Column: Do not touch – Nynke in Laos

door Nynke Bos

‘Falang!! Falang noi!’ Kleine witte mensen. Het wordt ons te pas en te onpas nageroepen op straat. Er wordt gewezen,  gelachen, vertederd gekeken. En dat is prima, het went om een uitzondering te zijn. Bovendien ben ik apetrots op mijn drie blonde snoetjes, die mogen best gezien worden. Waar ik moeilijk aan kan wennen is dat de gemiddelde Lao voorbijganger de kinderen ook wil aanraken. Even knijpen in het zachte peuterarmpje, kneden in het mollige babybeentje en de gouden haartjes van de oudste worden op echtheid gecontroleerd. Het levert soms ingewikkelde situaties op. Als een slinger lopen we geregeld over de stoep naar huis, wat al ingewikkeld genoeg is aangezien de stoep vol staat met auto’s, scooters, spannende honden, kraampjes met parasols en hete barbecues.

Als de laatste in de slinger dan ook nog aan zijn armpje wordt vastgehouden, wordt de hele slinger uit zijn verband gerukt en kukelen we als een dominorijtje om. Of een van de blonde snoetjes probeert de boobytrap te omzeilen en botst heel ongelukkig tegen een muurtje. De eerste weken ging ik behoorlijk uit mijn plaat als er weer eens iemand aan de kinderen kwam. Of als er iemand een camera tevoorschijn haalde om samen met de blonde koppies een superoriginele selfie te maken. Als een leeuwin beschermde ik mijn kroost tegen de klauwen en camera’s. In no-time verweerde de oudste zichzelf in drie talen tegen graaiende handen.

In no-time verweerde de oudste zichzelf in drie talen tegen graaiende handen

Tot een verrassend goed Engels sprekende dame mij eens rustig uitlegde hoe het nou zit in de Aziatische cultuur. Men houdt gewoon ontzettend van kinderen, dat ten eerste. En als iemand een lief exemplaar voorbij ziet komen, dan wil hij het gewoon knuffelen, ermee spelen, een grapje maken. ‘Wij houden allemaal van alle kinderen en zorgen er samen voor. Doen jullie dat in Europa dan niet? Wat doen jullie dan als je een lief kindje ziet?’ Daar moest ik even over nadenken. Wat doe ik als ik een schattig kindje zie op straat? Dan denk ik ‘Wat een schattig kindje’ en loop ik verder. In de rij van de supermarkt wil ik mij nog wel eens wagen aan een spelletje kiekeboe. Maar nee, ik buk niet midden op straat om een vreemd kind te knuffelen of even in het been te knijpen. Het komt niet eens in me op. Ik bewaar mijn affectie voor kinderen van mijn vrienden, kinderen waarvan ik houd.

IMG-20160119-WA0004

Mijn dochter krijgt een baby in haar handen

Maar met andere mooie dingen kan ik mij minder goed inhouden. Zie ik een mooi sjaaltje, dan wil ik zeker ook even voelen hoe zacht het is. Loop ik door de IKEA, dan glijdt mijn hand automatisch over de banken, de tafels en het beddengoed. Waarom aai ik dat leuke kind dan niet dat voorbij rent? Waarom duik ik die kinderwagen niet in om de pasgeborenbabylucht te snuiven?  Zou het niet heerlijk zijn als de moeder van die kinderen mij dan niet zou doden met haar blik?

In Vientiane waar we nu een half jaar wonen zijn we inmiddels oud nieuws. We kunnen veilig over straat zonder nagejoeld te worden. Op onze vaste wandelroutes is de aandacht er niet minder om. En we beginnen er allemaal voorzichtig van te genieten. Op de markt wordt de baby uit de buggy gehaald en rondgesjouwd terwijl ik groente en fruit verzamel. Bij de stickyricekraam worden de gouden haartjes van mijn dochter gekamd en gevlochten en krijg ik van een trotse oma een pasgeboren baby in mijn armen geduwd. Als we spelen bij de tempel duwt de monnik mijn zoon rond op zijn fietsje en smeert hij crème op zijn knie als hij weer eens gevallen is. Samen zorgen voor de kinderen, dat is stiekem best leuk.

IMG_20151101_105346

Nynke reist met partner en drie kleine kinderen naar Laos om daar minimaal een jaar als vrijwilliger les op een school te geven.

Bestel ook  Nynkes nieuwe boek Verstoppertje in de tempel!

Meer samen leven:

Column: Een commune in de polder

Over Utopia, sprookjes en dromen: leven in een gemeenschap

Doorbreek de eenzaamheid

 

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Dringende vragen als je moet plassen en het Columbo-syndroom

Dringende vragen als je moet plassen en het Columbo-syndroom

Ik heb twee prachtige dochters. Dat realiseer ik me vaak genoeg. Hun schattige gezichtjes, hun levenslustige ogen, hun blijheid om de wereld te omarmen. Wat prijs ik me gelukkig! Er is echter één maar... Ze lijden namelijk aan het Columbo-syndroom. Qu'est-ce que...

4 tips voor minder boze peuterbuien

4 tips voor minder boze peuterbuien

Boze peuterbuien. Irritant! En reuze nuttig en leerzaam ook, volgens Janet Lansbury bijvoorbeeld. Eva Bronsveld heeft 4 heerlijke tips om de boze peuterbuien minder vaak tegen te komen. Hoe lastig het soms kan zijn, eigenlijk is het juist heel goed dat je peuter de...

Column: Brandschoon

Column: Brandschoon

De directrice van het kinderdagverblijf waar wij vandaag waren heeft iets met hygiëne. Zei ik dat ze iets met hygiëne heeft? Ik bedoel natuurlijk gewoon dat ze smetvrees heeft, op het neurotische af. Dat lijkt mij onhandig in combinatie met het werken met...

Column: Trip down Memory Lane

Column: Trip down Memory Lane

Ik zit klaar om een nieuwe column te gaan schrijven. Het is donderdag, een dag die ik zo koester: alleen thuis voor mijn eigen werk. Even niets moeten, maar doen waar ik blij van word. Meestal heb ik even een tijdje aanrommelen nodig om van de ‘ik moet’- in de ‘ik...

De serieuze wetenschap achter huttenbouwen

De serieuze wetenschap achter huttenbouwen

'Huttenbouwen is ook opvoeden' is hét motto waar we bij Kiind naar leven. Want huttenbouwen is spelen, knus en avontuurlijk. En er zit zelfs een heel verhaal achter. Het blijkt supergoed voor de ontwikkeling te zijn. Dit zegt essayist en onderwijzer David Sobel in...

Adoptiemama worden: een hele reis

Adoptiemama worden: een hele reis

Laetitia uit België droomt van een kind adopteren, naast haar drie eigen kinderen. Lees het laatste deel van haar verhaal. Hoe haar verhaal begon, lees je hier. Net toen ik het diepst zat, kwam dan toch het verlossende telefoontje. Ik hoorde mijn telefoon rinkelen,...

0