrond kan zijn (lees eens lekker de Kiind op papier of zo). Hoe vaak geven wij al een goedbedoelde oplossing voordat ons kind erop heeft gebroed? Laat je kind aanrommelen, geef meer tijd om zelf tot plannetjes te komen.

Benader de dagelijkse speeltijd als een mini-vakantie

Schrik niet van verveling

In de tijd waarin wijzelf elk loos moment neigen in te vullen met onze smartphone is het niet vreemd dat onze kinderen geen verveling meer kennen. En dan is het al gauw hartstikke eng om even niets te doen te hebben. Daag je kind – en jezelf! – geregeld uit om zich te vervelen. Ga maar na hoeveel van jullie tijd per week al ingevuld is. Werk, opvang, school, uitjes, zwemmen, speelafspraakjes, tot etenstijd en bedtijd aan toe. Periodes zonder iets kunnen heel behulpzaam zijn. Benader de dagelijkse speeltijd als een mini-vakantie. Wat ontstaat er als je nergens naartoe hoeft?

Kies speelgoed met open einde

Het speelgoed dat je in huis haalt, kan ook veel voor je kind betekenen. Het lastige is soms, dat kinderen sterk verlangen naar kant-en-klaar speelgoed. Functies als geluid en licht, voorgeprogrammeerde gekkigheid: het werkt als honing voor een bij. Slim van de maker, maar jammer voor jullie. Want de interesse verflauwt al snel voor dit type speelgoed, omdat die superaantrekkelijke eigenschappen altijd hetzelfde blijven en ze je kind niet prikkelen tot een eigen interpretatie. En oh ja, het gaat ook snel stuk natuurlijk.

‘Saai’ speelgoed biedt de mogelijkheid om alle kanten op te gaan. Net als met verveling geldt hier: in het begin vraagt het wat meer moeite, en daarna ga je genieten van het rendement. Zo zal je kind misschien eerst wat voorbeelden nodig hebben. Wat zou je allemaal kunnen doen met blokken? En met kartonnen dozen, oude lakens of allerlei natuurvondsten? 

Fotografie: Jana Boekholt

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Ode aan de eigenwijsheid van mijn kind

Ode aan de eigenwijsheid van mijn kind

Terwijl ik nadenk over ‘gewoon doen’, realiseer ik me dat we als ouders juist graag willen dat onze kinderen bijzonder zijn. Bijzonder knap, bijzonder intelligent of bijzonder creatief. Maar dan wel graag binnen de kaders van het acceptabele - en dus stiekem het...

Je eigen kleren kiezen is goud waard

Je eigen kleren kiezen is goud waard

Als kinderen hun eigen kleren kiezen, wordt het een zootje, vanzelfsprekend. Waarom is het dan toch een heel goed idee als kinderen hun eigen kleren kiezen? Ik vroeg het eerst maar aan mijn eigen kinderen.  Dat bepaal ik lekker zelf! De 11-jarige opent snoevend:...

Hoekjes in huis stimuleert het rollenspel

Grote kans dat bij jou het speelgoed allemaal langs een kant staat: het keukentje naast de fiets, daarnaast de poppenspullen en dan de blokkenspullen. Lekker open, goed overzichtelijk. Toch blijkt dat kinderen lekkerder spelen in hoekjes. Het hoeven niet...

Samen spelen: het begint bij volgen

Samen spelen: het begint bij volgen

Spelen met mijn tweejarige vind ik moeilijk. Je moet om met een jong kind te kunnen spelen volgens mij behoorlijk in het hier-en-nu zijn. Dat heb ik niet zo in me. Mijn gedachten voeren me namelijk, voor ik het weet, mee naar allerlei andere plaatsen en tijden. En ik...

Oeps, m’n kind kan een lucifer afstrijken

Oeps, m’n kind kan een lucifer afstrijken

Laatst leerde mijn kleuter een lucifer afstrijken. En het lukte. Na een heerlijk moment van trots voelde ik ineens ook angst. Wat heb ik gedaan? Mijn kind kan nu vuur maken, help! Is hij nu een wandelend gevaar voor zichzelf en zijn omgeving? Waarom heb ik hem...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0