Je eigen kleren kiezen is goud waard

door Nelleke Bos

Als kinderen hun eigen kleren kiezen, wordt het een zootje, vanzelfsprekend. Waarom is het dan toch een heel goed idee als kinderen hun eigen kleren kiezen? Ik vroeg het eerst maar aan mijn eigen kinderen. 

Dat bepaal ik lekker zelf!

De 11-jarige opent snoevend: ‘Ouders weten niet echt wat in is, dus dan kopen ze dingen die niet helemaal leuk zijn.’ Haar kleuterbroertje vindt het vooral goed ‘dat je zelf uit kan kiezen als er kleren zijn voor jezelf. Dat je ineens mooie kleren ziet en denkt: Oh! Die ga ik kopen!’

Grote zus vult instemmend aan: ‘Precies, want weet je nog die keer dat je dat knalroze shirt met die hartjes zag in de winkel? Dat hadden de mama’s zelf nooit bedacht, dat jij dat mooi vindt.’

Autonomie dus. Duidelijk. En smaakontwikkeling.

Ook interessant over ontwikkeling: Van de sloffen en de beer, J. Meulman

En dan stippen ze daarbij ook nog een ander thema aan: jezelf los zingen van verwachtingen. Hoe progressief je jezelf ook inschaalt, stiekem zitten wij volwassenen vol ideeën over wat bij kinderen past. En daar kunnen die kinderen zelf weleens heel anders over denken (en wist je dat de nee-fase onzin is?). Dat voornoemde roze glittershirt had ik inderdaad niet in gedachten voor mijn zoontje.

Kleren maken de man | vrouw

Ooit vond ik mezelf best vooruitstrevend. Gendervrij enzo. (Wat is genderneutraal opvoeden nou weer?) Een baby – die nota bene geboren wordt in een gezin van twee moeders – hoeft niet in een hokje, toch? Blijkbaar wel… De roze, glimmende en met roesjes versierde kleertjes van grote zus die nog op zolder lagen, kon ik de nieuwe jongensbaby echt niet allemaal aantrekken. Kennelijk had ook ik last van culturele normen, en vond ik dat onze baby, zo klein als hij was, er als een jongetje uit moest zien. Of ten minste niet als een meisje.

Lees hier meer zinnigs over genderneutrale kleding

Maar daarmee conformeerde ik me alsnog aan de beperkende kaders van onze cultuur. Dus vooruit, tegen de tijd dat deze baby een mening begon te ontwikkelen, mocht hij naar hartenlust kleren kiezen. Er kwamen roze laarsjes, strakke maillots en af en toe een trui met gouden pailletjes, vergezeld van kleding met auto’s, bussen en vliegtuigen erop, en niet te vergeten de dierenprints.

Laat zien wie je bent

Omdat ik ook dat bijna puberend exemplaar heb rondlopen, zie ik hoe het eigen kleren kiezen een stuk identiteit laat zien. Hadden we destijds de overweldigende Roze Fase, daarop volgde een periode van afkeer van de beruchte kleur en bijbehorende tule rokjes. Exit Prinses, en hallo Zeemeermin! Inmiddels zijn we met haar in het stoere tijdperk beland en wenst ze niet aan haar girly verleden herinnerd te worden. Leidend criterium nu: als je ermee kunt huttenbouwen en boogschieten, is het in orde.

Zo kunnen kinderen experimenteren met het innerlijk en uiterlijk laten samenvallen. Met voelen wat bij je past, en je identiteit blijven ontwikkelen. Als een persoonlijk proces – net als het echte leven.

Veilige kaders

Eigenlijk is het enige waar je je als ouder een beetje mee moet bemoeien, de veiligheid. En dan bedoel ik: in februari is blootsvoets te karig. Op een warme dag is beschermende kleding tegen de zon echt wel nodig. Een korte broek tijdens een avontuur tussen de brandnetels ook geen slim plan. Nou ja, je snapt het. En verder: ze regelen het zelf wel!

Fotografie: Daan Rot

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Zo kan je kind helpen in de keuken

Zo kan je kind helpen in de keuken

Leuk hoor, helpen in de keuken. Maar hoe regel je dat nou, zonder dat de boel in chaos eindigt, er tere vingertjes in plakjes gaan of kleine hoofdjes van het aanrecht kukelen? Want dat het goed is voor kinderen om mee te helpen in de keuken, is best logisch. Niet...

‘Wat willen we als generatie doorgeven?’

‘Wat willen we als generatie doorgeven?’

‘Het onderwijs draagt bij aan een economisch gedreven toekomst en dat maakt onze scholen een verarmende, in plaats van verrijkende omgeving waarin goedbedoelende, door idealen gedreven leerkrachten misschien wel net zo vaak vastlopen als leerlingen.’ Aldus (vrij...

Hoe praat je over een kind met een label?

Hoe praat je over een kind met een label?

  Vaststellen of een kind hoogbegaafd is of dyslexie heeft helpt bij het regelen van passend onderwijs. Het kan toegang geven tot een plusklas of voor het krijgen van extra tijd bij een toets. Een kind dat zich vanwege ADHD niet kan concentreren in de klas kan...

Speel maar met vuur

Speel maar met vuur

‘Houd je kinderen weg bij vuur, want het is gevaarlijk.’ Ronja de roversdochter zou het er niet mee eens zijn. En mijn eigen kinderen evenmin. Zullen we het omdraaien? Voed je kinderen op met vuur, zodat ze leren omgaan met gevaar. Vier zomers geleden kampeerden we op...

De mooie kanten van Down

De mooie kanten van Down

Over de risico’s van het Downsyndroom hoor je genoeg. Maar een kind met Down is en blijft vooral een kind om van te houden - met iets extra’s. Echte aanrader: De upside van Down Anders? We bezochten het gezin van Linda en Boy, die twee dochters hebben. (In de nieuwe...

Laat je kind eens lekker gevaarlijk doen

Laat je kind eens lekker gevaarlijk doen

In de presentatie hier onderaan, maakt Gever Tulley duidelijk hoe belangrijk het is om kinderen 'gevaarlijke' dingen te laten doen. Is het echt gevaarlijk? Hij bespreekt er vijf van de vijftig die hij heeft opgesteld. In de rol van begeleider helpt hij kinderen bij...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0